Witam Kolegów i Koleżanki!

Piszę tutaj z pytaniem czy przygotowując się do biegu maratońskiego, ale górskiego bardziej sprawdza sie trening po prostu "do maratonu" czyli w większości płaskie biegi uliczne, czy lepiej zastosować trening do "ultra"?

Raz już biegłem ten maraton, ale nie było dużo czasu na przygotowania, bo zacząłem w kwietniu (2010) biegać do testów sprawnościowych do szkoły, a maraton był w czerwcu, i potraktowałem go jako dobrą przygodę, niestety go nie ukończyłem, bo się zgubiłem... Następnie wróciłem do poprzedniego mojego sportu czyli kolarstwa, aż do sierpnia 2011 gdzie ponownie zacząłem biegać i myślę, że już przy tym zostanę.

ja w tym roku debiutowałem na ultra -czyli Rzeźnik, a pożniej 3maratony górskie przebiegłem....
trening zawierał elementy treningu maratońskiego, ale nie zapominałem o innych krótkich dystansach...ważne tez jest trening w górach...specyfika treningu po górkach oddaje na zawodach...

Witam
Po raz kolejny spotykam sie na tym forum ze stwierdzeniami typu ze nie mozna lub bardzo ciezko znalezsc jakies informacje na temat treningu ultra co moim zdaniem jest wierutna bzdura,oczywiscie praktyka z wieloletnim stazem jakim z pewnoscia jest Arek milo a nawet warto posluchac/poczytac ale nie przesadzajmy z ta wiedza tajemna itp.
Jezeli jezyki tzw obce nie sa nam obce to voila:
http://www.ultramarathonrunning.com/training/index.html

Ja bym bardzo ostrożnie podchodził do tych programów.
Większość linków ze strony jest lekko mówiąc... niebezpieczna.

Czytam programy, które sugerują by po 3-4 miesiącach przygotowań robić 2 razy z rzędu wybiegania po 4-5 godzin. Przy okazji nie podano żadnego tempa.
http://ultrarunning.co.nz/content/100km ... -programme

Przykładowo:
Podana pod linkiem tabelka zakłada, że w pierwszym tygodniu tłoczysz ponad 70km, a potem kilometraż już tylko idzie w górę i dochodzi do jakichś 200km. To naprawdę niewielu ludzi zniesie, zwłaszcza gdy pójdą na skróty i nie zafundują sobie ćwiczeń wzmacniających.

Dlatego biegając ultra trzymam się z dala od dedykowanych programów i traktuję je jedynie jako ciekawostkę czy wymianę doświadczeń. A moje doświadczenie? Mówi mi że nie trzeba przekraczać 100km w tygodniu żeby być w pierwszych 10% na UTMB nie mówiąc już o polskich imprezach. Gdybym sugerował się internetową "literaturą" pewnie nawet nie stanąłbym na starcie bojąc się że nie dotrę do mety, bo mam za mało nabiegane na treningu.

ok 120 i nie jest to wzrost liniowy

i skąd ta skromność u ciebie w pokonywaniu dużej ilości kilometrów w krótkim czasie, przecież w ciągu 16 tygodni niejedne zawody wpadną, nieraz dwudniowe

przydało by się poczytać więcej o planach, zakładam, że nikt tu nie zachęca początkujących to przebiegnięcia setki. szczególnie, że odnosi się w akcentach to tempa maratonu. zakładając zatem, że przeciętnie warto by być na etapie możliwości przebiegnięcia maratonu, plan ten już nie wydaje się tak masakryczny. tempa dłuższych wybiegań o tyle nie mają znaczenia, jeśli mówimy o przygotowaniu organizmu do wielogodzinnego wysiłku. znów, w zależności od poziomu wytrenowania mogą to być nawet marszobiegi.

pytanie jeszcze gdzie chcemy tę setkę przelecieć, jakoś nie wyobrażam sobie, że wyznaczę sobie tempo na wycieczkę w górach

Rozpoczęłam przygotowania do setki na ulicy (niby od 0). Nie zaczynam od dużych objętości (w tym tyg. 90km). Chcę przygotowywać się spokojnie i konsekwentnie, czyli zupełnie jak nie ja.
Też mnie te plany przeraziły, cieszę się , że słusznie. Zamiast 4-5 godzin biegania pobiegnę czasem 50 na orientację.

