Treningowe klepanie kilometrow - gdzie jest granica?

[Rolli]

"zachłysnąłem" się kilometrażem.

Ale tak własnie jest. Kilometraż jest najprostszym sposobem poprawy wyników. Oczywiście nie po prostu klepanie, tylko pookładane w jakimś planie.

Osobiście uważam, ze 85km/tydzień w ambitnym planie maratońskim nie jest zawyżonym obwodem. Raczej średnio.

Tutaj słusznie zauważyłeś, ze potrzeba brać poprawkę na indywidualne predyspozycje i rodzaj treningu, jaki sie do teraz wykonało.

I mimo tego, ze kilometrażem najłatwiej dojść do celu maratońskiego, powinno sie wybrać inna drogę, drogę przez szybkość. Dlaczego? Praca nad szybkością umożliwia nam od pierwszego momentu prace nad ekonomizacja ruchu, nad umiejętnością szybkiego biegania i doprowadzenia organizmu na bardzo wysoki połap fizjologiczno/biomechaniczny, ze późniejsze powiększenie kilometrażu spowoduje przesuniecie wyników długodystansowych o 3-4 poziomy wyżej.

Niestety amatorzy wola klepać kilometry.

Ale tez tu można wykorzystać zalety treningu polaryzacyjnego (wolno = wolno i duzo, a szybko = bardzo szybko)

[Sewer]

Ja właśnie zdecydowałem się na drogę przez szybkość. Biegam z przerwami od 3 lat, w pierwszym roku połamałem 40/10k, potem miałem ponad półroczną przerwę, a potem tak nie bardzo się mogłem zdecydować na czym się skupić. Chodził mi już wtedy maraton po głowie, ale postawiłem jednak najpierw na szybkość, w 4 miesiące zszedłem na 37:30, potem nastąpiły różne zawirowania no i teraz wracam w mocniejszy trening. Maraton cały czas mam w głowie, ale najpierw chciałbym się zakręcić około 35min/10k i wtedy się wydłużać tak, żeby w debiucie spokojnie złamać 3h.
Kilometraż tyg. ok 50-70km, zależnie od tygodnia. Klepanie kilometrów mi nie pomaga, wolę coś konkretniejszego.