Marek - komentarze

[Skoor]

O tak:

[wigi]

60kilka kilo

Jakie kilka?? Heloł? Rano była waga startowa: 59,8 kg !!

Jak ja Ci zazdroszczę, jestem podobnego wzrostu (tylko 1 cm wyższy), a ważę ok. 9 kg więcej.

[katekate]

gratulacje Marku!
ten Rolli to chyba dobry trener

[marek84]

60kilka kilo

Jakie kilka?? Heloł? Rano była waga startowa: 59,8 kg !!

Jak ja Ci zazdroszczę, jestem podobnego wzrostu (tylko 1 cm wyższy), a ważę ok. 9 kg więcej.

A ja powiem inaczej: nawet jak nie biegałem i zupełnie nie uprawiałem żadnego sportu, to ważyłem maksymalnie 62kg. Jak biegam to lekko mniej, najczęściej w przedziale 60-61kg. Tylko... nie wiecie nawet, jak trudno ciuchy kupić :P

gratulacje Marku!
ten Rolli to chyba dobry trener

Też tak słyszałem. Na mieście mówią, że dobry tylko zapieprzać trzeba

[marek84]

Znalazłem jeszcze zdjęcie z końcówki, tuż po podbiegu kilkaset metrów do mety - wtedy chyba średnio wiedziałem gdzie jestem, ale kolegę w czarnym udało się jeszcze skasować...

[kamilo]

Gratulacje Marek!
Gdyby nie wiatr... strach pomyśleć
Robiłem w niedzielę szybkie odcinki i przez wiatr oraz wysoką temperaturę (za ciepło się ubrałem) bardzo ciężko to szło.

Zazdroszczę wagi (teraz doczytałem), ja przy 180 cm mam 76-78 kg więc sporo, ale lubię jeść i bardzo ciężko mi zejść poniżej 75

[kasia41]

Gratulacje Fajny wynik

[marek84]

Dzięki!

Gdyby nie wiatr... strach pomyśleć

Zgodnie z feedbackiem od trenera powinieneś napisać: "Gdyby nie głowa..." Przemyślałem temat: przyszłościowo postaram się nieco mniej uwagi poświęcać na warunki pogodowe, bo faktycznie za bardzo siedzi mi to w głowie.

[b@rto]

Co prawda, to prawda z tą pogodą. Za dużo przeżywamy i psycha swoje robi. Jak na 7-8 km robi się ciężko to bardzo łatwo sobie odpuścić "bo ten wiatr". Ja sam też tak mam... A walczyć z tym ciężko.

[marek84]

Co prawda, to prawda z tą pogodą. Za dużo przeżywamy i psycha swoje robi. Jak na 7-8 km robi się ciężko to bardzo łatwo sobie odpuścić "bo ten wiatr". Ja sam też tak mam... A walczyć z tym ciężko.

U mnie to trochę inaczej wygląda. Nie było odpuszczenia na 7-8, pomijając 1km (z górki i z wiatrem) to 9-10km miałem najszybsze (9 w 3:45, 10 w 3:49, ale z podbiegiem i akurat obiektywnie dużą wichura w ryj), a kilometry 5-6-7-8 różniły się o 1 sekundę. Myślę, że problem jest gdzie indziej: już na starcie nastawiłem się, że 38:20 to max co mogę w tych warunkach nabiegać i jak zaczęło mocniej zawiewać to po prostu nieco podprogowo przyjąłem tak, a nie inaczej. A patrząc na chłodno: skoro byłem w stanie pobiec 10km (w tym istotny podbieg pod górkę i dobre 600-700 metrów pod wiatr) w 3:49, a końcówkę poniżej 3:30 to wynika z tego że jednak jakaś rezerwa była i to nie taka mała. Pierwsze z brzegu: Choćby mogłem spróbować uczepić się Wigiego jak zaczynał długi finisz -> na mecie był przecież tylko 10 sekund przede mną. Ale to się też nazywa doświadczenie, ja stosunkowo krótko biegam (i mało zawodów) i poziom też mi się skokowo zmienia, więc ciężko mi się precyzyjnie określić na ile jestem...

