Dzisiaj olałam, biegi w deszczu i wietrze, śmignę sobie na bieżni, a jak nie to jutro. Biega mi się koszmarnie do powrotu z feralnego urlopu, nie wiem czemu ale 6 km jest dla mnie mordercze, nie mogę znaleźć rytmu! Wracam tak zmęczona jak nigdy. No ale powtarzam sobie, że przyjdzie czas na bieganie z miłością. Niestety z tej męki rodzi się we mnie jakiś lęk... jak byłam dzieckiem to miałam tak przed pójściem do szkoły czasami... nie wiem co to. Pewnie psycholog by wiedział.
Jak się rozpadało w nocy to jakby jakaś ulga na mnie spłynęła, pomyślałam że chyba nie pobiegam
Ale nic bariery trzeba łamać!
Ja nie jestem z tych kucharzących, pierniki całe życie robiłam, ale te zeszłoroczne mam do dziś w duuużej ilości, teraz tylko na choinkę się nadają. Ale skoro nikt ich nie zjadł to znaczy że nie ma sensu ich robić w tym roku.
Natomiast jestem fanem dekoracji, robię ich setki, nocami, przerwami w pracy potajemnie wycinam...
Nie korzystam z gotowych rozwiązań wszystkie ozdoby powstają z białych kartek papieru do drukarki. A ozdoby zewnętrzne i stroiki z tego co znajdę na polu/ łące i w ogrodzie. Właśnie siedzę nad ażurowymi wycinankami, żeby jeszcze zdążyć i ustroić okna.
Wszelkie moje dziela niewiele się róznią od dzieł mojej 3-latki 
miałyby frajde z takich prac. to sie juz w maluchach zaczyna - zrobic cos z niczego. na mini-mini jest nawet taki program - Art Attack 
Także polubić bieganie można według mnie później 
ciekawe ilu z nas gapiłoby się "spodbyka" 
juz i tak od chleba się odżegnywałam.Po cholere te 12 potraw? Tabun cyganski by sie obżarł !!!