Moderator: infernal
Potem dokręciłam sobie jeszcze 35 minut na rowerku, inne maszyny cardio były zajęte. Nie zdecydowałam się na bieganie na zewnątrz, bo jest wrednie i jak mnie zetnie podobnie jak pana małżonka, to będzie nieciekawie. 
). Jak chciałam wyjść lekko po południu to był akurat śnieg z deszczem. Jak wracałam wieczorem do domu to obiecująco już tylko siąpiło. Jak się przebrałam i wyszłam, to lało znów. 
No nic, najtrudniej zacząć, ale potem jakoś idzie. Potupałam przez 20 minut wokół dzielnicy szukając odpowiedniego podbiegu. Miał był stromy, ale wbiegalny. Do tego wypadało, żeby oświetlony. I wystarczająco długi na 30 sekund bardzo szybkiego biegu. Cóż, nie można mieć wszystkiego, wybrany podbieg starczał na jakieś 25s, reszta sprintu po płaskim. Jak wklepywałam do zegarka, to myślałam sobie, że 3minuty odpoczynku to ho ho, a powiem Wam, że nie dłużyły mi się. 
Nawet nie zauważyłam, kiedy deszcz znacznie zelżał. SKORA były dobrym wyborem na ten trening, na mokro i zimno to moje najlepsze buty obecnie. Jak koleżankę zaczęły łapać skurcze w dłoniach, to ja zostałam jeszcze trochę poboulderować, ale przy hasającym stadzie dzieciaków ciężko było i szybko się poddałam. Dziury w rękach podgojone i nawet nie przeszkadzały za bardzo. Trwają ferie studenckie, więc bardzo mało osób, grota przez większość czasu tylko dla mnie. Zdążyłam się nieźle spocić i zmahać. Ręce jeszcze trochę bolą, ale nieźle się goją, przerwałam trening, jak poczułam, że dostały już za dużo w kość. Cóż, tempo powtórzeń zdecydowanie mi spadło w trakcie, ale dumna jestem, że jednakowoż ukończyłam bez oszukiwania. W ramach schłodzenia najpierw ze 2 kółka na stadionie, a potem ruszyłam na świeżo wysprzątaną po zimie ścieżkę fińską. Nie wiedziałam, że ona tak dobrze płotem wygrodzona i zanim się mogłam wydostać gdzieś w kierunku bazy to niezłą porcję podbiegów i zbiegów zaliczyłam. Pomęczyłam też trochę głowę na drogach, które są w moim zasięgu technicznie, tylko się na nich boję - postępy małe, ale jakieś zawsze. I walczyłam bardzo długo na pewnej drodze w kącie, wypróbowałam różne dziwny techniki z użyciem kolan np. I niestety musiałam się poddać jeden krok od końca po chyba trzech kwadransach walki. Ale potem po odpoczynku poćwiczyłam ten krok osobno i już wiem, co należy zrobić. Wyszłam ze zgrabnym XT wings 10+3 salomona. Zakup plecaka do biegania miałam w planach od dawna. Dotychczas używany decathlonowski plecak rajdowy jest dobry do wędrówek, ale przy bieganiu zahaczam łokciami o kieszenie na pasie biodrowym i muszę nienaturalnie szeroko ręce trzymać. Pomierzyłam niedawno inne opcje z decathlonu i niestety albo ten sam problem, albo - szczególnie w nowych modelach - plecy i szelki są za długie na mnie, przy skróconych na maksa szelkach plecak wciąż odstaje do pleców. Wirtualnie moje serce skradł Raidlight Endurance i już kilka razy prawie go zamówiłam na jakiś promocjach, ale w końcu się powstrzymałam i najpierw zmierzyłam na żywo. I niestety klapa, znów kieszenia na pasie idealnie za łokciami. W sklepie zaproponowano mi świetną alternatywę (Oxsitis Hydragon Lady), przystosowaną do kobiecych wąskich i krótkich pleców, bez niczego zawadzającego na wysokości pasa, ładną i zgrabną - ale na metce stało 190 franków...Zdecydowanie chłodziło to zapał. Nawet w internecie nie wyszperałam za mniej niż 140 (i to za granicą, więc jakby doliczyć cło itd, to niewiele by zabrakło do 190). Zatem dzisiejszy wings za setkę to czysta oszczędność. Niestety do mojej morfologii żadne opcje budżetowe nie pasują, plecaki w osobnej wersji dla kobiet i mężczyzn + z rozmiarówką mały/duży robią tylko firmy z większą marżą. Mój przyszły wierny - mam nadzieję - towarzysz na górskich szlakach to model właściwie bez pasa biodrowego, a z kieszonkami umieszczonymi wyżej, w kamizelce - czyli podobnie jak oxsitis. I co więcej na koniec wcale nie byłam wyczerpana, jak to często bywa, tylko chciałam atakować kolejną nową drogę. Tylko że akurat była zajęta, więc łatwiej było zachować rozsądek i zejść z pola walki przed kompletnym zgonem. Ale jednak pohasaliśmy jeszcze trochę w boulderowni i nawet kilka słit foci zrobiliśmy - wkleję, jak będzie chwilka czasu. Boulderownia ciekawa, drogi są naprawdę na każdym poziomie i w wielu różnych konfiguracjach. Tylko kończą się dość wysoko, więc trochę strach skakać na koniec. Pierwsze kilka dróg schodziłam więc w całości w dół i zajmowało mi to więcej czasu niż właściwe wejście na górę. ) w tym 10', 8', 6' szybciej p=2'; buty SKORA FORM Wróciłam z pracy głodna (i pierwszy raz w tym roku - na rowerze), więc najpierw szybko zjadłam coś lekkiego, nieco odczekałam i dopiero ruszyłam. Jakoś nie chciało mi się lecieć na tę trasę, na której ostatnio robię wszystkie długie biegi, jakoś tak łyso się na takie zadupie tak późno wyprawiać, mimo że całość drogi ładnie oświetlona. Po zbiegnięciu na dół okrężną drogą, biegałam więc na spacerniaku nad jeziorem nieco wydłużając w stronę ronda Maladiere. Odcinek ten zajmował około 30 minut w jedną stronę. Raz tam i z powrotem pobiegłam powoli, na trzecim powtórzeniu pobiegłam szybsze odcinki, czwarty przelot znów wolniej, a po jakiś 2/3 zakręciłam pod górę, żeby ku domowi zmierzać. Pierwszy plan przewidywał, że skończę w porcie i w ramach schłodzenia pod górę pomaszeruję, ale w zaistniałej sytuacji pogodowej schłodzenie mogłoby być aż nadto skuteczne. Wychodziłam biegać w resztkach słońca, po 50' spadły pierwsze nieśmiałe krople deszczu. W sumie było przyjemnie, taki wiosenny deszczyk, chłodzenie na szybkie odcinki. Jak się skończyły szybkie odcinki, to już wyraźnie padało, ostatnie z 25' regularnie lało. Miałam nosa ubierając SKORy i wiatrówkę - z której niemal ciekło po powrocie. Ale satysfakcja z treningu jest że ho ho! 
, ale ja nie lubię butów, które coś narzucają. Nie chciało mi się już mierzyć buta trailowego, tylko go obejrzałam - cholewkę miał najładniejszą. 
Ceny zdecydowanie nie kuszące. Marketingowa gadka - często nieścisła i dość irytująca, rozmowa z panią przedstawiciel (byłą zawodniczką z bieżni) niezbyt ciekawa. Ale w sumie fajnie spędzony czas w pięknym słoneczku i fajnie było spotkać moją trenerkę od biegówek.