Przede wszystkim dziękuję za miłe słowa i uznanie. Na pewno się przyda Jeżeli chodzi o dominujący temat amator/zawodowiec to moje zdanie jest identyczne z tym co napisał kulawy pies. Dochodzi jeszcze wiele określeń takich jak wyczynowiec, profesjonalista itd. Ale ile osób, tyle interpretacji. Dla mnie jednak ludzie którzy pracują na pełen etat, nie mają pomocy sponsorów/związków/klubów lekkoatletycznych/trenerów są w pełni amatorami. Ewentualnie amatorami pasjonatami
Bo to ogranicza niesamowicie. Nie ma czasu na regenerację, odnowę biologiczną, ćwiczenie sprawności, dobre rozciąganie itp. A co do zarabiania to ja np. wydaję kilka razy tyle na bieganie ile udało mi się na tym zarobić Mój rekord to 600 zł w Hajnówce. Paliwo 200 + Start 85 + noclegi 90. W ramach świętowania poszedłem jeszcze na jakąś super pizzę i zostało mi 100 zł Buty, ciuchy, witaminy, starty, lekarze, siłownia, dojazdy to wszystko kosztuje. Ale sama rywalizacja jest bezcenna i dla mnie warta każdych pieniędzy.Teraz jeszcze małe sprostowania
Pierwszy półmaraton pobiegłem w 1:35 a nie 1:25. Do 1:25 już się przygotowywałem, to był mój pierwszy start po jakimś sensownym treningu. Już nie ważyłem 80 kg No i nigdy nie bylem żadnym kulturystą
Zimą wolałem podźwigać trochę ciężary niż siedzieć bezczynnie w domu. Zresztą do dziś tęsknię za siłownią i chętnie bym na nią częściej pochodził. Co do talentu to jest to rzecz którą trudno zmierzyć, ale ja cały czas uważam, że nie mam jakiś predyspozycji wyjątkowych do biegania. Jak zaczynałem to naprawdę nie bylem w stanie przebiec 10km w 45 min. Ale ciężką pracą można osiągnąć bardzo dużo. No i na pewno trzeba wierzyć, ze można
PS - w czerwcu kończę 28 lat
A tu gość z siłowni zrobił 1:25, hehe, jakie to smutne.
- czyli może też jestem w "ekstraklasie maratonu"? nie przypuszczałem). Będę musiał zerkać na Twoje postępy od czasu do czasu (po części jako motywator 
