ZAWODY
II Bieg Tarnogórski (10 km)
Już od samego początku czułam stres, jak przed maturą. Dziwne. Przecież to nie pierwsze zawody i nie pierwszy raz pokonuję taki dystans. Jednak czym dłużej człowiek czeka na moment startu, tym bardziej podświadomie to przeżywa.
Założenie było konkretne: złamać 55 min.
Przed biegiem spotkałam Boberka_21 i Mclakiewicza
Miło spotkać się z osobami znanymi tylko z wirtualnej przestrzeni. Chociaż z Beti to już drugie spotkanie i liczę na więcej. Marek to potężny facet. Czułam się przy nim jak mała dziewczynka Zawodników było ok 200 - 250 (tak na oko). A ile ich było dokładnie, to wkrótce się dowiem.
Z chwilą przekroczenia startu, stres mnie opuścił. Skupiłam się na osiągnięciu upragnionego celu. Miałam dwójkę zajączków. Pierwszy uciekł mi po kilkunastu metrach, a drugiego próbowałam nie zgubić z pola widzenia. Choć nie było to takie łatwe.
Trasa biegła jakieś 70 - 80 % asfaltem, reszta to droga szutrowa. Trzeba było pokonać 4 pętle po 2,5 km. Podbiegów jak i zbiegów nie brakowało. Za to można było zaliczyć punkt odżywczy po każdym okrążeniu, co też uczyniłam.
Pierwszy kilometr pokonałam w czasie 5:06. Zanów za szybko! Odczułam to pokonując kolejne km. Powietrze było tak gęste, że można je było kroić nożem. Ciężko mi się biegło...
Wyprzedził mnie Marek i przez dłuższy czas próbowałam go dogonić, albo chociaż utrzymać miedzy nim, a mną odpowiednią odległość. Marek biegł tak dostojnym krokiem, że nie mogłam wyjść z zachwytu. Ja już dawno przygarbiłam się ze zmęczenia, a on biegł lekko i równo.
Na każdej z pętli mogłam pokibicować Beti
To też było fajne! Na ostatniej pętli postanowiłam pobiec szybciej, dzięki czemu dogoniłam Marka i zostawiłam go za sobą. Pomyślałam, że będę dla niego dobrą motywacją, by mógł przycisnąć mocniej i rozbujać swoje wahadełko (a ma warunki!). Kibice podnosili na duchu, a nogi dostały odpowiedniej prędkości.
Podbiegi były dobijające, ale za to zbiegi były bardzo komfortowe. Na ostatnich dwóch kilometrach już wiedziałam, że dzisiaj padnie mój kolejny rekord.
Metę przekroczyłam z czasem...Uwaga! Uwaga!
...00:54:39!
Open: 112
Moja kategoria wiekowa: 5/12
K: 12/25
WOW! Nie mogłam w to uwierzyć
Udało się! Potem paparazzi uchwyciło mnie, gdy próbowałam odpiąć numer. Ręce się trzęsły, a pani z obsługi domagała się, by go zwrócono. Odpinałam przez kilkanaście minut...
Na dodatek zostałam wylosowana w nagrodach rzeczowych - a już myślałam, że nie mam szczęścia i nie jestem w stanie nic wygrać
Zresztą nie tylko mi szczęście dopisało. Prawie cała Grupa Biegowa z TG wróciła do domu z jakimś "drobiazgiem". 
Lało się ze mnie strumieniami...A skoro sie lało, to chmara komarów widziała we mnie apetyczny kąsek. Jakoś wymęczyłam ten trening. Nawet przebieżki nie wyszły tak tragicznie (oprócz jednej) 
Skończyłam swoje "wakacje". Moje ostatnie 5 dni, były zwariowane i bardzo intensywne. 
Przygotowałam dla siebie jak i dla osób mnie czytających dużo wrażeń (jak zawsze pozytywnych).