Przebiegniecie maratonu .. ?

[sakii]

to, że nie czujesz pragnienia, nie znaczy, że nie potrzebujesz wody.

to że potrzebujesz wody, gdy nie czujesz pragnienia, nie oznacza że masz ją pić

tak samo jak to że podczas wyścigu jesteś zmęczony, nie oznacza że musisz się zatrzymać

zmęczenie jest kwestią uznaniową. Przede wszystkim zaś zmęczenie jest zakorzenione w psychice. Gdzieś czytałem o badaniach, które polegały na tym, że kolarze mieli do przejechania określony dystans. Jednej grupie na monitorkach wyświetlano przejechany dystans, innej dystans do przejechania. I co się okazało? Ci, którym pokazywano ile zostało, przejechali dystans szybciej. Obie grupy były w identycznej kondycji, dobrano je tak, by się nie różniły.

Natomiast odwodnienie nie jest kwestią uznaniową. Jest stanem fizjologicznym, który wynika z potrzeb organizmu.

[f.lamer]

zmęczenie nie jest kwestią uznaniową, bo ma wpływ na realne, mierzalne wskaźniki.

no i, wybacz, więcej sensu ma dla mnie zatrzymanie się z powodu zmęczenia które czuję, niż picie z powodu pragnienia, którego nie czuję.
takietam moje subiektywne zdanie

[Qba Krause]

no nie f.lamer, trochę mylisz.

faktem jest, że odwodnienie to czysto fizjologiczny stan.

natomiast o zmęczeniu decyduje mózg i tylko mózg, więc jest to kwestia uznaniowa, jak pisze sakii.

czujesz zmęczenie, ale możesz pod względem fizjologicznym biec jeszcze bez szkody dla organizmu.

nie ma pragnienia, którego nie czujesz. pragnienie jest uczuciem. uczucie pragnienia sygnalizuje stan odwodnienia. jeśli je zlekceważysz, doznasz szkody na zdrowiu bądź rezultacie.

[Dorotka Gonitwa]

Otóż to. Wracamy do punktu wyjścia. Każdy z nas jest inny i ma inne potrzeby. Dodam tylko, że nigdy nie czułam się złe po żadnym biegu pokonanym bez uzupełniania płynów. Nie przeszkadza mi też upal.
Chce mi się w tej chwili pić, czy to znaczy, że jestem odwodniona?

[f.lamer]

koloryzuję co najwyżej.

mózg decyduję o uczuciu zmęczenia na podstawie pewnych realnych przesłanek.
tak samo mózg decyduje o uczuciu pragnienia.

przede wszystkim zaś chciałem wyrazić sprzeciw wobec tego co

to, że nie czujesz pragnienia, nie znaczy, że nie potrzebujesz wody

no bo jak potrzebuję, skoro mój mózg jeszcze nie powziął decyzji że potrzebuję?

[sakii]

zmęczenie nie jest kwestią uznaniową, bo ma wpływ na realne, mierzalne wskaźniki.

no i, wybacz, więcej sensu ma dla mnie zatrzymanie się z powodu zmęczenia które czuję, niż picie z powodu pragnienia, którego nie czuję.
takietam moje subiektywne zdanie

Żebyśmy się dobrze zrozumieli. OCzywiście, że zmęczenie jest fizycznie mierzalne: ubytek minerałów, spadek poziomu cukru, wzrost mleczanu, etc... Ale ja nie mówię o kwestii skrajnego zmęczenia, ale o tym, czy przebiegnę jeszcze jeden kilometr bo mi się chce, czy nie.

[f.lamer]

Ale ja nie mówię o kwestii skrajnego zmęczenia.

a ja nie mówię o kwestii skrajnego odwodnienia
tylko o kwestii odwodnienia którego nie czuć i na którym spokojnie "przebiegnę jeszcze jeden kilometr"

pewien poziom zmęczenia lub odwodnienia jest przy wysiłku nieunikniony. trzeba się z tym pogodzić i sobie radzić w odpowiednich momentach (odpowiednio kontrolując tempo lub nawadniając się).
ale reakcja wyprzedzająca akcję to - moim zdaniem - przesada

[Qba Krause]

a może tak trochę faktów?

i zmęczenie i pragnienie sa regulowane przez mózg.

ZANIM mózg zasygnalizuje jedno lub drugie zaczynają się dziać niekorzystne rzeczy z naszym organizmem.

