Komentarz do artykułu Przebieżki, ważny element treningu

[Yahoo]

Same nogi sa ok,

Nie, hamujesz się, jak postawisz nogę za daleko z przodu.

Wtedy chyba będzie się ladowało na pięcie i ew. prostym kolanie

[Skoor]

No nie. Jak sztucznie wydluzysz krok to po pierwszym kontakcie z ziemia nastepuje hamowanie.

[Jurek z Lasu]

Same nogi sa ok,

Nie, hamujesz się, jak postawisz nogę za daleko z przodu.

Rolli ma rację.

Dzień wcześniej biegaliśmy zawody w terenie na 5 km. Zawodnik biegnący przede mną zrobił wówczas 15' a ja 19'. Prezentowana przebieżka to bieg zadaniowy. Miałem utrzymać jego tempo i kadencję przebieżki. Przy tym tempie widać różnicę klas. Mając słabsze nogi wypada się z równowagi co widać po pracy rąk i za dalekim (wymuszonym) stawianiu nogi do przodu.

[Qba Krause]

prowokacyjnie - a może widać absurd polecenia, żeby trzymać taką samą kadencję, jak lżejszy i silniejszy kolega?

#taksobiemyslę

#tylkototutajzostawię

[Jurek z Lasu]

prowokacyjnie - a może widać absurd polecenia, żeby trzymać taką samą kadencję, jak lżejszy i silniejszy kolega?

#taksobiemyslę

#tylkototutajzostawię

Po prostu bawiliśmy się bieganiem.

Kurcze, to było już chyba ze 3 lata temu? Jak ten czas szybko leci.

[Yahoo]

No nie. Jak sztucznie wydluzysz krok to po pierwszym kontakcie z ziemia nastepuje hamowanie.

Ale wtedy noga zakroczna powinna mocniej się wybijac, tak se myślę

[yacool]

Żeby noga zakroczna mogła się mocniej wybić, to trzeba zadbać o to znacznie wcześniej, czyli kiedy jest jeszcze nogą wykroczną. I tu właśnie wchodzi zagadnienie wzmożonej pracy ekscentrycznej prostowników. Zwłaszcza prostownika biodra. Utrzymanie na lajcie dwumetrowego kroku podczas przebieżki nie da się realizować generując szpagaty. Stąd te wszystkie wymuszenia, wydłużenia i różne inne dystalne akcje mięśniowe jak wyrzuty stopy, symulacje wykopów itp, które męczą i wybijają z równowagi. Jedynie wydłużenie fazy lotu pozwala na utrzymanie długiego, zawodniczego kroku.
Zabawy polegające na próbie dotrzymania kroku zawodnikowi uświadamiają amatorowi, że nie o siłę tu głównie chodzi, a o precyzję miękkiego lądowania przed środkiem masy. Tak aby nie hamować poprzez udarową pracę, ale ładować sprężyście nogę podporową, która w fazie zakrocznej oddaje zgromadzoną energię.
Jak nie hamować? To jest problem ogarniania całego procesu lądowania. Na podwyższonym tonusie mięśniowym nogi wykrocznej nie da się dobrze wyczuwać i unikać pracy udarowej. Tutaj powstają też liczne nieporozumienia jak czucie podłoża, lądowanie pod środkiem masy i inne pierdoły, które tylko utrudniają zrozumienie całej rzeczy i wreszcie mozolnego uczenia się czucia pracy ekscentrycznej i relaksacji.

[uebq]

czyli rozumiem, trywializując, że przebieżkami trenujemy luz w dupie i niewiatrakowanie łapami , nie szybkość i zakres wahadeł...?

[Adam Klein]

Nie ma jakiejś jednej definicji. Ja mam swoją, Yacool swoją (choć pewnie byśmy się spotkali), inni mają jeszcze własne.
Jacka porównania do tańca są dobre, ja wolę mówić o wahadle bo to bardziej do zawodnika przemawia.
Dla wielu osób tempo mili będzie strasznie wolne, może dla szybich zawodników ma sens.

