Ale przejdźmy do sedna biegam różnie od roku raz ,lepiej raz gorzej .Na początku była to czysta przyjemność potem przeszło to w przyzwyczajenie aż na wakacje w ogóle ta pasja we mnie umarła
Na szczęście wystartowałem około miesiąca temu w biegu ulicznym w moim mieście na 5 km zajmując tam 3 miejsce w open i 2 do lat 20 z czasem 16.46 . Trasa była w miare równa aż do 4 kilometra gdzie zaczynało się wzniesienie ale ,o w miare spokojnym koncie. 300 metrów przed metą byłem 6 bądź 7 ale skonczyło się pięknie , nie wiem skąd zebrałem tyle siły przeciwnicy byli około 40-50 metrów przedemną walczyli między sobą a tu wybiega taka torpeda i zabiega 10s przed nimi. Na prawde to była mega motywacja dla mnie, bo skoro nigdy nie trenowałem tego dystansu (cały czas pod 800m) byłem bez formy, to wiem że mogę urwac jeszcze przynajmniej jakieś sekundy , bo mogę?? Ale żeby nie było tak pięknie prosiłem trenera już wcześniej byśmy popracowali nad czymś dłuższym bo te 800 to bieg wariatów, fuuu. On nie chiał czy zapominał , bądź co innego nie ważne. Po tym biegu podchodze do niego i się pytam i co teraz , a ten mnie opierd*lać zaczyna za jakieś szczeguły . No i się na treningu nigdy więcej nie pokazałem , motywacja ciągle jest , mam 18 lat i pytanie czy mógłbym coś osiągnąć trenując sam z sobą?? Oczywiście są jeszcze inni trenerzy w moim mieście ale ich podopieczni biegają już na różnych bardzo dużych imprezach więc nie wiem czy byli by zainteresowani. Powiedzcie czy jest sens rombać coś typu 1500-5000 może więcej, i czy sam dam sobie radę??
dlaczego , a no dla tego że dałbym rade przyspieszyć jeszcze,po następne gadałem z kolegą który jechał na rowerze obok , raczej utrzymał bym 2 miejsce ale 2 razy jakos kiepskawo oznakowane co wprowadzilo w błąd ale mniejsza o to. Po następne z kąd mnie znasz?? I jeszcze na koniec to nie nazwał bym niektórych sytuacji strasznie fachowymi , i ja chce biegać coś dłuższego a to też chyba w gre w obecnym klubie nie koniecznie wchodzi.
