Moderator: infernal
W połowie dystansu spotkałem kolegę, więc zatrzymałem się na 5 min pogadać. Gdybym się nie zatrzymał, średni HR byłby ok. 147. Sama radość z biegania 
Cały dzień mało jadłem i poleciałem na długu kalorycznym. Po powrocie waga 58,2 kg, czyli w dół o 2,5 kg.
)
Niedziela rano - na śniadanie bułka z dżemem i budyniem. Przyjechaliśmy na miejsce z siostrą odpowiednio przed czasem. Trasa ma być przyjazna, podobno jak PWZ w Borzęcinie, czyli asfalt między wsiami, z tym że tzw. agrafka, czyli w połowie nawrót (jak np. Bieg Niepodległości w Warszawie). Warun najlepszy - temperatura 3-6 C, pogoda piękna - pochmurno, ale w połowie dystansu wyjrzało słońce. Wiatr trochę pracował, ale nie przeszkadzał zbytnio. W kwestii ubrania - założyłem bezrękawnik i szorty, rękawiczki oraz czapkę. Jak się potem okazało - bardzo dobry wybór. Spotkałem kolegę Piotrka, a że biegamy w podobnych rewirach czasowych, to ustawiliśmy się na wspólny bieg. Oddałem siostrze plecak i pobiegłem na 2 km luźnej rozgrzewki z sześcioma przebieżkami. Potem kupa na 10 min przed startem, parę łyków wody, kop w tyłek na szczęście i wskakuję do swojej strefy. Beng! Start! ). Dobiłem na metę w 1:31:59 (kibice trochę niemrawi), runner tuż za mną, więc był blisko złamania 1:32.
Ból (mięśni) brzucha blokował mnie przed rozwinięciem odpowiedniej prędkości, więc tak sobie dryfowałem po 4:20-4:30.
Ostatnie 1,5 km BNP do kibla :-D Tak mi się dobrze biegło, że postanowiłem przycisnąć i wyszło: 1-6 km - po 4:50, 7-10 km - BNP 4:35-3:54. W sumie dychę zamknąłem w 44:38 i do tego jakie śmiesznie niskie HR! Do tej pory poniżej HR 140 schodziłem na treningach do 13. km. Nie mam pojęcia, jak utrzymałem takie tętno na praktycznie dwukrotnie dłuższym dystansie 
Po 6. km nogi się rozluźniły i leciałem jak na autopilocie - lekko, swobodnie, nogi jak na sprężynach. Dryf tętna niewielki jak na mnie od 134 do 142. Ostatnie trzy kilometry zrobiłem delikatne BNP do tempa półmaratonu (4:12), kończąc ze śmiesznie niskim tętnem chwilowym 148. Dzień konia - nie obraziłbym się, gdyby wypadł tydzień temu 
albo się powtórzył w Dębnie Do Ożarowa zabrakło ze 3 km. Kiedyś zrobię taką trzydziestkę - fajna trasa, właściwie dzida w jedną i nawrót, świateł niewiele, a na większości można śmignąć na czerwonym. Głównie chodnik i asfalt. Tylko po zmroku miejscami brakuje oświetlenia.
I nagle obrót o 180 stopni i trzy dni świetnych treningów (62 km czyli 70% przebiegu całego tygodnia). Miało być wszystko wolno, ale tak fajnie noga się kręciła, że przyspieszyłem do TM i utrzymałem je do samego końca, ostatni km zamykając w 4:18 (celowo docisnąłem). Niestety kilka razy zatrzymałem się na parę sekund, ponieważ na trasie zabrakło chodnika i musiałem przejść na drugą stronę szosy, gdzie pobocze było szersze. Wybijało mnie to z rytmu, a szukanie komfortowego balansu przy 4:30 zajmowało trochę czasu. Biegłem w Nike Pegasusach i serio się zastanawiam, czy nie pobiec w nich w Dębnie. W 2013 biegłem nawet w GoRunach i przeżyłem, a teraz na 2015 upatrzyłem sobie biec w Nike Flyknit Lunar 2. Pegasusy z góry odrzuciłem jako pomysł na startówki z powodu dużej wagi, ale teraz mnie przyjemnie zaskoczyły, bo w ogóle nie ciążyły. 
ma to ogromne przełożenie na trzymanie tempa. 
Pierwszy próg zachowawczo, potem biegnąc dyszkę wszedłem w idealny rytm i znalazłem dobry balans ciała, który potem utrzymałem podczas drugiego progu - mianowicie przesunąłem biodra w górę i do przodu i lekko pochyliłem tułów. Wydaje mi się, że taka pozycja będzie bardziej ekonomiczna. Wszystko wskazuje na to, że rzetelny trening robi swoje i biegi >25km nie sprawiają mi problemu. Oby w Dębnie powtórzyła się taka dyspozycja, bo dziś mogłem góry przenosić 
