Update 20.09.
Wiek: 32
Wzrost: 165
Waga: 58,5 (było 62) - jeszcze ciut za dużo
BMI: 21,5 (było 22,7)
O moim bieganiu
To bieganie przewija się u mnie właściwie od zawsze. W liceum nawet chciałam pojechać na obóz sportowy, ale było za mało chętnych i wylądowałam na obozie żeglarskim... Na studiach uprawiałam jakieś tam sporty typu jazz dance, kickboxing, krav maga, niestety, gdy wróciłam do Polski (z Berlina) i zaczęłam pracę, jakoś się te sporty rozeszły po kościach. Zaczęłam znowu biegać niecałe dwa lata temu. Powodów było kilka:
1. Dla zdrowotności - moje serducho bije trochę za szybko i trochę nierówno. Dwa lata temu już nieco przesadziło, więc zaczęłam się leczyć. Leki niespecjalnie pomagały, ale przypomniało mi się, że na jeszcze studiach pani doktor wysłała mnie na próbę wysiłkową i coś tam wyszło, że przy wysiłku nieregularności znikają. Postanowiłam to przetestować. Pan arytmolog, znacznie lepsze wyniki EKG, jak i moje samopoczucie, potwierdziły słuszność założeń.
2. Dla zdrowotności - tym razem psychicznej. Było mi źle, brakowało mi chęci do czegokolwiek, wiary we własne siły i możliwości, generalnie apatia i depresja
3. Dla figury - ze względu na serce rzuciłam palenie, "dzięki" temu i branym lekom przytyłam parę kilogramów.
Pewnego dnia założyłam więc trampki, dresik i wyszłam do parku. Po 15 minutach truchtania myślałam, że umrę, zwymiotuję, serce mi wyskoczy przez uszy i w ogóle w życiu już się nie ruszę
Następnego dnia znowu wyszłam do parku. Tym razem było jakby lepiej, przynajmniej nie chciało mi się wymiotować Następnego dnia znowu wyszłam. Udało się jakoś przetruchtać 20 minut. I dalej jakoś tak poszło. Potem nadeszła zima i przerwa. Potem znowu wiosna, i znowu zaczęłam biegać. Jesienią firma szarpnęła się na kartę benefit, więc przy gorszej pogodzie biegałam na siłowni, czego strasznie nie lubię - na bieżni automatycznej biega mi się źle, szybciej się męczę, jestem wolniejsza i w ogóle masakra. Żeby jakoś wytrwać w bieganiu postanowiłam znaleźć cel - i znalazłam: Półmaraton Warszawski. Całą zimę dzielnie trenowałam, nie straszny był mi mróz, śnieg, deszcz, lód. Niestety, głupia ja, na 3 tygodnie przed startem zaczęłam zaniedbywać rozciąganie, przez co nabawiłam się przeciążenia gęsiej stopki - na 17-stym kilometrze noga odmówiła współpracy. Ostry dyżur, potem ortopeda, kule, rehabilitacja, te sprawy.Od półtora tygodnia delikatnie zaczynam marszobiegać.
Update 28.03.2012
Nowe cele: tutaj
Stare cele:
* Rekreacyjnie przebiec 5 w Długołęce - nie udało się, 10 w Berlinie - jest życiówka
i Bieg Niepodległości (też dycha) i też życiówka, tym razem prawdziwa . Przebiec półmaraton warszawski w dobrym zdrowiu - checked
Update 28.03.2012
Cały czas nad tym myślę, część planu tutaj.
No, to tyle wstępu
Wizyta generalnie wpłynęła na moją dietę raczej niegatywnie, bo bojfrend bardzo dobrze gotuje, ale niestety mocno kalorycznie. No nic to, od jutra ścisła dieta 
Ciekawe, jak będę się na to zapatrywać jutro.
No ale trzeba było trzymać jako taki fason, chociaż i tak dostojnie truchtałam daleeeekoooo w tyle 
Czyż nie są śliczne? 
I mają megadługie sznurówki 
No to może kolano? Coś tam ćmiło, ale na teście schodowym wyszło, że jednak nie bardzo - gdyby coś się działo z gęsią stopką, to bym to przy schodzeniu po schodach poczuła, a tu nic. 
Ale luz, spodziewałam się tego. Teraz trzeba przeprosić się z dietą i będzie dobrze.