RUN - biegaj wg samopoczucia - książka Matta Fitzgeralda

[00jan]

Można też zauważyć, że całe pokolenia wspaniałych biegaczy osiągało w Polsce wyniki do dziś trudno do pobicia, a nie używali żadnych pulsometrów.

A jednak puls mierzyli.

[gasper]

Taki komentarz do tekstu. Matt Fitzgerald mówi, że nie słychać było jak Haile uderza o bieżnię.
Bo to jest po prostu świetna bieżna - Woodway.

a rekord świata Hailego nieprzypadkowo padł właśnie w Berlinie -jak wiadomo Niemcy kładą najlepszy na świecie asfalt

to dlatego mistrzostwa świata w przełajach były u nas bo kładziemy najgorszy?

[Kshysiek]

Bieżnia Woodway wydaje dźwięk w czasie biegania.
Wiem, bo biegałem.

A jeśli chodzi o książkę. Bardzo inspirująca. W wolnych chwilach podbieram z naszej sklepowej półki i sobie czytam.
Jak ktoś chce mnie pozbawić jedynego egzemplarza - zapraszam:
http://sklep.napieraj.pl/product-pol-58 ... -Feel.html

Ale uważam, że to równocześnie książka dosyć niebezpieczna. Wielu biegaczy ma ciągłe przeświadczenie, że trzeba trenować więcej i więcej i pozbycie się planu treningowego mogą potraktować jako pretekst do dowalenia sobie kilometrów, bo kilometry to dla nich najlepszy wyznacznik, że "odwalili robotę". I w ten sposób będą ciągnąć się w kontuzję.
Gorzej, gdy książkę złapie człowiek, który nigdy nie miał do czynienia z tempówkami, powtórzeniami, interwałami, etc. bo nigdy nie dowie się jaka metoda mu dobrze służy, bo przecież sam nie wynajdzie jej na nowo.
Żeby skorzystać z książki Matta, trzeba mieć sporo samokrytyki, dystansu do siebie. Umieć ocenić co jest dobrym samopoczuciem, a co tylko silną motywacją.

Oczywiście Matt wstawia bardzo ciekawy rozdział o zapobieganiu kontuzji, ale wielu może go zignorować (tak jak ignorują sekcje poświęcone rozciąganiu).
Ciężko zresztą samemu zastosować metodę "na wyczucie" w momencie, gdy mamy zaplanowane ważne zawody. Matt pisze, że jak tylko zaczyna go coś pobolewać - robi przerwę. I pauzuje dopóki symptomy nie znikną. Nie korzysta z fizjoterapeutów etc.

Jeśli chodzi o język - Matt pisze prostym angielskim (czego nie można powiedzieć o Lore of Running)

[Bergerac]

Uwazam , ze to chyba nawet jest najwazniejsze zeby biegac wedlug samopoczucia, a mniej sie kierowac sprzetem, osobhiscie tez jak zaczynalem to pulsometr obowiazkowo, a teraz to mam tylko stoper i ewentualnie gps jak biegam po nowych trasach zeby wiedziec jaki dystans.
Teraz biegam tak ze zakladam sobie dystans, raz wiekszy raz mniejszy i biegne, po 20 minutach wiem jak sie rozgrzeje to wiem na co mnie stac , Czasami wrecz frune, a czasami czuje sie 10 kilo ciezszy, u mnei sie to sprawdza wysmienicie, nie mam zadnych kontuzji a osiagi tez coraz lepsze.

[Kshysiek]

A może by tak na temat książki?

[Adam Klein]

Wydzieliłem z wątku rzeczy nie na temat i przeniosłem do Treningu.

[jakub738]

"Biegaj wg samopoczucia" to powinno być moto każdego biegacza.Nie wiem po co początkującym pulsometry,bieganie tak jak i uprawianie każdego sporu powinno sprawiać radość bo inaczej nie ma sensu go uprawiać ale do tego trzeba po prostu "dorosnąć biegowo".

[jakub738]

trzeba mieć wysoki staż biegowy

lub kolegów którzy uświadomią czym jest bieganie

[Kshysiek]

Zabawne jest to, że Matt Fitzgerald potrafi w jednym roku wydać książkę gdzie opisuje metody sterowania swoim treningiem za pomocą samopoczucia i drugą która bardzo szczegółowo opisuje badanie postępów za pomocą najrozmaitszych wskaźników takich jak zakwaszenie, puls, GPS, oprogramowanie do analiz. Mówię o "The Runner's Edge".

Mimo to jak się dłużej poczyta to wygląda na to, że chłopina sobie nie przeczy.

Wracając do książki RUN:
Wielu będzie sobie wyobrażać, że to pozycja wychwalająca spokojne truchtanie. Natomiast autor sporo miejsca poświęca takim aspektom jak cierpienie w czasie treningu i traktuje je jako dobroczynny element pozwalający przesunąć granice pomiędzy tym co wydaje się skrajnym wyczerpaniem, a co jest tak naprawdę tylko sygnałem ostrzegawczym emitowanym przez mózg.
Dodatkowo uznaje, że cierpienie i radość mogą funkcjonować równocześnie :-D.

[yacool]

cierpienie i radość mogą funkcjonować równocześnie

...a to haczy już o tabu w naszym świecie, bo wiąże się z transem, łączącym pozornie odległe stany umysłu.

[Qba Krause]

z drugiej strony w chrześcijaństwie, które jest było nie było jednym z trzech filarów kultury atlantyckiej, naturalnym jest takie podejście do cierpienia, które szuka w nim radości, stąd dla tych z nas, którzy deklarują wiarę w JC, nie powinno być niczym dziwnym czy okrytym tabu tego rodzaju podejście do cierpienia nie powinno, ale czy jest?

[yacool]

Dziś KFC daje więcej radości w cierpieniu niż JC. A espumisan urasta do roli zbawiciela.

[Bogil]

Zabawne jest to, że Matt Fitzgerald potrafi w jednym roku wydać książkę gdzie opisuje metody sterowania swoim treningiem za pomocą samopoczucia i drugą która bardzo szczegółowo opisuje badanie postępów za pomocą najrozmaitszych wskaźników takich jak zakwaszenie, puls, GPS, oprogramowanie do analiz. Mówię o "The Runner's Edge".

Mimo to jak się dłużej poczyta to wygląda na to, że chłopina sobie nie przeczy.

Dokładnie, nawet w samej książce RUN mówi o podnoszeniu pewności siebie poprzez wykonywanie sprawdzianów.
A czym innym jest pomiar trasy GPS-em, czy pulsometrem, poprawa nawet tempa easy, czy HR przy spokojnym bieganiu jest dla niektórych osób oznaką, że ich forma wzrosła więc podnosi ich fizyczną i mentalną pewność siebie. Ja odebrałem tą książke w sensie: Sterowanie treningiem przy pomocy plusu, tempa, zakwaszenia jest be ale nikt nie mówi że mierzenie tych parametrów jest be