axell pisze:A gdzie czytałeś, ze należy wydłużać krok - ja wszędzie widzę tylko, żeby skracać krok
Ja się nasłuchałem takich bredni w podstawówce. Od tego samego nauczyciela, który przez 8 lat nie potrafił nam przekazać czemu służy, i dlaczego tak ważna jest rozgrzewka. Nie wiem, na AWF chyba go tego uczyli.
Bylon pisze:@Andy - okej, ale powiedz, proszę, ... Co takiego dało Ci ten luz?
Ja nadal go szukam, nie wiem, czy już nie znalazłem, a żaby się dowiedzieć, muszę brać na spytki. Więc biorę.
Gdy będziesz biegał rytmy, to zrób kilkunastominutową rozgrzewkę z tymi ćwiczeniami. Jeśli nauczysz się robić je prawidłowo, z odpowiednim luzem, będziesz miał dużo większe szanse na złapanie rytmu biegnąc.
Ćwiczenia fajne. W Holandii. Na trawie. Pewnie stąd ten luz
Pomogłeś, jasne, że pomogłeś. W takim razie, ja też czasem to czuje. Chyba najbardziej, jak kiedyś biegnę, biegnę, biegnę, zwyczajny, trochę szybszy trening, po czym przebiegłem dwa kilometry i zorientowałem się, że zrobiłem to w tempie 4:15/km. Sprostuję, że moja życiówka na 4 km to 18 minut (stara, ale nadal życiówka, na szczęście niedługo znów sezon i znów biegi uliczne).
Te ćwiczenia Yacoola to sobie robię czasem jako rozgrzewkę do biegania, a czasem jako rozgrzewkę do treningu siłowego (xD). W każdym razie robię, idą mi one znacznie lepiej, niż kiedyś, no i pomagają wypchnąć biodra. Na marginesie - to prawda, biodra kosmicznie wiele zmieniają. Jak się je porządnie wypchnie, NIE JEST SIĘ W STANIE biegać całkiem z pięty. W najgorszym, ale całkowicie wymuszanym (tak na maxa świadomie, typowe bieganie z pięty nie jest aż tak wymuszane) przypadku, lądujemy w przestrzeni pięto-śródstopiowej, ale to jest sytuacja wręcz abstrakcyjna. W każdym razie jak się biega z pięty, trzeba się skulić, wypiąć tyłek, zamknąć biodra - nie ma rady. Może faktycznie biodra są kluczem do pięknego biegu (choć jestem pewien, że nie jedynym)?
Przy okazji, jedno pytanie do Yacoola. Jak biegasz, rękoma pracujesz bardzo blisko ciała. Czym jest to spowodowane? Ja mam trochę obsesję na punkcie rąk, zawsze dbam, żeby pracowały ciągle w identycznym zakresie, identycznym rytmie, odpowiednio (tak mi się przynajmniej wydaje) oddalone od ciała itd. Zastanawiam się więc, czy ręce blisko ciała to błąd techniczny, rzecz technicznie neutralna czy też może zaleta techniczna?
"Silikon nad kolanami zapobiega ślizganiu się rąk podczas wspinania się" - patrzcie no, jakie cuda teraz produkują!
Nie skupiaj się na razie na geometrii tylko na koordynacji. W wątku bbl wrzuciłem parę animacji w statyce. Gdzieś koło 60 strony, ale też i wcześniej powrzucałem kilkanaście schematów na tzw. iksy. Zobacz sobie i przetestuj. Dobry luz w górze i koordynacja z nogami sprawiają, że samo zaczyna się układać, bez szukania idealnych kątów z ekierką w ręku. Geometria jest wypadkową luzu i koordynacji.
Tak, tak, właśnie te ćwiczenia robię.
Będę zatem przede wszystkim tłukł luźną koordynację, ale geometrii nie chcę zaniedbywać, bo wydaje mi się, że jest ona odpowiednio... luźna. :D Tzn. skupienie się na niej już jakiś czas temu teraz przynosi mi lekkość pracy tych rąk, więc chyba wszystko okej.
"Silikon nad kolanami zapobiega ślizganiu się rąk podczas wspinania się" - patrzcie no, jakie cuda teraz produkują!
