. Byłem 40 letnim facetam z BMI grubo powyżej 30 od trzech lat macający to narty to snowbord to tenisa trochę piłkę ale podstawą miała być walka o NORMALNOŚĆ taką jak 20 lat wcześniej.To było 9 miesięcy temu. Bolało wszystko, począwszy od stóp i nóg z kolanami na czele. Przez biodra spać nie mogłem. Jak przyszedł moment, że to już przestawało mi dolegać bo zacząłem być trochę sprawniejszy to zaczęły bolec ramiona i barki. Zawsze coś bolało . Miałem i taki przypadek że całe udo miałem w podskórnym wylewie wtedy najbardziej się przestraszyłem, nawet poszedłem do lekarza który powiedział że nie widzi nic niepokojącego. Jednak od razu zrobiłem sobie podstawowe badania, było wszystko oki. Dopiero kilka godzin później skojarzyłem że to rozciąganie które zacząłem stosować może być odpowiedzialne za tego ogromnego krwiaka. Biegałem w butach takich jakie miałem nie zastanawiając się czy lepsze czy gorsze , nie wiem dlaczego może bałem się że jak zacznę sobie wynajdywać powody które są mi pod górkę to się poddam, płakałem w róg poduszki i walcząc z niechęcią wychodziłem biegać. Teraz wiem że nawet -18 nie zniechęciło mnie było ciężko ale ... Ale wielu lat "dbania o zdrowie - inaczej"
nie da się nadrobić w ciągu kilku dni nawet z najlepszym planem treningowym . Dziś jestem dumny że wytrwałem, biegam dalej i 30 kilometrowe odcinki nie są mi straszne, może w przyszły roku maraton bo w tym na pewno półmaraton w Wawie. Napiszę tylko tyle : Poddać się - potrafi każdy ale wytrwać tylko niewielu. Życzę wytrwałości.
. Biegam narazie w starych pepegach chociaz patrzac na ich stan to niebawem szlak je trafi. Jakos pewniej i lepiej sie czuje w butach na cienkiej podeszwie .Moze z czasem dorosne do tych wszystkich amortyzacji po odpowiednim kilometrazu. W razie czego jest dostepnych kilka modeli na cienkiej podeszwie wiec moze znajde cos odpowiedniego dla mnie. Z cwiczeniami i rozciaganiem wrzucilem na luz i na spokojnie to biore poki co.
