Absurdy treningu wg Greifa

[Adam Klein]

Oczywiście

[Adam Klein]

1. Koledzy wbili sobie do głowy, że należy biegać mało lub jeszcze mniej.
2. Adam od paru lat szuka jakiegoś tajemniczego "czegoś" co mu pozwoli biegać względnie mało i robić super wyniki.

Ad 1. Nie wiem o kim mówisz, ja tak nie uważam. Objętość to wg mnie podstawa.
Ad 2. To akurat nieprawda, wcale nie chciałbym biegać mało, wprost przeciwnie - chciałbym biegać dużo, ze 180 km tygodniowo - tylko niestety nie mam kiedy.

[rosomak]

i coz wywolano mnie do tablicy
Rosomak wyrywasz moje slowa z kontekstu Probujesz manipulacji:)
sam cytujesz JS , ktory mowi o tym ze dlugie wybiegania zaleca ale dla odpowiedniego poziomu


sens zdania ze plan mniejszy objetosciowo mogłby przyniesc lepszy efekt
jest taki ze osoba biegajaca wolno nie powinna rzucac sie na taki kilometraz Wynika to np z faktu o ktorym sie milczy czyli o regeneracji Zapewne osobie niepracujacej albo pracujacej 8 h nie majacej obowiazkow rodzinnych bedzie latwiej czyli wiecej czasu na regenaracje

Bieganie to nie tylko same dlugie wybiegania ale rowniez inne srodki

kazdy w bieganiu musi znlezc wlasna sciezke Sa tzw rozne szkoly ale pewne zalozenia sa niezmienne to czas treningu i predkosci z jakimi je biegasz Z tego musisz zrobic ukladanke jak z puzlli by opracowac sobie trening sam pod dany cel lub skorzystac z gotowca

Adam moze i szuka jakies metody Szuka jej Marcin Nagorek , Daniels i Greif itd

no

mario:
1. nie wywołuję. Wypowiedziałeś pewien dość rozpowszechniony punkt widzenia.
2. JS opisałem szczegółowiej ponieważ jest dobrym przykładem na to, że przywiązanie się do jakiejś idei potrafi być silniejsze od tego, co pokazuje doświadczenie.
3. mniejszy może mógłby, a może nie. Tok rozumowania jest taki - najpierw jest mógłby, a potem mógłby znika i pozostaje pewność. Pewność oparta na przekonaniu.
A jak się przeliczy Greifa na realne wartości - to nagle okazuje się, że obciążenia są dość spore, ale całkiem rozsądne, przemyślane, bynajmniej nie wygórowane. Spójrz do "Advanced Marathoning" Pfitzingera, dwa wybiegania w tygodniu, jedno w środku do 24 km tempo M+10%, drugie to Long, wielkość okolice 30km i więcej, kombinacja M+(20% do 10%) i M, bieg z prędkością M zaczyna się od ilości przy jakich kończy się Greif (czyli powyżej 15km).
BPS PG wydaje się taki ciężki, jak sądzę, z dwóch powodów - jeden czysto subiektywny, odwykliśmy od ciężkiej pracy. Teraz wszystko nam przychodzi względnie łatwo, nasze oczekiwania w bieganiu dostosowują się do naszych oczekiwań w życiu - będzie lekko łatwo i przyjemnie. W 4 tygodnie bez wysiłku zbuduj formę i zrób życiówkę (że się ponabijam z RW). Nie mamy porównania.
A drugi powód - według mnie - jest taki, że BPS PG (BPS - czyli najpierw trzeba parę tygodni uczciwie przepracować, bywa, że o tym też się zapomina) równa "do dołu". Plan ma pozwolić powiedzmy 90% czy 95% osiągnąć sukces w możliwie szerokim spektrum warunków. Również takich odbiegających od ideału, również tym którzy nie mają talentu za grosz. Ma po prostu większy "współczynnik bezpieczeństwa" (mówiąc po inżyniersku).
4. tak, LSD to nie jest jedyna droga. Tego nie twierdzę. Ale w zasadzie mało kto czepia się Greifa ze względu na coś innego, głownie "nie leżą" te nieszczęsne 35-tki. A już ta tydzień przed maratonem ... Mimo - że jak Feniks według mnie bardzo dobrze napisał - gros problemów wynika z nieprzeczytania opisu i podstawiania do planu Greifa swoich sposobów wykonywania danych treningów.

