pozdrowienia na trasie

[piomis]

Pozdrawiacie się na trasie? To fajny zwyczaj i miło jak ktoś wam machnie ręką. Szczególnie jak się biega samemu. Dzisiaj jednak pomyślałem, że może jestem ostatnim Mohikaninem. Po pierwsze zawsze robię to pierwszy niezależnie od tego w jakim wieku ktoś biegnie z naprzeciwka. Po drugie czasami patrzą na mnie jak na kosmitę lub starają się nie zauważać moich "wygłupów". Więc może faktycznie się wygłupiam? Tak czy inaczej nie planuję zmieniać swoich zwyczajów a brak luzu u niektórych to już ich problem.

[LadyR]

Niestety, nie ma solidarności i poczucia przynależności do "grupy". Większość biegających w takiej sytuacji mnie ignorowała lub nawet odwracała głowę. Może to dekoncentruje? W każdym razie sama zaprzestałam tej praktyki, skoro odzew żaden...

[Raul7]

Ja też pozdrawiam i jak mi czasem odmachną od razu mi się uśmiech rzuca na twarz i póki znajdzie się chodź jeden/jedna co odmachnie przez cały tydzień mojego machania (4x w tyg trening) to machać będę

[ArturS]

Mi się zdarzyło, że może z 3-4 razy ktoś odmachnął i widać było, że to "stary wyjadacz biegowy". Większość niestety patrzy na mnie jak na głupka

[piomis]

No to już parę kosmitów mamy. Może się kiedyś spotkamy na trasie i sobie pomachamy.

[thomekh]

Trzeba wiedzieć komu machać. W parku u siebie witam się nawet z tymi z kijkami. Teraz jeden dziadziunio mnie pozdrawia co kółko a jak schodzi z trasy to się żegna najczęściej kiedy mam szybsze bieganie i przez gardło ciężko przechodzi "dowidzenia"

[Alexia]

A nie jest to tak, jak z pozdrawianiem się na szlakach turystycznych. Czasem jak mijam setną osobę, która mi mówi "cześć", to już mam tego serdecznie dosyć. Natomiast, gdy spotykam kogoś bardzo rzadko, to z radością się przywitam.

Z bieganiem podobnie. Jak biegam po Błoniach w Krakowie, to spotykam tylu biegaczy, że w zasadzie musiałabym biec z transparentem. Natomiast o poranku wzdłuż Wisły jest tak mało biegaczy, że ci co są, to się serdecznie do siebie uśmiechają.

[Svolken]

Kiedyś w górach to się pozdrawiało od pewnej wysokości. Jak teraz na ścieżce pod reglami ktoś mówi dzień dobry, to odpowiadam, ale śmiać mi się chce. Wszystko ciągnie w dół

[ArturS]

Kiedyś w górach to się pozdrawiało od pewnej wysokości. Jak teraz na ścieżce pod reglami ktoś mówi dzień dobry, to odpowiadam, ale śmiać mi się chce. Wszystko ciągnie w dół

Teraz idąc w górach jak się mija pseudo turystę w klapkach albo japonkach to nie raz chce się odpowiedzieć "Dla Ciebie wcale nie będzie dobry"

[gasper]

Pozdrawiacie się na trasie?

pewnie u mnie na wsi to nawet imiennie wszystkich biegających pozdrawiam

[Eurymone]

Mnie raz pomachał jeden biegacz, wyglądający zresztą na niezłego wymiatacza. Bardzo miło mi się zrobiło, bo nawet nie wiedziałam że taki zwyczaj istnieje. Ale ostatnio próbowałam zrobić to samo jednemu, i aż mi ręka przywiędła, bo miał takie poczucie wyższości na twarzy, jakbym mu wbiegła do jego prywatnego parku Morskie Oko i nie miała w ogóle prawa patrzeć na jego zieloną bluzę termoaktywną.

[q-bas]

Przeszedłem przez następujace fazy ewolucji różniące się wydatkiem energetycznym :

1 = "dzień dobry"
2 = "cześć"
3 = "..eść"
4 = " " + gest ręką jak u motocyklistów

Co do skuteczności, odzew wśród mijanych biegaczy którzy mają duży wysiłek wypisany na twarzy oceniam na 99,9%. U pozostałych ok. 30%

[ssokolow]

ja tam pozdrawiam jak mam dzień na pozdrawianie... - w ciągu ostatnich 16 km w których zrobiłem kółko po błoniach, trasę wzdłuż piastowskiej ... (gdzie też dużo ludzi biega) ... to na wszystkich spotkanych biegaczy odpowiedział jeden - wcale nie wyglądający na bardzo zaawansowanego.. -

nie zdarzyło mi się nie odpowiedzieć.. ale w ciągu ostatniego roku spotkałem może 2 czy 3 biegaczy którzy pierwsi mnie pozdrowili
i rzeczywiście trudniej pozdrawia się biegając po błoniach... albo tak jak latem u mnie w parku gdzie na pętli 1km biega 5 osób... w każdym z kierunków wtedy staram się ich pamiętać i machać tylko raz ale kto by ich wszystkich spamiętał - jak ich nigdy wcześniej nie widziałem.

[pejot]

Przeszedłem przez 3 fazy ewolucji różniące się wydatkiem energetycznym :

1 = "dzień dobry"
2 = "cześć"
3 = "..eść"
4 = " " + gest ręką jak u motocyklistów

Jest jeszcze faza 5: podniesienie jedynie palca wskazującego
Zauważyłem pewną zależność, szczególnie podczas ostatnich chłodów. Im biegacz lżej ubrany tym chętniej pozdrawia. Ci okutani w polary albo grube bawełniane dresy raczej nie odpowiadają.

[q-bas]

to by potwierdzalo korelacje wysilku i odzewu na pozdrowienie. No bo im mniejszy wysilek tym grubszy dres...