Parkrun Kalisz
Czas netto: 19:46 -new PB
Rezultat parkrun: 19:48
Średnie tempo: 3:57 min/km
Miejsce: 4/81
Średnie tętno: 153
Maks tętno: 176
Przyszedł dzień sądu
A tak poważnie, nastał dzień w którym zamierzałem zweryfikować przepracowaną zimę. Po raz pierwszy w tym roku. Założenie było jedno - złamać sub20. Starałem się jednak jakoś nie stresować czy myśleć o tym. Nie napalałem się. Rozczarowanie tylko bardziej byłoby dosadne. Swoją drogą, musiałem cofnąć się kilka stron wstecz żeby znaleźć jak użyłem powyższej ikonki "zawody". No ale dobra, do rzeczy.O 7 pobudka. Kawa plus chleb z nutella. Standard. Toi toi również odhaczony. Jakieś tam filmiki o bieganiu na YT by nastroić się pozytywnie
Bieg standardowo o 9, byłem jakoś za 15min. Idealnie - pomyślałem. Zacząłem rozgrzewkę. Ze starym butami - wolałem nie ryzykować. Ubrany byłem w dwie koszulki plus legginsy+krótkie spodenki. Rękawiczki - myślałem żeby zdjąć, ale uznałem że kij najwyżej zrzucę jak będzie mi za gorąco. Później o nich zapomniałem w czasie biegu. Jak jest mniej niż 5 C to zakładam coś by ogrzewało nogi. A wiało, więc tym bardziej nie chciałem ryzykować. Na rozgrzewce jeszcze kurtkę miałem założoną dodatkową. BS 1,5km niecały wyszedł. W tym przebieżki czy skipy.Podchodzę pod linie startu i widzę dwóch pacemakerów:'28 i '20. Myślę sobie ok. Trzymam się. Na samotny bieg nie jestem gotowy w tym tempie, a tak przynajmniej będę mógł powalczyć. Ruszyłem z drugiej linii(stąd pewnie minimalna różnicy w tempie netto a brutto, czy też moim a oficjalnym). Pacemaker jak potem sprawdziłem z PB 17min widać było że to inny level. Kiedy moja technika biegu przy tym tempie polegała na mocnym odbijaniu się od podłoża, długi krok tak u niego - wszystko to wyglądało lekko. Nawet raz nie usłyszałem żeby głośniej oddech wziął. Tak czy owak, pierwszy kilometr 3:58. Start był bez rwania i bardzo mi się to podobało. Pomyślałem - jest w porządku, nie ma tragedii. Biegliśmy zwarci dwóch z przodu, trzech z tyłu. Jedna osoba mocna z przodu, który koniec końców wygrała z czasem poniżej '19. Nie jest to PB tej osoby z tego co widzę. Drugi kilometr 3:59. W tym momencie, jedna osoba która biegła w sumie obok mnie odpadła. Zaczęła definitywnie zwalniać. Oddech zaczął się robić mocny, też myśli - skończyłbym teraz interwał ale ja muszę biec dalej. 500metrów minęło po chwili, nawrotka 180 stopni. Nie lubię tego - wybija to z rytmu. Pacemaker jednak klasa i biegnie 3:55-4:00. Mijamy tego który się odłączył, walczy by przyspieszyć i dołączyć jeszcze do nas. Wpada 3km w 3:59. Zaczyna się walka - myślałem, że teraz przyspieszę. Miało być z wiatrem, ale tego wiatru w ogóle nie było w plecy. No tak, zapomniałem - był wiatr w pierwszą stronę. Odpuszczam myśli o przyspieszeniu, widzę że cała grupa ciągle ta sama. Łącznie 4 osoby. 4km zamknięty w 3:58 i w tym momencie mówi - "Przyspieszamy, ostatni kilometr. Odłączać się, odłączać". Widzę, jak biegacz który biegł obok PM wychodzi na prowadzenie(mowa o osobach z naszej grupy). Zbieram się w sobie i wiem, że nie mam z czego. Oddech mam płytki, wdech za wdechem już. Jest ciężko. Daj z siebie maksa i lecę jako drugi. Trzeci biegnie też z grupy, ale za mną. Potem Pacemaker. @3:48, 3:42min/km zerkam na zegarek. Po chwili 3:52 stabilizuje się, nie mogę mocniej. Biegnę. 3:55, ale zostało już kilka metrów. Przyspieszam jeszcze. Widzę, jak (4 sekundy przede mną) wbiega ten który pierwszy się odłączył. Niby chwila, a jednak jak wieczność - wbiegam. 3:52min/km ostatni wleciał. Podpieram się na nogi, udało się
Nie było lekko, umierałem pod koniec dość mocno choć przyznaje się - nie walczyłem o te 2-3 sekundy na końcu bo już spojrzałem na zegarek i wiedziałem - założenie zrealizowane. Chwilę po mnie (4 sekundy) wbiega ten który odłączył się też.Cóż, powiedzmy że dopiero jak zajechałem do domu to się ucieszyłem. Dotarło do mnie. Pierwsze założenie, te najmniejsze zrealizowane. Tylko żeby nie było - jestem zadowolony. Dla mnie to i tak wow - sub20. Zacząłem biegać w czerwcu, a trenować można powiedzieć że od stycznia ubiegłego roku (przygotowania pod maraton). Wychodzi, tak mi się wydaje że przepracowana zima i tym razem nie poszła w las.
