Komentarz do artykułu Trening sprężystości. Czy człowiek może skakać jak kangur?

[yacool]

Tak tylko ty myślisz i cały czas to powtarzasz.

Ocknij się,
skoro "wszyscy szanujący sie trenerzy pracują nad fasciami i ścięgnami" to znaczy, że nie tylko ja o tym myślę. W czym więc widzisz problem?

[Rolli]

Tylko ze ja nie widzę żadnych problemow...

i tu jest problem.

[yacool]

Mam wrażenie, że za punkt honoru stawiasz sobie, żeby zawsze się nie zgadzać. Byle co, byle napisać i zaistnieć.

[Rolli]

Mam wrażenie, że za punkt honoru stawiasz sobie, żeby zawsze się nie zgadzać. Byle co, byle napisać i zaistnieć.

Nudy.

Ale myślałem ze na tym polega dyskusja... wymiana rożnych zdań.

[yacool]

Byłoby mi na rękę i doceniłbym gest, gdybyś przestał już wypowiadać się w tym temacie. Czasami warto odpuścić

Pozdrawiam

[Adam Klein]

Kenijczycy w porównaniu do białych mają przedewzzystkim niższa masę mięśni łydki a nie ud. Kiedys był taki Michael Karonei, ktory wymiatał wszystkie większe półmaratony i chyba dyszki, i pamietam jego udo. Nie grube oczywiscie ale bardzo mocno umięśnione, z masą na spoko czasem wiekszą niz udo wielu naszych wyczynowców.

Iza, ale czy biegasz tez szybciej?

Ciężko mi to stwierdzić ponieważ zaczęłam trening Jacoola podczas leczenia kontuzji. Przez nią i przerwę z nią związaną nie wystartowałam nawet podczas MP u23. Z moim nowym trenerem Sebastianem i z Jacoolem pewnie będziemy przygotowywać się pod halę więc po niej dam tu znać

Aaa, to Ty jesteś poważną zawodniczką 800m ? No fajnie. Ciekawe co z tego wyjdze.

[Rolli]

Byłoby mi na rękę i doceniłbym gest, gdybyś przestał już wypowiadać się w tym temacie. Czasami warto odpuścić

Pozdrawiam

A to tez twój temat? To juz chyba wszystkie twoje.

[Adam Klein]

Celem nowego podejścia jest przede wszystkim prowadzenie takiego programu, w którym nie dochodzi do przewlekłych kontuzji, maksymalizując zarazem możliwości przenoszenia sił przez tkanki.

No i to jest ciekawe, czy to jest możliwe. Bo jak wiemy, nie ma nic za darmo. Z jednej strony ma być mniej kontuzji a z drugiej lepsze wyniki ? No świat idealny.

[yacool]

W aspekcie juniorów i młodzieżowców, ceną mógłby być wolniejszy progres, ale za to dłuższa kariera seniorska. W aspekcie seniorskim większa specjalizacja tkankowa oznaczać może większe ryzyko kontuzji w przypadku wykonywania innych aktywności, różniących się od typowo biegowej.
Wysoka specjalizacja struktury będzie bardziej narażona na urazy w momentach przenoszenia sił niezgodnie z najsilniejszym kierunkiem ułożenia włókien kolagenowych.

[Rolli]

Pora więc na sub 1:50, a przed osiemnastką sub 1:45.

Max Brugin coraz bliżej.
Własnie pobiegł 1:47,38. M17.

[Adam Klein]

Wysoka specjalizacja struktury będzie bardziej narażona na urazy w momentach przenoszenia sił niezgodnie z najsilniejszym kierunkiem ułożenia włókien kolagenowych.

Komuś (nie koniecznie w bieganiu) sie taką przebudowę udało zrobić? Są jakieś potwierdzone dane?

[yacool]

Czekam na materiały. Przyjaciel siedzący w temacie szuka interesujących mnie zagadnień. Problemem jest to, że dużo jest o patologii tkanki, a mniej o adaptacji. Aktualnie mam na tapecie książkę o powięzi w sporcie. Fragmenty z niej wrzucałem już na bloga. Natomiast na tym właśnie polega wszelka specjalizacja, że zwiększa się gęstość i uporządkowanie splotu włókien kolagenowych. Chodzi więc o stymulowanie tego procesu, bez zakłóceń jakimi są cofające w rozwoju przewlekłe stany zapalne tkanki prowadzące w konsekwencji do kontuzji.

