Jacek Ksiąszkiewicz – czy istnieje ładne bieganie?

[tkobos]

To by nie miało żadnego sensu. Przecież zawodników interesuje ile się poprawią na prędkościach odpowiednich dla nich, a nie odpowiednich dla Kiptuma czy kogoś innego. Nie mówiąc już o tym, że z powodów technicznych takie badanie raczej musi być zrobione na prędkości, na której zawodnik jest w stanie osiągnąć stabilność fizjologiczną na dłuższy okres czasu. Można by zrobić całkiem inne badanie, czyli takie, że wrzucamy zawodnika na bieżnię rozpędzoną do 2:40/km i patrzymy czy rzeczywiście w karbonie wytrzymają dłużej w tym tempie czy nie, w ogóle nie mierząc fizjologii. To by rzeczywiście było ciekawe, ale nie da się ukryć, że większość ludzi bardziej interesuje o ile się poprawią w maratonie niż czy wytrzymają 3 sekundy dłużej w tempie 2:40/km. Stąd taki sposób prowadzenia badań, ale może takie też ktoś zrobi (albo już robi).

[yacool]

Takie podejście do responsywności przypomina dynamikę biegu garmina. Jak masz wykresy na fioletowo to jesteś super i jak elita. Można tak sobie poprawiać humor, czemu nie, ale bycie nadresponsywnym, to nie może być kolejny "fioletowy" parametr, a najwyraźniej do tego to zmierza.

[tkobos]

Ale w ten sposób poprawisz nie tylko humor, ale również wynik. Nie wiem co dokładnie oznaczają te procentowe poprawy, o których mówi artykuł, ale jeśli chodzi po prostu o ekonomię biegu (tak się domyślam), to poprawa rzędu 8 procent to jest naprawdę bardzo dużo. Dla kogoś z poziomu 2:40 w maratonie to może oznaczać poprawę nawet do 2:35 (tak strzelam). Kilka minut zaoszczędzonych na zmianie butów, to nie jest mało.

[yacool]

Chodzi mi o responsywność w wymiarze bezwzględnym, czyli w oderwaniu od wyniku, na który ma wpływ przecież wiele zmiennych, zwłaszcza w maratonie. Jak już tu wcześniej pisaliśmy o karbonie i jego wpływie, to zgodziliśmy się co do tego, że dzięki niemu może pojawić się obszerniejsze wahadło tylne, a więc skrócenie ramienia dźwigni na wymachu nogi wolnej, co może z kolei sprzyjać poprawie ekonomii. Może ci samozwańczy nadresponsywni korzystają właśnie z tej dogodności lepiej niż inni amatorzy? Tyle, że to jest coś innego niż niemetaboliczne odbicie, które być może przejawia się drugim grzebnięciem na wykresach z akcelerometrów, i którego nie rejestruje się na wykresach amatorów, bez względu na to czy biegają w karbonie czy nie.

[yacool]

Żeby nie było, że się czepiam autora, to wklejam ostatni akapit, z którego wynika, że Kuba nie kuma o czym pisze i miesza:

To właśnie wspomniana fizjologiczna odporność ukształtowana przez olbrzymi kilometraż (o którym pisaliśmy tutaj: 300 km tygodniowo nowego rekordzisty świata w maratonie) i responsywność obuwia mogły dać w wypadku Kiptuma tak znaczący progres wynikowy. Warto jednak pamiętać, że same buty i duży kilometraż nie sprawdzą się u każdego, bo – jak podają badania – nie każdy będzie reagował podobnie na karbonowe buty, jak i nie każdy będzie miał (albo był w stanie) wypracować tak dużą odporność. Sama teoria o responsywności obuwia jest jednak ciekawa i myślę, że będziemy jeszcze do niej wracać, a naukowcy na pewno będą tę sprawę dokładnie badać.

