Kontrola- jest ważną składową organizacji treningu. Wnioski z niej płynące stanowią punkt wyjścia do prezentowania celów i opracowania następnego cyklu treningu. Istotą jest porównanie wyniku działania z jego celem, by następnie dokonać oceny efektów i wyprowadzić modyfikacje w odniesieniu do celu lub poszczególnych elementów działania.
Kontrola procesu treningu przebiega dwojako:
1. Kontrola wykonania: (składa się na nią szeroko rozumiane obciążenie treningowe, a więc : liczba jednostek treningowych, łączny czas ich trwania, częstotliwość treningu, intensywność pracy, środki metody, formy zajęć, zabiegi i procedury wspomagające trening).
2. Kontrola efektów:
• kontrola stanu organizmu (badania, sprawdziany)
• kontrola osiągnięć: wyników sportowych.
Kontrola obejmuje:
• ustalenie stanu rzeczywistego
• porównanie stanu rzeczywistego ze stanem zamierzonym ( z celami) dla identyfikacji ewentualnych niezgodności między nimi
• określenie przyczyn stwierdzonych niezgodności oraz warunków sprzyjających działaniom bardziej skutecznym i sprawnym
• wskazanie sposobu osiągnięcia wyższej sprawności i skuteczności, czyli określenie sposobu usunięcia stwierdzonych niezgodności między stanem rzeczywistym a zamierzonym
wprowadzenie korekt do programu i planu bądź celu treningu
Rodzaje kontroli:
1. Kontrola bieżąca- dotyczy stanów ulegających zmianom w wyniku serii ćwiczeń czy danej jednostki treningowej. Są to efekty bezpośrednie, które oceniamy na podstawie bezpośredniej analizy danych pomiarowych i odniesienie ich do wskaźników charakteryzujących dotychczasowe reakcje na dane obciążenie. W wyniku tego postępowania możemy korygować rodzaj , intensywność, objętość i jakość ćwiczeń realizowanych w jednostce treningowej.
2. Kontrola operacyjna- dotyczy stanów operacyjnych , czyli zmieniających się w toku krótkich cykli czy nawet kilku jednostek treningowych. Jej efekty zwane przedłużonymi, określamy poprzez analizę wskaźników charakteryzujących reaktywność ustroju w stosunku do planowanej krzywej obciążeń w mikro- i makrocyklu. W jej wyniku dokonujemy modyfikacji struktury i wielkości obciążeń w makro- i mezocyklu.
3. Kontrola okresowa- dotyczy stanów stałych , utrzymujących się przez dłuższy czas, charakteryzujące tzw. adaptację długotrwałą. Jej efekty zwane kumulatywnymi oceniane są w wybranych punktach makrocyklu, stosownie do przyjętych celów treningu i planowanych zadań szkoleniowych, także w odniesieniu do wskaźników modelu mistrza. Na tej podstawie otrzymujemy przesłanki do korekt długofalowego programu szkolenia.
To gwarantuje efektywny i bezpieczny trening - zachecam do dyskusji
.
