Komentarz do artykułu 2012 - Najlepszy rok w historii polskiego męskiego maratonu

[Adam Klein]

dodam tylko

Paweł Ochal uzyskał czas 2:13.23 w Duesseldorfie.

A skąd masz te informacje?

[gasper]

dodam tylko

Paweł Ochal uzyskał czas 2:13.23 w Duesseldorfie.

A skąd masz te informacje?

pewnie z bazy puma pro - tylko na date nie spojrzał

[Quentino]

Adam, to jest najbardziej wiarygodna wiadomość z wszystkich możliwych. Paweł pobiegł tyle w DyszyszDorfie.
W 2010.

Q.

[Adam Klein]

No pewnie tak, nie chciałem tego wcześniej sugerować.

[Adam Klein]

...ale idąc cały czas na granicy możliwości mam pewność, że nie dałem rady więcej. Teraz jak zacznę spokojniej poniżej możliwości to może się okazać albo albo? I czy strategia ta to nie jest tylko teoria, skoro takiej klasy biegacze nie pobiegli wg niej przy walce o minima?

Można znaleźć przykłady zarówno szybszej jak i wolniejszej drugiej połowy.
Mam nadzieję, że każdy kto biega już o tym wie, tego doświadczył, że dobrze mu się biegnie dopiero po dobrej, dłuższej rozgrzewce (5-10km).
Dlatego ta granica możliwości - przesuwa się.
To jest taka granica której nie odczuwamy w danym momencie, ją możemy oszacować expost, niestety rzadko w trakcie, dlatego ważne jest liczenie, planowanie.

Artur Kozłowski jest być może dobrym przykładem tego, że próbując nie przesadzić z tempem biegł do jakiegoś 37 kilometra asekuracyjnie, miał złe doświadczenia z poprzednich maratonów. No i kiedy ostatnie kilometry biegł po 3:04 to jest przecież dowód na to, że miał rezerwy, które być może gdyby szybciej uruchomił to wynik byłby lepszy. Oczywiście - jak sam Artur mówi - tego się już nie dowiemy.

[infomsp]

To "granica możliwości" to uprościłem oczywiście sprawę. Chodzi o to, że na początku w miarę szybko, bo na świeżo, potem po rozgrzewce -- te 5-10 km -- szybko i potem prędkość spada, bo "spuchnęliśmy" na końcu. Nie ma wtedy tego równego tempa.

po drugie, skąd wniosek, że niesotsowali tej taktyki? może trasa miała trudniejszą drugą część, może bardziej wiało albo było pod górę, albo stracili kolegów z grupki i musieli biec w pojedynkę? może walczyli ponad siły o minimum i nieco spuchli w końcówce?

No właśnie też takie elementy biorę pod uwagę. Ja jak biegam mam kilka sporych podbiegów i ocena prędkości zupełnie się nie sprawdza. Tylko czy to nie podważa wniosków z artykuł: po prędkości nie da się ocenić strategii biegu?

To jest taka granica której nie odczuwamy w danym momencie, ją możemy oszacować expost, niestety rzadko w trakcie, dlatego ważne jest liczenie, planowanie.

Też mam takie odczucia. Do tego dochodzi pewnie stres, czasem gorszy dzień, jakieś pozabiegowe sprawy i albo się dobrze trafi albo źle. To nie jest matematyka.

[Qba Krause]

artykuły często generalizują: przy neutralnych warunkach negative split po prostu działa

[mariuszp]

Jeszcze a'propos wykresów, z ciekawości zrobiłem wykres 1-kilometrowy, zupełnie inaczej to wygląda:



Nie wiem czy kogoś to zainteresuje, ale jeszcze profil trasy:



Chyba coś widać

[infomsp]

Wynika mi z tego, że pod górę prędkość wzrasta. Czyli się nie oszczędaliście. Te 65 m na odcinku 14 km daje 0,46 stopni więc to jest niewiele.

artykuły często generalizują: przy neutralnych warunkach negative split po prostu działa

Też mi się tak wydaje tylko czy te warunki neutralne to nie jest wyłącznie bieżnia? Nie mam doświadczenia w maratonach, ale z tego co się orientuję to są one organizowane w warunkach naturalnych, a wtedy ciężko o neutralność. Mnie to NS udaje się osiągnąć jedynie na bieżni.

[f.lamer]

jeśli start jest odpowiednio blisko mety to "warunki naturalne" moga zarówno pomagać jak i przeszkadzać w strategii negative split.
kwestia przypadku, to 50/50.

no i to "rozgrzanie się" organizmu nalezy rozumeć naprawdę szeroko.
to nie tylko ciepłota więśni,
to również złapanie rytmu, praca układu sercowo-oddechowego, komórkowe przemiany energetyczne, ewryfing...
dlatego właśnie rozgrzewka to za mało

[mariuszp]

Te 65 m na odcinku 14 km daje 0,46 stopni więc to jest niewiele.

Dlatego zupełnie nie odczułem tego podbiegu, zupełnie inaczej ze zbiegiem - tam wszyscy wyraźnie przyspieszyli (wykresy są lekko przesunięte względem siebie). Dużo gorzej odczuwałem ciągłe krótkie podbiegi i zbiegi (na wykresie widać je wyraźnie), po 35 km przestałem je odczuwać jak upierdliwe i zacząłem każdy wyjątkowo męczyć...

[infomsp]

no i to "rozgrzanie się" organizmu nalezy rozumeć naprawdę szeroko.
to nie tylko ciepłota więśni,
to również złapanie rytmu, praca układu sercowo-oddechowego, komórkowe przemiany energetyczne, ewryfing...
dlatego właśnie rozgrzewka to za mało

Dla mnie to jest najprzyjemniejszy moment biegu, po oczywiście tym na zakończenie. Kiedy puszcza wszystko i można się odprężyć. Przestaje się walczyć z drogą. Później to już tylko zostaje czekanie na zmęczenie.

Dlatego zupełnie nie odczułem tego podbiegu, zupełnie inaczej ze zbiegiem - tam wszyscy wyraźnie przyspieszyli (wykresy są lekko przesunięte względem siebie). Dużo gorzej odczuwałem ciągłe krótkie podbiegi i zbiegi (na wykresie widać je wyraźnie), po 35 km przestałem je odczuwać jak upierdliwe i zacząłem każdy wyjątkowo męczyć...

Ciekawe jakby się bieg ułożył w drugą stronę? @mariuszp możesz nam podrzucić wykresy w drugą stronę?