[Siedlak1975]

Żeby nie było, że się czepiam autora, to wklejam ostatni akapit, z którego wynika, że Kuba nie kuma o czym pisze i miesza:

To właśnie wspomniana fizjologiczna odporność ukształtowana przez olbrzymi kilometraż (o którym pisaliśmy tutaj: 300 km tygodniowo nowego rekordzisty świata w maratonie) i responsywność obuwia mogły dać w wypadku Kiptuma tak znaczący progres wynikowy. Warto jednak pamiętać, że same buty i duży kilometraż nie sprawdzą się u każdego, bo – jak podają badania – nie każdy będzie reagował podobnie na karbonowe buty, jak i nie każdy będzie miał (albo był w stanie) wypracować tak dużą odporność. Sama teoria o responsywności obuwia jest jednak ciekawa i myślę, że będziemy jeszcze do niej wracać, a naukowcy na pewno będą tę sprawę dokładnie badać.

Ja się pogubiłem. Artykuł jest o mniej lub bardziej responsywnych zawodnikach czy o responsywnych butach?
Idę zrobić sobie responsywną kawę

[sultangurde]

Tłumaczem nie jestem ale nasuwa mi się tutaj sytuacja, żeby

Fizjologiczna odporność...

zamienić na:

Resilience

1.
the capacity to withstand or to recover quickly from difficulties; toughness.
"the remarkable resilience of so many institutions"
2.
the ability of a substance or object to spring back into shape; elasticity.
"nylon is excellent in wearability and resilience"

W drugim znaczeniu miałoby to sens. Taki mam trop.

[tkobos]

Chodzi mi o responsywność w wymiarze bezwzględnym, czyli w oderwaniu od wyniku, na który ma wpływ przecież wiele zmiennych, zwłaszcza w maratonie. Jak już tu wcześniej pisaliśmy o karbonie i jego wpływie, to zgodziliśmy się co do tego, że dzięki niemu może pojawić się obszerniejsze wahadło tylne, a więc skrócenie ramienia dźwigni na wymachu nogi wolnej, co może z kolei sprzyjać poprawie ekonomii. Może ci samozwańczy nadresponsywni korzystają właśnie z tej dogodności lepiej niż inni amatorzy? Tyle, że to jest coś innego niż niemetaboliczne odbicie, które być może przejawia się drugim grzebnięciem na wykresach z akcelerometrów, i którego nie rejestruje się na wykresach amatorów, bez względu na to czy biegają w karbonie czy nie.

Ale czym jest responsywność w wymiarze bezwzględnym? Najpierw trzeba by zdefiniować, żeby to zbadać. Akurat pomiar ekonomii biegu, czyli ilości zużywanego tlenu na kilometr biegu jest tutaj oczywistym wyborem, bo jest proste to zbadania i ma bardzo duże przełożenie na wynik. Może fenomen polepszenia tej ekonomii jest dokładnie taki jak napisałeś, a może nie, ale celem opisywanych badań nie było ustalić możliwych przyczyn tego zjawiska tylko je zmierzyć u różnych osób. Okazuje się, że niektórzy nie reagują, inni reagują średnio, a inni bardzo mocno. Są też tacy co na jeden typ karbonu reagują negatywnie, a na inny pozytywnie. Każda próba wytłumaczenia tego fenomenu jak na razie pozostanie tylko teorią do sprawdzenia i nie było to celem tych badań. Mówiąc szczerze, to przeciętnego amatora też raczej będzie interesować o ile mniej więcej mogą się poprawić w maratonie, niż czy w karbonie pojawi mu się drugie grzebnięcie. Myślę, że każdy rozumie, że poprawa u 7% kogoś na poziomie Kiptuma może potencjalnie (lecz nie musi) brać się z czegoś innego niż poprawa 7% u kogoś kto biega maraton dwa razy wolniej.

Aha... na wynik, owszem, ma wpływ wiele zmiennych, ale mając wystarczającą dużą próbkę badanych bez trudu można oszacować ile pomagają same buty. W indywidualnym przypadku z reguły nie da się tego stwierdzić, ale jeśli masz np. kilkanaście tysięcy wyników, to można to zrobić z naprawdę bardzo dużą dokładnością.

