30' E (4.5km, śr. 6:40 min/km) + przebieżki 6x30'' p=1'
Buty Green Silence
Dziś wspaniała pogoda do biegania. Pokręciłam się po i wokół przydomowego parku. Przypomnę, że park to prostokąt nachylony wzdluż dłuższych boków ku jezioru. Easy zaczęłam i skończyłam w tym samym punkcie, więc podbiegłam tyle samo ile wbiegłam. Biegło się dobrze, żwawo, pod górkę na 3/4 lub czasem 3/3, poza tym 4/4. Przebieżki na krótszym boku prostokąta, więc w miarę po płaskim. Starałam się je robić na niskiej nodze, ciągnęłam ładnie pięte do pośladka, wyszło przy okazji niezłe tempo (3:44/3:54/3:40/3:14/3:19/3:22 min/km - odczytane po treningu, nie nastawiałam się zupełnie na szalone prędkości, starałam się by jednocześnie pracowały mięśnie i było luźno), więc zmachałam się kapkę - panowie truchtający po parku patrzyli z uznaniem.
Potem tradycyjnie przeczesałam trawnik na odcinku 50-60m na oko w poszukiwaniu grzybów - w rytmie co 3 kroki, 2 powtórzenia z przerwa na powrót spacerkiem. Grzyby zdecydowanie budzą zaciekawienie w lokalnej parkowej społeczności. 
Dziś starałam się nie zawiązać Green Silence za mocno nad śródtopiem, odczucia trochę lepsze, ale chyba podeszwa jest jednak za sztywna na moje aktualne preferencje. Będę musiała przy okazji sprawdzić, czy nie trzeba z tej okazji znów kalibrować footpoda, bo chyba trochę się przemieścił. Podmieniłam też wkładki na te z Oberonów, są trochę cieńsze.
Uzupełnię w wolnej chwili.
Zasuwałam wzdłuż jeziora, wiało na tyle solidnie, że miejscami woda z jeziora przelewała się przez murek na deptak. A na koniec postanowiłam się zmierzyć z podbiegiem na Montolivet -miałam ochotę od dawna, czułam, że dziś jest ten dzień. Nie jest ona tak stroma jak podbieg pod dom z portu, ale ponad 2 razy dłuższa (około 8-9 minut). Wystartowałam najpierw ostrożnie, a potem chyba mimowolnie się rozkręcałam, bo garmin mówi, że w efekcie szybciej pobiegłam pod górę niż w dół tą samą trasą na rozgrzewce. 
Ostatnie mini kółeczko wokół kamienic sąsiadujących z moją wykręcałam z dziką radością, ciesząc się jak dziecko z rozbryzgujących się pod nogami kałuż. 
).
I uważam, że to fajny punkt na drodze uczenia się własnego organizmu.