Biegam od 4 miesięcy, od 3 tygodni zaczęło się robić nieprzyjemnie
Zawsze uważałam że mam skłonność do kolek, więc od samego początku biegam bezwzględnie na czczo. Przez długi czas nie było żadnych problemów, aż z dnia na dzień problem pojawił się znikąd i powtarza się codziennie. Nie jest to taka typowa sytuacja jaką znam z wuefu w czasach szkolnych, gdzie ciśnienie ponad miarę + brak oddechu + prawdopodobnie zła postawa = kolka. Tu nie ma mowy o zmęczeniu, kolka pojawia się jakieś 10 kroków od wyjścia z domu, zazwyczaj jeszcze w trakcie marszu. Chwyta na środku i "promienuje" w prawo (kiedyś miewałam wyłącznie po lewej stronie). Ostatnio poczułam ją na zwykłym spacerze z psem, więc jest to bardzo dziwne. Jakby tego było mało - jedyne co trzyma kolkę względnie "w ryzach" (choć też nie zawsze) i dzięki czemu nie muszę się zatrzymywać to żelazny reżim oddechowy, którego nie jestem w stanie utrzymać słuchając muzyki. Wyleciała więc muzyka. Po 3 tygodniach biegania w ciszy zaczynam się już chwilami zwyczajnie nudzić...
Nie pytam o rozwiązania doraźne - o tych napisano już sporo artykułów i w większości się one pokrywają, więc raczej przełomu nie ma. Bardziej zastanawia mnie skąd ta kolka mogła się wziąć. Nie wydarzyło się w tamtym czasie nic szczególnego. Tydzień wcześniej zaczęłam trenować mięśnie core'a, ale przez weekend mam wystarczająco dużo czasu na regenerację, nie wspominając już że to raczej powinno pomóc a nie zaszkodzić. 2 biegi wcześniej miałam "próbny" dłuższy trening, ale był on w granicach rozsądku. Byłam na deficycie kalorycznym, ale on też nie zmienił się od długiego czasu i na logikę poluzowanie tego deficytu powinno pomóc - a tak się nie dzieje. Nie zmieniłam techniki ani sprzętu. Robię rozgrzewkę. Kilometraż zwiększam powoli, aktualnie to 25 km tygodniowo, w większości marszobiegi. Odżywiam się zdrowo.
Czy komuś zdarzyło się coś podobnego i udało się z tego wyjść?