Żeby nie było, że się czepiam autora, to wklejam ostatni akapit, z którego wynika, że Kuba nie kuma o czym pisze i miesza:

Aha, no rzeczywiście, jakoś mi to umknęło. Może mój mózg dokonał sam autokorekty:) moim zdaniem jest to czeski błąd i cały czas chodzi tam o responsywność zawodnika NA obuwie, a nie o responsywność obuwia. Przynajmniej wtedy ten fragment jest logicznie spójny z poprzednią częścią artykułu.

[Radość z biegania]

Żeby nie było, że się czepiam autora, to wklejam ostatni akapit, z którego wynika, że Kuba nie kuma o czym pisze i miesza:

To właśnie wspomniana fizjologiczna odporność ukształtowana przez olbrzymi kilometraż (o którym pisaliśmy tutaj: 300 km tygodniowo nowego rekordzisty świata w maratonie) i responsywność obuwia mogły dać w wypadku Kiptuma tak znaczący progres wynikowy. Warto jednak pamiętać, że same buty i duży kilometraż nie sprawdzą się u każdego, bo – jak podają badania – nie każdy będzie reagował podobnie na karbonowe buty, jak i nie każdy będzie miał (albo był w stanie) wypracować tak dużą odporność. Sama teoria o responsywności obuwia jest jednak ciekawa i myślę, że będziemy jeszcze do niej wracać, a naukowcy na pewno będą tę sprawę dokładnie badać.

Ja się pogubiłem. Artykuł jest o mniej lub bardziej responsywnych zawodnikach czy o responsywnych butach?
Idę zrobić sobie responsywną kawę

He,he,tylko pytanie -czy kawa jest responsywna czy kofeina?i czy bardziej od responsywnych butów?

[yacool]

Nie mam takiej siły, żeby przebić kilkanaście tysięcy próbek. Pozostaje więc pokrzepiająca myśl, że każdy kto jest nadresponsywny może potencjalnie zrobić maraton w 2h, gdyby tylko ktoś potrzymał mu piwo. A skoro nie ma rozkmin o przyczynach tego zjawiska, bo nikogo one specjalnie nie interesują, to ktoś kto poprawia się o 7%, będzie to zawdzięczał tym samym zjawiskom, dzięki którym padł WR w maratonie. Proste. Można odhaczyć. Moje 7% jest tym samym 7% co u Kiptuma i pokazuje mi to garmin na fioletowo.

[Rolli]

Chodzi mi o responsywność w wymiarze bezwzględnym, czyli w oderwaniu od wyniku, na który ma wpływ przecież wiele zmiennych, zwłaszcza w maratonie. Jak już tu wcześniej pisaliśmy o karbonie i jego wpływie, to zgodziliśmy się co do tego, że dzięki niemu może pojawić się obszerniejsze wahadło tylne, a więc skrócenie ramienia dźwigni na wymachu nogi wolnej, co może z kolei sprzyjać poprawie ekonomii. Może ci samozwańczy nadresponsywni korzystają właśnie z tej dogodności lepiej niż inni amatorzy? Tyle, że to jest coś innego niż niemetaboliczne odbicie, które być może przejawia się drugim grzebnięciem na wykresach z akcelerometrów, i którego nie rejestruje się na wykresach amatorów, bez względu na to czy biegają w karbonie czy nie.

Ale czym jest responsywność w wymiarze bezwzględnym? Najpierw trzeba by zdefiniować, żeby to zbadać. Akurat pomiar ekonomii biegu, czyli ilości zużywanego tlenu na kilometr biegu jest tutaj oczywistym wyborem, bo jest proste to zbadania i ma bardzo duże przełożenie na wynik. Może fenomen polepszenia tej ekonomii jest dokładnie taki jak napisałeś, a może nie, ale celem opisywanych badań nie było ustalić możliwych przyczyn tego zjawiska tylko je zmierzyć u różnych osób. Okazuje się, że niektórzy nie reagują, inni reagują średnio, a inni bardzo mocno. Są też tacy co na jeden typ karbonu reagują negatywnie, a na inny pozytywnie. Każda próba wytłumaczenia tego fenomenu jak na razie pozostanie tylko teorią do sprawdzenia i nie było to celem tych badań. Mówiąc szczerze, to przeciętnego amatora też raczej będzie interesować o ile mniej więcej mogą się poprawić w maratonie, niż czy w karbonie pojawi mu się drugie grzebnięcie. Myślę, że każdy rozumie, że poprawa u 7% kogoś na poziomie Kiptuma może potencjalnie (lecz nie musi) brać się z czegoś innego niż poprawa 7% u kogoś kto biega maraton dwa razy wolniej.

