Zacznę może od początku. Biegać zacząłem w tamtym roku pod koniec marca. Na początku były to krótkie dystanse - no dobra nie moglem przebiec 1,5 km bez przerwy
, ale biegałem często i dużo. W połowie sezonu robiłem już dystanse 10 -14 km cztery lub pięć razy w tygodniu w zależności od tego jak wypadło (biegałem w systemie trzy treningi dzień przerwy). Pod koniec listopada zacząłem trochę skracać dystans i przygotowywać się do przerwy zimowej. Przestałem systematycznie biegać na początku grudnia oczywiście nie licząc przebieżek od czasu do czasu jak pogoda pozwalała. Pod koniec lutego stwierdziłem że pora wznowić treningi. Zacząłem od siedmiu km i nie było źle (aż sam się zdziwiłem że aż tyle mogę :P).
Zrobiłem 9 treningów i nastąpił ponowny atak zimy. 1.5 tygodnia w plecy. Na początku tego tygodnia wznowiłem trening ale to już jest jakaś masakra po 7 km-ach myślałem że mi nogi odpadną, następny trening jeszcze gorzej. Wczoraj bylem pobiegać po lesie myślałem że miękkie podłoże coś da ale nic, normalnie strasznie się męczę. Nie chodzi tutaj o to że nie mam siły biec, owszem nie jest to taka kondycja jak w tamtym roku ale daje rade, tylko strasznie bolą mnie łydki. Tak jakby mi się pompowały. Uczucie podobne do tego po siłowni. Wcześniej czegoś takiego nie miałem. Wie ktoś co to może być, jak z tym walczyć. Jakieś pomysły , sugestie.
Pozdrawiam Łukasz.
Ps. Sorry za trochę przydługiego posta.
Myślę, że forma sama wróci i to dość szybko. Po wspomnianej 2 tygodniowej przerwie przebiegłem stałą trasę 12,5km i myślałem, że pobiłem rekord czasowy, a okazało się, że przybiegłem blisko 5min później niż przy wcześniejszym powolnym wybieganiu w pierwszym zakresie 
Prędzej czy później mięśnie ponownie Ci się przyzwyczają. Daj im czas, wyluzuj trochę z tempem.