Wszystko fajnie tylko od czego zaczac jak chcesz pobiec pierwsze ultra a na zadnym polskim forum nie dowiesz sie jak konkretnie trenowac aby sie dostatecznie przygotowac?
Przerobilem jeden z tych planow a konkretnie ten http://www.halhigdon.com/ultramarathon/schedule.html robilem bardzo dlugie wybiegania w kazdy weekend tzw back to back czyli pare godzin w sobote i pare godzin w niedziele,nie skrzywdzilem sie a wrecz przeciwnie przygotowalem sie calkiem niezle tak ze w debiucie ultra po niespelna 2 latach od poczatku przygody z bieganiem poszlo mi calkiem ok,spodziewalem sie ze bedzie duzo ciezej niz faktycznie bylo.A co do braku podanego tempa to wedlug tego co czytam na anglojezycznych forach to wlasnie jest ta roznica pomiedzy bieganiem/trenowaniem maratonow a biegow ultra ze nie musze sie skupiac na tempach,wskazaniach pulsometrow,robieniem scisle okreslonych interwalow tylko poprostu wybiegac swoje.

Kiedy pojawią się kolejne cześć poradnika ?? bo to raczej nie wszystkie.

Może nowa książka Jurka Skarżyńskiego o biegach "ultra" nieco wniesie do naszej wiedzy,nie umiem się jej doczekac.

Ona już jest i nie ma tam dla mnie nic nowego niż było w poprzedniej.

To ,że już jest to wiem,ale czekam ,aż listonosz zapuka z nią do drzwi.Ja dopiero zaczynam w jakiś tam sposób przygotowania do ultra i dla mnie zapewne będzie to niezły zastrzyk wiedzy(przynajmniej tak myślę)

Z tego co wiem Pan Jerzy Skarżyński nie brał udziału w biegach ultra więc z całym szacunkiem nie jest dla mnie żadnym autorytetem w tej sprawie ale gdyby tak Pan Jarosław Janicki napisał książkę to już inna sprawa

Feliks Stamm też nie boksował zbyt wiele i jako bokser nic wielkiego nie osiągnął,a mimo wszystko miał świetną wiedzę ma temat treningu bokserskiego.Takich przykładów znajdziesz wiele.

Jest nowy odcinek! Autor dużo mówi o nawadnianiu się i odżywianiu, ale brakuje mi tam jednej kwestii, mianowicie - nie bójmy się tego słowa - wypróżniania. Nie bardzo wiem, jak to jest na tak długich biegach, ale organizm chyba nie wszystko trawi, a i nerki trzeba co jakiś czas przeczyścić? Może jestem niedelikatna, ale to też jest w końcu część tak długiego biegu i trzeba to zaplanować...

Na biegach ultra jest wystarczająco dużo czasu bo skoczyć w krzaka.

Mi tylko raz zdarzyło się sikać w czasie podejścia pod górę. Było bardzo śmiesznie.
Kiedyś czytałem artykuł o tym problemie w czasopismie Trail Runner.
Problem jest czasem w drugiej połowie biegu, jeśli nogi są mocno sztywne, żeby sprawnie usiąść, a potem wstać. Panowie mają łatwiej, ale im przecież zdarza się "grubsza" potrzeba.
Ja w takich sytuacjach zwykle asekuruję się drzewem. A już ideałem jest siąść sobie na zwalonym pniu średniej grubości i już jest pełen komfort.
Tylko proszę pamiętać żeby zasypać po sobie co się zrobiło!

A w razie braku papieru - zbutwiałe liście czy mech wcale nie są takie straszne.
Na UTMB jak się ścigałem to nie miałem czasu ściągnąć plecaka i szukać w nim papieru. Kilka garści mchu załatwiło sprawę na czyściutko.

Kto widział Skarżyńskiego biegającego setki lub trenującego kogoś pod ten dystans (lub dłuższe?)