Aha... na wynik, owszem, ma wpływ wiele zmiennych, ale mając wystarczającą dużą próbkę badanych bez trudu można oszacować ile pomagają same buty. W indywidualnym przypadku z reguły nie da się tego stwierdzić, ale jeśli masz np. kilkanaście tysięcy wyników, to można to zrobić z naprawdę bardzo dużą dokładnością.

Żeby nie było, że się czepiam autora, to wklejam ostatni akapit, z którego wynika, że Kuba nie kuma o czym pisze i miesza:

Aha, no rzeczywiście, jakoś mi to umknęło. Może mój mózg dokonał sam autokorekty:) moim zdaniem jest to czeski błąd i cały czas chodzi tam o responsywność zawodnika NA obuwie, a nie o responsywność obuwia. Przynajmniej wtedy ten fragment jest logicznie spójny z poprzednią częścią artykułu.

+1
Ma sie wrażenie, ze ktoś sie do artykułu Jakuba chce czepić, ale nie bardzo wie o co i jak.

Aha, no rzeczywiście, jakoś mi to umknęło. Może mój mózg dokonał sam autokorekty:) moim zdaniem jest to czeski błąd i cały czas chodzi tam o responsywność zawodnika NA obuwie, a nie o responsywność obuwia. Przynajmniej wtedy ten fragment jest logicznie spójny z poprzednią częścią artykułu.

+1.
Inaczej mozna to tylko przeczytać, jak sie czyta selektywnie.

[yacool]

a już najgorzej jak się w ogóle nie przeczyta i komentuje

[tkobos]

Nie mam takiej siły, żeby przebić kilkanaście tysięcy próbek. Pozostaje więc pokrzepiająca myśl, że każdy kto jest nadresponsywny może potencjalnie zrobić maraton w 2h, gdyby tylko ktoś potrzymał mu piwo. A skoro nie ma rozkmin o przyczynach tego zjawiska, bo nikogo one specjalnie nie interesują, to ktoś kto poprawia się o 7%, będzie to zawdzięczał tym samym zjawiskom, dzięki którym padł WR w maratonie. Proste. Można odhaczyć. Moje 7% jest tym samym 7% co u Kiptuma i pokazuje mi to garmin na fioletowo.

To nie jest tak, że nikogo one nie interesują, ale najzwyczajniej w świecie nie da się wszystkiego zbadać od razu. To jest długotrwały i żmudny proces. Jestem pewien, że ten temat będzie dalej badany. W szczególności zaskakujące jest to, że jeden człowiek może bardzo pozytywnie reagować na jedno obuwie z karbonem, a negatywnie na inne. A być może znajdzie się i taki co będzie miał dokładnie na odwrót dla tych samych modeli. Na pewno producenci obuwia jak i sami biegacze będą zainteresowani przyczynami, tylko, że ustalenie tych przyczyn w sposób pełni naukowy może potrwać lata. Naprawdę, zrobienie rzetelnych badań naukowych to nie jest to samo co sklecenie wpisu na blogu. Tutaj nie ma drogi na skróty.

[yacool]

Drogę na skróty to zrobili wszyscy po nokaucie od najka. Trzeba było rozpruć alfy i zrobić coś podobnego.

[tkobos]

Patrząc po rekordzie Assafy, to akurat Adidasowi ta droga na skróty wyszła ostatecznie całkiem nieźle. Te badania dają mocne potwierdzenie, że wcale nie musi być tak, że Assafa pobiegłaby lepiej w Alfach, bo nawet wśród wyczynowych zawodników występuje tutaj duża indywidualność reakcji. A jeśli w Alfach miałaby pobiec jeszcze lepiej, to trochę strach się bać...