Moderator: infernal
- mam tak samo, z tym, że to chyba świadczy o lewicowości 
Utrata równowagi to skutek tego, że nagle tracisz możliwość odczytywania pozycji różnych części ciała wzrokiem, pozostaje tylko czucie głębokie, zwykle niezbyt wyćwiczone, po korzystamy ze wzroku. Sam zmysł równowagi działa jak działał, tylko danych do analizy nagle mniej i kiepskiej jakości.chel pisze:mądrze podchodzisz do kontuzji. szczerze ufam, że te ćwiczenia mocno zaprocentują po powrocie do biegania.
btw spróbowałam 'treningu jedi' - i znowu wyszło, jak bardzo prawicowa jestem, na lewej nodze stoję bez problemu, na prawej się gibam. swoją drogą, muszę poszukać czegoś na temat, dlaczego zamknięcie oczu powoduje taką utratę równowagi, bo jakoś mi się to nie składa póki co.
co począć.. nie mogę odmówić i już rozpoczynam trening.. niebiegowy rzecz jasna (tyle że ja szalenie małolitrażowy jestemrobbur pisze:Myślę o poważnej rekompensacji wyrażonej w litrach.
)
mam to szczęście że zimą zaniedbałem się biegowo, ale kilka razy byłem na zajęciach "treningu funkcjonalnego" siły biegowej i cholera wie jakie to jeszcze były (indoor na warszwskiej pradze) - bardzo polecam jako alternatywę na mroźne wieczory.. i nie tylko (niekoniecznie w wawie.. chodzi mi o trening wzmacniający w sposób niebiegowy części biegowerobbur pisze:... z powodu zwiększenia objętości treningu stricte biegowego zaniedbałem całą resztę.
jako mój prywatny punkt odniesienia przerażasz mnie.. przecież nigdy Cię nie dogonię.. myślałem że wtym roku 42/10 (to może bym jeszcze dał radę).. a Ty idzesz dalej.. nooo ja wymiękam... chybarobbur pisze:Może da to te 40/40 na koniec roku.
bardzo możliwe że prezentowałeś już taki poziom.. ale właśnie tego nie wytrzymał organizm.. mam za mało dświadczenia żeby oceniać i powiedzieć czy wracać bezpośrednio do tego punktu czy może dać sobie jeszcze jakiś "międzyczas" (sobie bym dał.. nie wiem jak u CIebie bo to pewnie mocno indywidualne).robbur pisze:obecną formę sprzed kontuzji oceniam na 42/10 i na taki wynik bym biegł w sobotę.
Właśnie opisałem na blogu. W skrócie, bo trochę rozwlekle to opisałem: z achillesem poprawa jest widoczna i mógłbym spokojnie z tym biegać. Natomiast prawa kostka to prawdziwy problem i powód bóli biodra i tak dalej.LadyE pisze:Robbur a co u Ciebie? jak noga?
jest jakas poprawa?
) się nie przesadza. I poproszę o patent na achillesa, jeśli można 
Coś w tym jest, że tak się dzieje. Po roku biegania z bolącym lewym achillesem, prawa noga powiedziała dość. I przestała dźwigać cielsko po maratonie na trzy tygodnierobbur pisze:Nie wiem dokładnie co jest - w tym celu udaje się do ortopedy. Ból, który ignorowałem i brałem za zwykłe zmęczenie - był na pewno przyczyną kłopotów z biodrem. Lewy achilles z kolei prawdopodobnie wziął się z powodu instynktownego oszczędzania prawej nogi.
Chodzi mi o tą mniejszą kosteczkę - bliżej łuku stopy od strony wewnętrznej.
Protestowała, ale może już teraz odpuściła (byłem podwójnym Herr Flickiem 
)Tiaaaa... Zobaczymy co powie Robburowi. Oby nie wykrył nic poważnego. I oby postawił trafną diagnozę. Z tymi lekarzami teraz to bywa różnie...pulchniak pisze:Wolf jak masz dokładną diagnozę to trzeba robić to co zaleca lekarz. To wg. mnie najpewniejsza metoda.
Nie tędy droga. Nie możesz starać się biec na śródstopiu. Musisz mieć buty (bądź najlepiej ich wogóle nie mieć - bosak) w których nie ma alternatywy. Albo śródstopie - albo nie biegniesz. Nie Chcę namawiać Cię na tuning (bo nie każdy lubi kroić Swoje buty), to załóż zwykłe tenisówki za 15 zeta z biedronki gdzie nie masz spadku pięta - palce. Wtedy nie będziesz się starał - będziesz musiał.robbur pisze: Starałem się biec na śródstopiu, dbając o prostą, lekko pochyloną do przodu sylwetkę, regularną pracę rąk i krótsze kroki. Jak to wyszło - nie mam pojęcia - mam wrażenie, że biegałem faktycznie na śródstopiu, ale cholera to wie. Dziwne - nie wiem jak biegam.