[f.lamer]

osobiście uważam że jakiekolwiek konkretyzowanie tempa może prowadzić na manowce, bo podczas realizacji treningu biegający będzie się skupiał na jego trzymaniu.
bo w cyferkach jest magia. bo są porównywalne. bo łatwo kontrolować cyferki, a trudniej dupę, kolana czy wahadło.

[KrzysiekJ]

Adam Klein:
Dlaczego tempo mili jest za wolne do przebieżek?

Daniels proponuje rytmy w tym tempie i ja to odczuwam jako dość konkretne bieganie, które jednak jeszcze pozwala na kontrolę jakości biegu.

Obawiam się, że zwiększenie szybkości to byłaby już tylko walka ze sobą.

[Hael]

Wg mnie Adamowi chodzi o początkujących, gdzie ich tempo na 1,6km będzie bardzo wolne - bo nie mają wytrzymałości biec takiego dystansu szybciej (i mają tempo np 6min/km). Tymczasem krótkie ok 20" odcinki są w stanie pobiec z dużo wyższą prędkością.

[Rolli]

czyli rozumiem, trywializując, że przebieżkami trenujemy luz w dupie i niewiatrakowanie łapami , nie szybkość i zakres wahadeł...?

Przebieżki trenują wszystko. Cały przedział biomechaniczny ruchu. Pod warunkiem, ze wykonujemy ten ruch prawidłowo.

Ten luz i taniec jako określenie nie za bardzo mi się podoba... bo tańczysz inaczej i nie wszystkie części ciała powinny pracować cały czas luźno. Lepiej koncentrować się 3-4x na poszczególnych fragmentach ruchu i pilnować jego wykonania aż będzie w miara automatyczny, i wtedy przejść do następnego. Np. odbicie, podnoszenie kolana, łokcie, głowa... itd.

Przebieżki powinno się robić ze wzrastającą prędkością. Pierwsze 30m zwracać uwagę na technikę i potem trochę szybciej starając się nie myśleć co zmienić lub poprawić.

[katekate]

Ten luz i taniec jako określenie nie za bardzo mi się podoba... bo tańczysz inaczej i nie wszystkie części ciała powinny pracować cały czas luźno. Lepiej koncentrować się 3-4x na poszczególnych fragmentach ruchu i pilnować jego wykonania aż będzie w miara automatyczny, i wtedy przejść do następnego. Np. odbicie, podnoszenie kolana, łokcie, głowa... itd.

to chyba nie o luz chodzi, tylko o koordynację ruchów, jaka w tańcu jest niezwykle ważna, silny korpus i niezwykle rozciagnięte ciało, tancerze o wiele szybciej uczą się dobrze pływać, biegać, bo ich ciało jest rozwinięte harmonijnie

[Adam Klein]

Adam Klein:
Dlaczego tempo mili jest za wolne do przebieżek?

Daniels proponuje rytmy w tym tempie i ja to odczuwam jako dość konkretne bieganie, które jednak jeszcze pozwala na kontrolę jakości biegu.

Obawiam się, że zwiększenie szybkości to byłaby już tylko walka ze sobą.

Bo to o czym mówisz, to są Danielsowskie "Repetitions", to nie jest to co na nazywam PRZEBIEŻKI.
Przebieżki, to jest to co pokazałem na filmie:
http://bieganie.pl/?show=1&cat=313&id=8166

U Danielsa tempo na milę, to są Repetitions (nie pamiętam jak przetumaczyli na Polski) stosunkowo długie powtórzenia, pewnie robisz je na 400-600 metrowych odcinkach. Dla mnie to niepotrzebna rzeźnia, niczego to Cię nie uczy, co najwyżej utrzymania specyficznego tempa na milę.

Ja mówię o krótszych i szybszych odcinkach. U Danielsa to się nazywa Strides, (nie wiem jak po Polsku). Ja sobie wyobrażam stworzenie z tych strides dużą jednostkę treningową. Daniels definiuje strides następująco: strides (10- to 15-second light, quick runs, with full recoveries).
Czyli podobnie do mnie, tylko on nie robi wokół tego jakiejś waznej sprawy.