Najbardziej rozłożyła mnie na łopatki 13-latka ważąca 150 czy 170kg przygotowująca się do odsysania tłuszczu, mówiąca do kamery, że "ona próbowała już wszystkich diet i nic na nią nie działa", po czym kolejne akcje pokazują ją jak pochłania śmieciowe żarcie w ilościach mogących wykarmić sporą gromadkę jej rówieśniczek, a gdy matka przygotowuje jej zdrowe śniadanie pyta się "a co to jest morela?", a próbując zjeść małego pomidorka prawie puszcza pawia na kamerę 
I taka matka jeszcze z płaczem mówi, że ona wie że "to nie moja wina, to niczyja wina" 
Każdy przyszły i obecny rodzic powinien obejrzeć taki program żeby nam się z dzieci nie robiły takie giganty 
Przypomniała mi się wtedy tez koleżanka z klasy (z podstawówki), która w wieku 12-13 lat ważyła ze 120-125kg i ona też wiecznie narzekała, że jest chora i dlatego nie może schudnąć. Tyle, że jak odwiedzałem jej brata to wiecznie siedziała przy lodówce, a jak w niedzielę niosła talerz z pierogami to myślałem, że to półmisek dla wszystkich domowników, a nie tylko dla niej
Ostatecznie więc wykorzystałem rower. Dziennie 30 km plus restrykcyjna dieta oparta o nie łączenie węgli (właściwie to niemal eliminowanie ich), całkowicie odstawienie produktów opartych na mące przedniej i Violla. 3 miesiące wakacji = 20 kg mniej. Od tego czasu już biegam, dietę nadal staram się trzymać bo akurat w moim przypadku co potwierdzą moi znajomi tyję od powietrza . 
