No właśnie dlatego mamy inny punkt widzenia, że ja jak do tej pory po górach biegałem tylko rekreacyjnie. Dlatego do góry wolałem nawet wolniej, ale tylko nogami, za to w dół po bardziej stromych szlakach najczęściej z kijkami, na wypadek gdybym się o coś potknął (tak to sobie przynajmniej tłumaczę, żeby głowa pozwoliła nogom na więcejmarcin.swierc pisze:Co do patentów na zbieganie -kije w ręce...nie polecam- bo jeśli mamy upaść to nasze dłonie są zajęte. Jeśli biegnę ultra z kijami a jest mało takich biegów to na zbiegu kije mi przeszkadzają.
). Nie staram się też nikogo namówić na używanie kijków na zawodach. To miała być jedynie wskazówka, w jaki sposób na treningach można spróbować odblokować się psychicznie.Co do zajętych dłoni podczas upadku, to przecież właśnie po to trzymam kijki, żeby wyhamować upadek zanim się wyłożę jak długi (sprawdzone
) a przy właściwym chwycie, w razie potrzeby dłoń uwalnia się automatycznie i błyskawicznie (pasek zsuwa się na przedramię). Nie chcę nikogo na siłę przekonywać że z kijami jest bezpieczniej, bo każdy upadek z definicji jest niekontrolowany więc wyobrażam sobie, że gdzieś tam i kij może się w nogi wplątać. Samemu nigdy mi się to nie zdarzyło, ale jak mówią, gdy ktoś ma pecha to i w drewnianym kościele cegła mu na głowę spadnie.
--------
Przy okazji: gratuluję ostatnich sukcesów i życzę mistrzostwa świata w Karkonoskim!