Niezmienne jest tylko jedno. W bieganiu chodzi o to, żeby być jak najszybciej na mecie.
Po biegu - na szczęście - nie zbiera się pulsometrów i nie patrzy kto biegł najdłużej w jak najniższym zakresie. Nie ocenia się techniki. Nie zbiera się dzienniczków treningowych i nie patrzy, kto osiągnął względny najlepszy wynik (czyli najlepszy czas w stosunku do przepracowanego treningu).
Kto pierwszy ten lepszy - a jak to zrobisz, to już Twoja sprawa

(Czysty kapitalizm ... ciekawe jak długo jeszcze przetrwa to nastawienie w sporcie ...)

1. Koledzy wbili sobie do głowy, że należy biegać mało lub jeszcze mniej.
2. Adam od paru lat szuka jakiegoś tajemniczego "czegoś" co mu pozwoli biegać względnie mało i robić super wyniki.

Ad 1. Nie wiem o kim mówisz, ja tak nie uważam. Objętość to wg mnie podstawa.
Ad 2. To akurat nieprawda, wcale nie chciałbym biegać mało, wprost przeciwnie - chciałbym biegać dużo, ze 180 km tygodniowo - tylko niestety nie mam kiedy.

Ad. 1 A wiesz co jest w tym wszystkim najzabawniejsze ? Że według mnie nie
Na swój prywatny użytek stworzyłem sobie pojęcie wykonanej pracy, to związek objętości i intensywności. Nie mam żadnej teorii, więc na przykład nie wiem, jak to precyzyjnie policzyć (kombinuję z punktami Danielsa). I sądzę, że podstawą rozwoju jest umiejętny dobór tej "pracy" - na poziomie tak dużym, jak to jest tylko możliwe.

Ad. 2 Tutaj właściwie jesteśmy na gruncie bardzo osobistym, więc w tym wątku czuję, że nie powinienem się nad tym rozwodzić.

[FenixTT Szczecin]

ale zescie pojezdzili po Redaktorze

przeczytalem watek i wydaje mnie sie ze celem postu Adama bylo zwrocenie uwagi na pewna tendencje ( i to nie dotyczaca tylko planow Grifa) dotyczaca planów. Zabieramy sie za ich realizacje czesto nie zastanawiajac sie czy sa one dla nas odpowiednie
I jesli osoba biegajaca maraton np w 4:30 stosuje BPS Greifa to powinien sie nad tym dobrze zastanowic bo bardzo mozliwe ze plan mniejszy objetosciowo przyniesie lepsze rezultaty
Sadze ze generalnie treningi typowo pod maraton powinny byc planowany na dluzszy okres niz tylko 0,5 roku czy rok bo chodzi o stopniowy rozwoj ktory pozwoli biegac dlugie lata niz szybkie skoki formy gdzie poprawiamy swe osiagniecia ale w dluzszym rozrachunku moze sie okazac ze przestaniemy sie rozwijac

jak widac co glos to inna opinia

wszystko co napisałeś było już poruszane na dwóch pierwszych stronach tego wątku
trzeba dokładnie czytać co napisał Greif jako komentarz do planu
i to nie jest jego wina, że ludzie którzy się za ten plan biora wogóle nie powinni do niego podchodzić

opis Greifa jest jasny i klarowny dla kogo jest ten plan i jakie warunki trzeba spełnić aby się za niego wziąść
i tyle
a to, że robią go ludzie, którzy nawet dokładnie nie czytali co mają biegać w danym dniu to inna sprawa

a po naczelny nikt nie jeździł
a nawet jesli to pewnie On pamięta swoje komentarze jako fredzio na biegajznami więc się nie obrazi

[Adam Klein]

a nawet jesli to pewnie On pamięta swoje komentarze jako fredzio na biegajznami więc się nie obrazi

Że co !!!! Ja ???