[Arti]

Idealnie by było biegać ładnie i efektywnie. Jedynie siostry Dibaba w ostatnich latach pod tym względem przypadły mi do gustu.

Zarówno dla wielu guru jak Haile G, Bekele, Paula itd. niestety biegali brzydko. Pamiętam naocznie jak Bekele na tle grupy etiopskich maratończyków na rozgrzewce i przebieżkach wyglądał brzydko, przysadziście....oni natomiast lekko, sprężyście, jak gazele.....ale wygląd nie biega I to nie oni byli mistrzami.

Osobiście wolałbym poszukiwania układu treningów, które są najbardziej efektywne i przynoszą progres lub najlepiej bodźcują.

[Siedlak1975]

Idealnie by było biegać ładnie i efektywnie. Jedynie siostry Dibaba w ostatnich latach pod tym względem przypadły mi do gustu.

Zarówno dla wielu guru jak Haile G, Bekele, Paula itd. niestety biegali brzydko. Pamiętam naocznie jak Bekele na tle grupy etiopskich maratończyków na rozgrzewce i przebieżkach wyglądał brzydko, przysadziście....oni natomiast lekko, sprężyście, jak gazele.....ale wygląd nie biega I to nie oni byli mistrzami.

Osobiście wolałbym poszukiwania układu treningów, które są najbardziej efektywne i przynoszą progres lub najlepiej bodźcują.

Już się gubię. Yacool pisał, że Bekele za najlepszych czasów był bliski ideałowi, lepszy niż teraz Kipchoge. To jakiś inny Bekele??

[yacool]

Optyka u każdego inna jak widać, co może wydawać się niebywałe, ale nawet kolor czerwony nie dla każdego jest tą czerwienią, którą akurat my mamy na myśli. Skoro Haile i Bekele brzydko biegali, to niech już tak pozostanie. Zestawienie ich z Paulą Radcliffe też nie wydaje się już w tym układzie osobliwe.

Skupię się więc na bardziej wymiernym opisie ruchu, specjalnie dla tych którzy gorzej go widzą lub nawet w ogóle nie widzą. Tempo i stoper. To nawet ślepy wymaca na swoim brailu. Tyle, że nie o tempo biegu chodzi i nie o zegarek odmierzający czas na mecie. Współczesna medycyna zaczyna posługiwać się nowoczesnymi urządzeniami do obserwacji i mierzenia funkcjonowania tkanki łącznej. Ruch powięzi względem mięśni lub ruch mięśni względem powięzi staje się istotnym czynnikiem rozróżniającym i kategoryzującym sposób poruszania się człowieka. Pisząc w dużym skrócie - przypadek pierwszy opisuje ruch balistyczny potocznie zwany sprężynką, przypadek drugi opisuje klasyczny ruch metaboliczny.

Poszukiwanie skutecznych metod treningowych, poprawiających ekonomikę ruchu będzie sprowadzać się do wybierania takich sposobów, które prowokować będą przypadek pierwszy. Niestety w praktyce treningowej komputery nadgarstkowe wciąż nie mają na swoim pokładzie odpowiednika ultrasonografu wysokiej rozdzielczości, który jasno sygnalizowałby, czy układ pracuje wg przypadku pierwszego, czy drugiego.

Pozostaje oko trenera. I tu jasno widać ułomność tego oka, które nie widzi cech charakterystycznych ruchu. Po to więc między innymi uruchomiłem ten projekt, a także inne projekty, aby pomóc trenerom z otwartą głową wyostrzyć w sobie zmysł obserwacji, który w prostej linii prowadzi do wyrafinowanej estetyki. Tego też można się nauczyć. Wrażliwość na ruch nie jest dana od urodzenia. Potrzeba tylko otwartej głowy i uwolnienia się od obezwładniającej mocy stereotypu.