sosik "Marjan Bjorgen" - komentarze

[sosik]

Sylwek ja lecę Cracovię. Wiem, że to w maju, ale serdecznie zapraszam. Ja w zimie i na wiosnę planuję dużą bazę kilometrową zrobić. Liczę, że nawet jakby były ciężkie warunki na samym maratonie, to dobrze przepracowany plan zaprocentuje w przyszłości.

[Skoor]

250m ptzewyzszen mowisz... Ja sie musze nakombinowac zeby mi 60m na treningu wyszlo

[mclakiewicz]

Pizza, brzuch, normalnie jakbym siebie czytał

[katekate]

mnie tam po pizzy biega się najlepiej

[hotmas]

mnie tam po pizzy biega się najlepiej

Mi też. do kibelka

[katekate]

nie no, o takich szczegółach damy nie opowiadają

[Marc.Slonik]

Co do tempa, to cieszy brak szaleństw z mojej strony

No. To musi zaprocentować w kolejnym sezonie. Jestem pewien.

[Marc.Slonik]

Uważaj na tą kostkę. Nawet jak już nie boli to pewnie ryzyko jest większe niż normalnie - jeden nierówny krok może popsuć bieganie na całe tygodnie.

[sosik]

Wiem, dlatego odpuściłem przebieżki i biegłem bardzo powoli.

[nestork]

Jakie wolne tempa...

[acer]

....Ostatnie 15 minut z bananem na twarzy - chyba sporo endorfin wpadło. Ech, nawet jakbym nie przygotowywał się do maratonu, czy innego biegu, to taki beesik z rana jak śmietana. ....

U mnie odwrotnie, nie potrafię cieszyć się z biegania...po cześć spowodowane to jest nawałem pracy ale chyba głownie tym, ze w tygodniu biegam rano lub wieczorem gdy jest ciemno, do tego po asfalcie ...z utęsknieniem czekam na weekendowe bieganie o normalnej porze po lasach, choć i na to czasami brak czasu jak np. w ostatnia niedzielę.

[sosik]

Wieśku, ja Ci zazdroszczę tych lasów. Ja mam do najbliższego kilka ładnych km.
A co do fajnego samopoczucia, to ten dobry nastrój skutecznie zabija u mnie chęć jakichś szaleństw w tej części przygotowań. Na razie wychodzę, z założenia, że skoro jest tak przyjemnie, to nie ma sensu szaleć. Od połowy stycznia będę miał na to dużo okazji.

[kasia41]

mam to samo co Wiesiek, bieganie nie sprawia mi radości, po prostu wychodzę i odwalam trening, głównie jest to spowodowane bieganiem po ciemku, ale i problemy też maja tu znaczenie..........nawet mam w głowie myśl żeby rzucić w cholerę plan i biegać tak sobie..........

[le0n71]

Też tak mam. To wszystko przez porę roku i brak słońca. Ludziska, byle do wiosny przetrzymać, a na pewno radocha wróci

[mihumor]

mam to samo co Wiesiek, bieganie nie sprawia mi radości, po prostu wychodzę i odwalam trening, głównie jest to spowodowane bieganiem po ciemku, ale i problemy też maja tu znaczenie..........nawet mam w głowie myśl żeby rzucić w cholerę plan i biegać tak sobie..........

To jest chyba całkowicie normalne. Jak robię plan to często biegam "na musiku", często odwalam chałturę, wychodzę bo muszę i emocjonalnie zupełnie szału nie ma. Jak biegam bez planu na teraźniejszym meteo jest podobnie ale łatwiej wchodzi bo biegam rzadziej i krócej. Jak robię akcenty to fajnie jest na koniec, wtedy jest fun, że zrobiłem, że jest ok, ze mam to za sobą i że dobrze się to układa. Biegania przyjemnościowego, kiedy wychodzę szczęśliwy i lecę z bananem na twarzy miewam niewiele, pewnie głównie z tego powodu, że biegam przeważnie w dziurach czasowych, spieszę się na bieganie i tren muszę zrobić by zdążyć z kolejnymi rzeczami, nie mam czasu nad tym myśleć, nie mam wyboru, muszę robić tu i teraz, taka karma. Myślę, że z bieganiem w planach nie należy przesadzać, jak robiłem długie plany i częste to cały czas musiałem trzymać dyscyplinę treningową i to zaczęło mnie uciskać mentalnie. Prawie cały rok w planie, krótkie okresy płytkiego roztrenowania bo zaraz kolejny plan do robienia i tak w kółko, można się wypalić. Trzeba skrócić plany, robić ich mniej, robić dłuższe roztrenowania, biegać mniej i z przerwami (znaczy nie wszystko dzień po dniu) wtedy wszystko biega się na względnej świeżości i jest po prostu przyjemniej. Po takim czymś łatwiej mentalnie robić plan, wrzucić ciężkie jednostki i dyscyplinę. No i długość planu trzeba dopasować do swoich możliwości, też psychicznych bo biega się również głową a tą wbrew pozorom można przetrenować takoż. Patrząc z perspektywy czasu to widzę, ze teraz jestem biegaczem trenującym mniej, mniej napierającym a do tego chyba lepszym, na pewno bieganie teraz sprawia mi więcej przyjemności i składa się w mniejszym stopniu z zadań koniecznych do zrobienia.