[FenixTT Szczecin]

a nawet jesli to pewnie On pamięta swoje komentarze jako fredzio na biegajznami więc się nie obrazi

Że co !!!! Ja ???

a jakże

[JosefBB]

To może już czas podsumować? - krótko:

-
-
-

[Rolli]

To może już czas podsumować? - krótko:

-
-
-

Krotko?
Przeczytaj Greif'a CD

Rolli

[JosefBB]

Myślisz że po drugim czytaniu zmieni mi się zapatrywanie na to o czym wcześniej pisałem?

[FenixTT Szczecin]

to jest mało istotne czy ono się zmieni

nie robiłeś planu Greifa
robiłeś plan JosefaBB

ok inni uważają że 15 km przyśpieszenia to za dużo ok ich prawo
Greif uważa, że 3, 6, 9, 12, 15 jest ok
robisz progres to nie jest tak, że na pierwszej 35 masz walnąć 15 km przyśpieszenia
dochodzisz do tego systematycznie i w tym rzecz

osobną sprawa jest to, że oczywiście nie każdemu musi ten plan leżeć i tyle
jedni wolą JS inni Danielsa a inni Greifa
a jeszcze inni modyfikują plany pod siebie itp

[Maurice]

pozwolę sobie odkopać dinozaura i spytać o dozwoloną przez Greiffa połówkę kończącą 4.tydzień BPS
czy to ma być start czy trening?
jeśli start to na 90, 95, 100%?

[kulawy pies]

nie wiem - ale pozwolę sobie na jeszcze jedną refleksję:

ilość dostępnego glikogenu (zgromadzonego w mięśniach, wątrobie, itd) podczas maratonu dla zawodników ważących 50kg i 80kg jest dużo bliższą wartością, niż całkowity koszt energetyczny przebiegnięcia maratonu.

- z tego wynika, że (zakładając optymalny scenariusz przygotowań) lżejszy zawodnik powinien w treningu bardziej skupić się na poprawieniu wydolności tlenowej i progu mleczanowym (cokolwiek by to nie było), a zawodnik cięższy - na poprawieniu lipolizy. (czyli, w praktyce - długich wybieganiach)

i dlatego Greif jest fajny dla 'big guys'.

koniec dygresji.

zdrówko

[Adam Klein]

Chciałeś, powiedzieć, "niższą wartością" - tak?
A co jeśli lekki zawodnik ma dobrą wydolność tlenową ale słabo biega długie treningi a ciężki świetnie rozwinięte przemiany tłuszczowe ale szybko pada przy wyższym tempie?
(kurcze, zaczynasz mówić jakimś makabrycznym językiem, to a'propos lipolizy, przypomina mi się taki użytkownik Tomasz).
Nie musisz odpowiadać, chodzi mi tylko o to, że takie generalne modelowanie nie sprawdzi się dla podanych przeze mnie przykładów.
Bez wielkiego filozofowania można przyjąć, że mocny trening wytrzymają mocni zawodnicy.

[Qba Krause]

nie no, właśnie bliższą wartością. tzn. że dwóch rózniących się ciężarem zawodników rózni się znacznie wydatkiem energetycznym potrzebnym do pokonania dystansu maratonu natomiast nie różni się tak bardzo ilościa glikogenu zgromadzonego w mięśniach.

stąd cięższemu zawodnikowi potrzeba więcej energii - musi w większym stopniu korzystać z przemiany tłuszczów.

wniosek - musi bardziej niż lżejszy zawodnik wyćwiczyć swój organizm w pozyskiwaniu energii z tłuszczów, czyli Greif z jego częstymi długimi wybieganiami się tu nadaje.

[Adam Klein]

Aha.
Ale gdzieś jest stwierdzone, że ich rezerwy glikogenu są podobne? Jeśli mają podobną % ilość tkanki mięśniowej, tłuszczu itd to ten większe ma więcej mięśni. To skąd te informacje, że mają tyle samo glikogenu? Bo na zdrowy rozsądek mają tego glikogenu proporcjonalnie do swojej budowy (trochę to zaburza wątroba bo chyba jest podobnej wielkości ale i tak większość glikogenu jest w mięśniach) i to jest proporcjonalne do wydatku energetycznego.
Chyba, że kulawemu chodziło właśnie o ten "czynnik wątroby" że ona zaburza proporcje.