Witam
Dziś
Tomek87,
Jacuś, przywieziony przez Niego nowy kolega
Tadek no i ja biegaliśmy 10 km w Zabrzegu. Było bardzo fajnie. Po 2 tygodniach od poprawienia swojej życiówki dziś znów mi się to udało. Problem w tym, że nie wiadomo ile ta trasa miała. Orgi twierdziły, że ma 10,1km, ale 2 kolegom z ganiakami wyszło 9,93 i 9,96, a mnie na 2 portalach - mapmyrun i geoportal wyszło 9,95-6. Kolegom tez poszło dobrze - są zadowoleni
.
Dobra. Ale bieganie bieganiem, ale to to był pikuś. Jak zwykle pan Karas musiał dać popis zdolności, zgrabności i ętelinecji. Zapomniałem zabrać z torby z bagażnika Jacusia swojego kuponu na jadło. Jacusiowi nie chciało się już wracać do auta i dał mi kluczyki żebym se zaszedł. No i se zaszedłem. Otworzyłem drzwi, pociągnąłem wihajster otwierający bagażnik, zamknąłem drzwi na klucz, wyciągnąłem torbę, wydobyłem kupon, schowałem torbę i trzasnąłem klapą bagażnika. Niby nic wielkiego... Ale nie miałem gdzie schować kluczyków, bo nie miałem kieszeni i położyłem je na podłodze bagażnika, który 2'' wcześniej zatrzasnąłem. Jak się wkurzyłem to... no wiecie. Jak już doszedłem do Jacusia i Mu o tym powiedziałem, to wybuchnął śmiechem i mało bigosem się nie udławił. Ale gdy wytłumaczyłem, że jaj se nie robię, to się zrobiło mniej wesoło. Próby włamania się przez pół godziny nie dały efektu. Skończyło się tym, że Tomek zawiózł nas do mnie i pojechałem z Jacusiem i Tadkiem po zapasowe kluczyki. „Już” po 2h byliśmy z powrotem. No cóż... Tych, co mnie znają to pewnie nie zdziwiło. Podziwiam Cię Jacuś za cierpliwość, jaką się wykazałeś i jeszcze raz bardzo Cię przepraszam za swoje rozstrzelanie.
Pozdrawiam.
.pozdrawiam.
(to a propos opisanej wyżej przez Niego historii).
,może za rok wybiorę się w końcu do tej Warszawy,aż wstyd się przyznać ale jeszcze nie miałem okazji zwiedzić naszej stolicy.
netto wyszło 3:03:26. Wszystko rozegrało się na ostatnich 1,5 km - do 42go kilometra jakoś dawałem radę - biegłem na styk, z zamierzeniem, że przyspieszę na ostatniej prostej i zmieszczę się. Niestety podbieg i kilometr po nim zrobiły swoje. Podbieg zrobiłem w ok. 4:41 min/km (nie było tragedii), a po podbiegu przyspieszyłem - i to też mógł być błąd taktyczny. Ale założyłem, że łamie trójkę, a każdy inny wynik jest drugorzędny. I tak 41 kilometr w 4:24 min/km. Aż nadszedł kilometr 42gi.... ciemność przed oczami, nigdy czegoś takiego nie przeżyłem - przestraszyłem się i przeszedłem w kilusetmetrowy marsz. 42gi km w tempie 6:40, pod jego koniec zacząłem truchtać na ile mogłem, ponad 500 metrów 43iciego kilometra w tempie 6:10 min/km. Na mecie nigdy nie czułem się tak źle jak dzisiaj. Było blisko, ale coś nie zagrało. Żele wchodziły mi bardzo źle - zdecydowałem nie wziąć z punktu odżywek własnych na 33 km żelu - być może tu tkwił problem. Temperatura - pewnie wiecie, że bardzo dogrzało - to też jakoś mogło wpłynąć. A może po prostu jeszcze nie czas na złamanie trójki. W każdym razie mam cel na wiosnę albo przyszłą jesień 