[Rolli]

Co prawda, to prawda z tą pogodą. Za dużo przeżywamy i psycha swoje robi. Jak na 7-8 km robi się ciężko to bardzo łatwo sobie odpuścić "bo ten wiatr". Ja sam też tak mam... A walczyć z tym ciężko.

U mnie to trochę inaczej wygląda. Nie było odpuszczenia na 7-8, pomijając 1km (z górki i z wiatrem) to 9-10km miałem najszybsze (9 w 3:45, 10 w 3:49, ale z podbiegiem i akurat obiektywnie dużą wichura w ryj), a kilometry 5-6-7-8 różniły się o 1 sekundę. Myślę, że problem jest gdzie indziej: już na starcie nastawiłem się, że 38:20 to max co mogę w tych warunkach nabiegać i jak zaczęło mocniej zawiewać to po prostu nieco podprogowo przyjąłem tak, a nie inaczej. A patrząc na chłodno: skoro byłem w stanie pobiec 10km (w tym istotny podbieg pod górkę i dobre 600-700 metrów pod wiatr) w 3:49, a końcówkę poniżej 3:30 to wynika z tego że jednak jakaś rezerwa była i to nie taka mała. Pierwsze z brzegu: Choćby mogłem spróbować uczepić się Wigiego jak zaczynał długi finisz -> na mecie był przecież tylko 10 sekund przede mną. Ale to się też nazywa doświadczenie, ja stosunkowo krótko biegam (i mało zawodów) i poziom też mi się skokowo zmienia, więc ciężko mi się precyzyjnie określić na ile jestem...

Bledna analiza!!!
To jest twoj sposob biegania, i przypuszczam ze wiekszosc twoich zawodow bedzie tak wygladac.

Zyciowka jest zmiazdzona z mala rezerwa, ktora powinna dac dodatkowe zadowolenie i nadzieje, ze za pare tygodni bedzie jeszcze szybciej!!!!

Nawet jak pobiegniesz absolutna zyciowke, za pare lat, bedzie sie tobie wydawalo (nie tylko tobie, bo prawie kazdy tak ma) ze mozna bylo tu i tam uskubnac jakas sekunde. Zyciowka jest zyciowka!

[marek84]

hmmm pewnie masz rację bo też brzmi to dość logicznie, zawsze się szuka trochę dziury w całym
A co do zawodów... skąd wiedziałeś? Zdecydowana większość zawodów, z których jestem zadowolony (lub w miarę zadowolony) wygląda właśnie tak samo... Kurde - przewidywalny jestem

[Skoor]

Marek, nie martw sie. Ja po opadnieciu euforii i radosci z wyniku zawsze mam wrazenie, ze cos moglem zrobic lepiej i ze bylo jeszcze kilka sekund do urwania. Oczywiscie mowie tu o zawodach udanych, bo o tych nieudanych to wiem od poczayku, ze byly nieudane

[marek84]

Ale nie zrozumcie mnie źle - ja się nie martwię, cieszę się z wyniku bo jeszcze pół roku temu to ja nie wyobrażałem sobie 39 minut biegać Tylko jakoś staram się poukładać w głowie, żeby się warunkami mniej przejmować - ale chyba przejdę po prostu na tryb zadaniowy, jak na treningach: biegać co trener rozpisał i nie kombinować. A jak się czuje że się nie da, to zwolnić jak najmniej byle dowieźć do mety.

Wygląda prosto.

[Skoor]

Podejscie ktore raczej sie sprawdza

I pewna osoba powiedziala mi kiedys "nie zaprzataj sobie glowy rzeczami na ktore nie masz wplywu" - wieje to wieje, swieci to swieci a Ty robisz co masz zrobic