Rozumiem, że chcesz przez tą listę powiedzieć mi, że ilu ludzi, tyle różnych dróg, na każdego działa coś innego, albo idąc głębiej w temat- po czasie (kilku latach) każdy stosując jakiś tam trening biega na tyle, na ile go matka natura zaprogramowała i pewnych rzeczy po prostu nie da się przeskoczyć (choć można próbować).kkkrzysiek pisze:Ponieważ też jestem Krzysiek, przyjmę, że to pytanie było skierowane również do mnie. Ciąg dalszy mojej listy (konkretnych porad, nie wyciąg osób wypowiadających się w tym wątku):
Przykładów jest wiele różnych, założę się, że na pewno znalazłaby się taka osoba, która po wykonaniu identycznego treningu co ja nabiegałaby coś z przedziału 38:XX-39:XX, tak samo pewnie znalazłby się ktoś, kto by tylko się zbliżył do 41min (chociaż to jest tylko gdybanie). Sam znam przykład osoby, która po leżeniu plackiem miesiąc w szpitalu po 2 tygodniach od wyjścia nabiegała 38 z małym hakiem. Dzisiaj po 2 latach kręci czasy w okolicach 31 min, z drugiej strony znam biegaczy którzy biegają latami i szczytem marzeń jest dla nich złamanie 50min czy 45min.
orazKronoxus pisze:Moje 39:59, którego do końca nie uznaję (trasa bez atestu no i na styk więc w granicy błędu pomiarowego ), nabiegałem robiąc w tygodniu 40-50km w zależności od samopoczucia, cały czas według tego planu (to mój pierwszy rok biegania): https://bieganie.pl/?show=1&cat=19&id=7354
plusb@rto pisze: Na dzisiaj wiem, że progres jeszcze spokojnie zaliczę biegając między 45 a 60 km. Do jakiejkolwiek ściany jeszcze daleko, daleko a proste środki dają efekt. Tak samo może być u Ciebie.
tylko utwierdzają mnie w przekonaniu, że nie o nawijanie samych km chodzi, ponieważ sam mam podobne przebiegi.krabul pisze: Ja zrobiłem z bardzo niskiego kilometrażu ok 30-35 km na tydzień. Ja biegam mało ale raczej szybko niż wolno.
u mnie zima to z reguły chlapa i syf. Te 2 miesiące redukuję treningi żeby odpocząć, jeśli mam jakieś małe czy większe kontuzje to wyprowadzić je, odwiedzić częściej fizjo, popracować nad resztą ciała. Potem na wiosnę ruszam z kopyta, czuję świeżość w nogach i w głowie.krabul pisze:Osobiście mnie dziwi to, że tak mocno redukujesz treningi zimą. Dla mnie zima jest najlepsza do biegania bo śnieg jest u mnie od wielkiego dzwonu (a i tak się po śniegu fajnie biega), jest większość czasu sucho i chłodno.
) co może trochę wyrobiło mi wytrzymałości, ale miało się to nijak do biegania. Przez te 9 miesięcy udało mi się na 10KM zejść poniżej 45 min. Ale wiem, że raczej ciężko by było zejść gdyby nie przebudowanie treningów. Wcześniej każdy trening to bieg 10km na ok.80% byle szybciej, co może zbudowało trochę podwalin ale bardziej zajeżdżałem swój organizm. Skończyłem z tym na rzecz różnorodności treningu i wplatania akcentów. Teraz 10km bieg w określonym przedziale tempowym (ok.4.35) to tylko jedna jednostka treningowa w tygodniu. Druga jednostka to wybiegania 15km w tempie ok minutę wolniejszym niż z biegu 10km z szybkim ostatnim kilometrem jako pobudzenie. Trzecia jednostka to rytmiczne podbiegi oraz szybkie 100m odcinki - trening siłowo - szybkościowy. Myślę, że taka różnorodność pozwoliła mi zejść poniżej 45 minut oraz że takie biegi sub45 będą coraz łatwiej osiągalne. Kilometrów tygodniowo nie wychodzi dużo, ale myślę, że nie jest to najważniejsze by nabijać kilometry. Czy uda mi się dobijać do 40min / 10km takim cyklem to się okaże. Ale jest to mój cel. Zaczynając przygodę z bieganiem tylko marzyłem o wyniku poniżej 45min, teraz po 9 miesiącach jest satysfakcja ale i kolejny cel. Czy zrobiłem dobry progres przez te miesiące - to raczej nie mnie oceniać. Pewnie inni robią lepsze postępy, ale ważne jest by iść swoją drogą i nie porównywać się do innych, bo każdy ma inny organizm i inne geny/ predyspozycje do biegania. Także nie miejcie ciśnienia na jak najszybsze poprawy czasów, tylko spokojnie pracujcie swoim tempem. Bieganie ma dawać radość - czego Wam życzę 
Wysiadł mi staw biodrowo- krzyżowy, ból niesamowity, każdy krok podczas biegu jakby mnie ktoś pięścią w biodro walił. Ortopeda zrobił prześwietlenie (nic nie wyszło), przepisał śmieszne tabletki, walnął strzałe z czymś przeciwzapalnym w staw, stwierdził, że wymyślam i przesadzam a bieganie se mam odpuścić "bo nie mam budowy kenijczyka". Zaraz potem znajomy z pracy polecił mi fizjo, który specjalizował się w kontuzjach biegaczy i tak zaczęła się nasza współpraca, która trwa do dzisiaj 