Zbliżający tydzień chce jeszcze przycisnąć. Dwie sesje interwałowe, może start w sobotę na parkrun raz jeszcze by potem znów w kolejnym tygodniu zluzować i 16 marca wystartować. Myślicie, że będzie ok?
A jeśli chodzi o założenie hmm. Na ile? 41 min myślę, że jest w zasięgu podchodząc optymistycznie. Chyba że mocny postive split - za pacemaker na 40min, a potem zdychanie Zastanawiam się jeszcze, nad startem który jest 24 marca - HM z którego mam obecnie ciągle rekord. Miejscowość tuż obok mnie - Ostrów Wlkp. Problem polega na tym, że miałem mało wybiegań podczas przygotowań pod 10k. Te 1:36 powinienem chyba pobić mimo gorszej bazy pod dłuższy dystans.Na koniec - zdjęcie jak dobiegam na metę.
Spiąłem się i zrobiłem to trzecie powtórzenie. Ciekawostka - buty nie dawały o sobie znaku. Dopiero po treningu prawa stopa bolała.
Tym bardziej, że lewa stopa żadnego dyskomfortu i bardzo zadowolona. Po bieganiu, musiałem szurać przez jakiś czas stopa gdy się po mieszkaniu przemieszczałem - dramat 
Drugi kilometr w 4:08. Jedna osoba się odłącza - stwierdził najpewniej że nie ma sensu się dziś zarzynać. Po chwili zwalniam wyprzedzają mnie, 500 metrów i nawrót. Nawrót i czuje wiatr w plecy, ale i trochę z boku. Trzeci mija 4:04 a ja widzę jak tamta dwójka załącza turbo. Sprężam się i staram wejść na szybkę tempo, lece po 3:50 min/km ale czuję że długo tak nie pociągnę. Jestem zmęczony. Dużo oddałem, za dużo. 4 km - 3:58. Zaczynam mocno sapać, tracę motywacje. Nagle dościga mnie jakiś inny chłop. Bardzo mocnego negative splita zasadził wnioskuje. Wyprzedza mnie, próbuje za nim ale nie daje rady bo widzę że naprawdę pędzi. (Złamał 20min). Po chwili, dobiega do mnie jeszcze jedna osoba. W głowie już zaczynam przeklinać - co tu się odpier... Staram się ruszyć za nim, ale odchodzi mnie. Staram się wyłączyć już myślenie. Ostatni raz się zbieram 300 metrów do mety i wiatr w twarz - myślę sobie, świetnie. Głowę spuszczam w dół i gnam. Ostatni 5km w 3:55. Czas finalny 20:07. Szkoda, szkoda że brakło ale z drugiej strony było to do przewidzenia. Chciałem trochę udowodnić sobie, że raz to mógł być przypadek ale drugi raz.... No ale warunki nie pozwoliły. Po mecie, zbijam piątki z tymi którzy pokończyli w finalnej piątce. Słyszę, że leciał 3:30, a ostatni kilometr w 3:20. Aha - w głowie sobie odpowiadam. Potem słyszę "Kolega widzę coraz lepiej. Już biega z nami mimo takich warunków". Odpowiadam że staram się, ale cóż. Dzisiaj było cholernie ciężko. 
Także będzie ciekawie... Nie mam pojęcia ile zrobię, ale na pewno będę walczyć 
Truchtanie, trochę wejścia na szybsze obroty, przebieżki. Delikatne dynamiczne rozciąganie na koniec, ale bez żadnych szaleństw. Zahaczyłbym jeszcze raz toitoi - kolejka 10 osób, a do startu zostały jakieś 3 minuty. Patrzę, jest jeszcze jedna gdzie mało kto idzie. Szybko wskakuje do toalety i jedynaczka po raz kolejny. Patrzę wszędzie barykady, mówię dobra. Wchodzę od przedniej strony, spoglądam na czołówkę ale grzecznie idę do hmm 5-6 rzędu. 12:59. Wyliczone... 