PO uświadomieniu sobie jednego lub drugiego mamy czas zanim cąły system przestanie działać.

do tego miejsca oba sa podobne.

cała rzecz w tym, czy te zmiany w organizmie (które już się dzieją zanim dojdą do mózgu informacje o nich i mózg wyśle sygnały o zmęczninu lub pragnieniu) mają wpływ na wynik czy nie.

otóż uszkodzenia włókien mięśniowych, wzrost zakwaszenia (do pewnego momentu) nie mają przęłożenia na wynik. moje mięśnie sa w coraz gorszym stanie ale moja wydolnośc nie spada, biegnę tak samo.

natomiast deficyt wody po prostu zmniejsza wydolność, na początku niewiele, później bardziej, ale jednak.

stąd warto pić (oczywiście nie za dużo) zanim pojawi się pragnienie.

na krótszych dystansach można to lekceważyć, w wybieganiach gdzie mamy w nosie minutę czy dwie w tę czy wewtę też, ale podczas łamania tojki w maratonie ta jedna minuta w sytuacji gdy lecimy na styk ma duże znaczenie.

[sakii]

Ale ja nie mówię o kwestii skrajnego zmęczenia.

a ja nie mówię o kwestii skrajnego odwodnienia
tylko o kwestii odwodnienia którego nie czuć i na którym spokojnie "przebiegnę jeszcze jeden kilometr"

pewien poziom zmęczenia lub odwodnienia jest przy wysiłku nieunikniony. trzeba się z tym pogodzić i sobie radzić w odpowiednich momentach (odpowiednio kontrolując tempo lub nawadniając się).
ale reakcja wyprzedzająca akcję to - moim zdaniem - przesada

jeszcze jeden kilometr to ja se przebiegnę nawet ze złamaną nogą, torbą na laptopa w ręku i klapkach. W tym wątku jak rozumiem nie mówimy o piciu na dystansach krótkich, za dystanse krótkie uznając bieganie do pół godziny. Mówimy o wielokrotności pół godziny, czyli dystansach skumulowanych. Czy bieganie bez picia 5 km jest groźne? Oczywiście, że nie jest. 10 km też nie. Przy 11, 12, 13 kilometrze też by można dyskutować. Ale gdzieś się pojawia ta granica, która jest bardzo cienka i niemierzalna.

I odnosząc to do zmęczenia. Generalnie jest tak, że im dłuższy dystans, tym relatywnie biegnie się go łatwiej. Piję do endorfin, rozgrzania, lepszego krążenia, przemian energetycznych, etc... Ale w pewnym momencie granica zaczyna się odwracać. I powiedzmy do 5 km biegnie się jeszcze źle, potem kolejne 5 km co raz bardziej, ale dalej już co raz gorzej - bo rzeczy mokre, bo okulary zaparowały, bo się plastry od cycków odkleiły, bo mokre nogi trą, bo zmęczenie, etc...

[f.lamer]

a może tak trochę faktów?

a moze tak troche refleksji?
nikogo nie zamierzam przekonywac tu ze odwodnienie nie jest szkodliwe dla organizmu, ani ze odwodnienie i zmeczenie to to samo
bo, notabene musialbym wtedy apelowac o odpoczynek zanim poczujemy sie zmeczeni...

[LadyE]

taki przyklad z zycia - gdybym miala pic tylko wtedy gdy czuje pragnienie w okresie zimowym wystarczylaby mi szklanka wody dziennie. miewam ciagle problemy z odwonieniem miedzy innymi dlatego ze czesto pragnienie odczuwam zbyt pozno ...

i wiem ze takich osob troche jest ...

[klosiu]

A tu przykład z innej strony - kiedyś na maratonie mtb po jakichś 4 godzinach skończyło mi się picie i musiałem jechać 10km w upale pod górę (czyli koło godziny), aż dojechałem do bufetu. Pod koniec wypatrywałem już kałuż; gdybym znalazł jakąś tobym się z niej napił . Ale nie traciłem miejsc w stosunku do innych jadących na tym podjeździe. Później gdy uzupełniłem płyny też nie traciłem do innych, mimo że przez jakiś czas jechałem na poważnym deficycie wody.
f.lamer ma rację, nie zaszkodzi pić nawet gdy pragnienia się nie czuje, ale tolerancja na odwodnienie jest trenowalna, a utrata efektywności nie jest według mnie aż tak duża jak się zwykle pisze.
I na pewno w dwugodzinnym biegu nie straci się tyle wody, żeby to miało znaczący wpływ na efektywność, zakładając dobre nawodnienie przed biegiem i przyzwyczajenie do upałów.

[Dorotka Gonitwa]

I znowu mówimy o szklance wody. Woda to nie tylko płyny w czystej postaci. Woda to pożywienie które spożywamy np. nasze rodzime jabłko ma jej około 80 procent.

[klosiu]

A to chyba oczywiste?
Ja jadam owoce na kilogramy, i są dni, gdy nie piję zupełnie nic poza poranną kawą. Ale wcinam np 3kg owoców. I to wystarcza.
Ale na zawodach raczej człowiek się jabłkami czy brzoskwiniami nie zajada .

[Dorotka Gonitwa]

Masz racje, ale nie nawadniamy się tylko w dniu zawodów. Trzeba to robić przed. O ile nie zrobimy tego, to nie wiem jak dużo byśmy pili przed biegiem i w trakcie to i tak już będzie za późno.