nie, nie miałem zakwasów ani żadnej sztywności mięśni.
coraz bardziej skłaniam się jednak ku temu, co twierdzisz, że przeziębienie było jednak wynikiem trzydniowego biegania. jeszcze o tym nie pisałem, być może ma to znaczenie, ale bieganie powoduje, że dość intensywnie się pocę. nie uzupełniam płynów w trakcie, nie mam suchości w ustach ani nie czuję pragnienia podczas treningu - piję dopiero po powrocie do domu. w każdym razie koszulka po biegu jest cała mokra, z przodu, z tyłu, wprost z niej leci. to samo z tzw. bufką, którą zacząłem zakładać, bo pot z czoła zalewał mi oczy i strasznie szczypało
gdyby biegnę, to jeszcze jest w miarę OK, ale najobficiej oblewa mnie zaraz po skończonym biegu, gdy marszem wracam do domu te 1-1,5 km. wtedy musiało mnie przewiać + dołóżmy do tego przetrenowanie, o którym piszesz i mamy przeziębienie. nie było ono jednak jakieś intensywne. kaszlu tyle co nic, kataru tyle co nic. temperatury zero. trochę kichania i taki jakiś ogólny, jak to nazywam "niepokój organizmu", bo tak to właśnie odczuwam. niby objawów mocnych nie ma, ale czuję się słabo, wewnątrz coś pobolewa, człowiek jest rozdrażniony i po prostu czuje się chory.
tak a propos - stadwor, co byś rekomendował? bo lepiej czuję od czwartku, wczoraj już było wszystko OK. jutro (niedziela) chciałem zrobić wolny trening 5-6 km, w środę to samo, w piątek kickboxing, a w kolejną niedzielę już normalna dyszka.
fajnie jest to, co napisałeś o wplątywaniu marszu w bieg, bo faktycznie postrzegałem to dotąd jako oznakę słabości, a przecież nikt nie chce być słaby
na marginesie, to bardzo ciekawe, że obiektywnie tę samą rzecz (przejście z biegu do marszu) można tylko nazwać na dwa różne sposoby i automatycznie zaczyna się ją inaczej widzieć. porażka zaczyna być wtedy elementem strategii, a więc urasta do rangi sukcesu. niesamowite.
wracając jeszcze do ubiegłego weekendu. nie twierdzę, że trening trzy dni pod rząd to było rozsądne posunięcie. po przymusowej przerwie byłem po prostu głodny biegania. ponadto 5-6 km, co zajmuje 30-35 min, nie traktowałem dotychczas jako poważnego treningu. w sobotę pobiegłem, bo byłem ciekaw, czy powtórzy się to, co wydarzyło mi się w piątek. a w niedzielę pobiegłem dlatego, że byłem rozdrażniony wydarzeniami z piątku i soboty. nie miałem w planach bicia żadnych rekordów. chciałem tylko sprawdzić, czy powtórzy się to, co wcześniej i czy znowu będzie to 4. km. bieg poprzedziłem krótką rozgrzewką, a później nogi same mnie poniosły na tempo poniżej 5 min/km. po 3. km niosło mnie dalej i już zaczęła kiełkować myśl, że spróbuję przebiec tak całe 5 km, choć nadal obawiałem się odcięcia na 4. km. nic się jednak takiego nie stało i dobiegłem do końca 5. km z rekordowym dla mnie czasem 24:13 min. czułem się naprawdę nieźle, choć nie wiem, jak długo utrzymałbym to tempo. nie mam pojęcia, jak to się przekłada na 10 km, ale uważam, że to dobry prognostyk na zejście poniżej 50 min. może się mylę, nie wiem. byłem ciekaw, jak to zinterpretują bardziej doświadczeni biegacze.
krzys1001 pisze:Nie chce mi się od nowa śledzić całego tematu...
Po pierwsze Twoje treningi wyglądają jak epizody biegowe. W bieganiu ważnym elementem jest systematyczność.
Po drugie rekordy biję się na zawodach a nie co trening mieć lepszy czas....
Po trzecie tak się nie trenuje jak Ty.
Po czwarte nie lubisz krytyki nawet jeśli ktoś ma rację a pasują Ci rady użytkowników którzy Cie chwalą
Moja odpowiedź na pytanie zadane przez Ciebie brzmi, nie dasz rady.... Może Cie to zmobilizuje i mnie jednak zaskoczysz
krzys1001, myślę, że nie czytasz uważnie tego, co tutaj piszę, a próbujesz mi udzielać porad. gdy ludzie się nawzajem nie słuchają, to nie będzie komunikacji. prześledź dokładnie to, co robiłem w lutym, marcu, kwietniu (przerwy w maju to siła wyższa). nazywanie tego "epizodami biegowymi" jest - może nieświadomym - ale jednak deprecjonowaniem ogromnego wysiłku, który włożyłem w treningi i potu, który wylałem.
niech przemówią liczby...
luty, 4 treningi, 9 km
marzec, 8 treningów, 36 km
kwiecień, 13 treningów, 116 km
maj, 7 treningów, 45 km - w tym dwie przymusowe przerwy: jedna spowodowana chorobą, a druga naprawą buta (nie mam innych do biegania i nie chciałem kupować nowych tylko na zmianę, a poprzednie - tanioszka kalenji - w którym biegałem, to je wyrzuciłem, bo mi nogi pokaleczyły, gdy zacząłem biegać więcej).
oczywiście na razie ciężko w tym zaobserwować systematyczność, lecz jedynie dlatego, że badany okres jest obecnie za krótki, ale nie widać w tym również braku systematyczności, z którą sugerujesz, że mamy do czynienia. bezpodstawnie przypisujesz mi "słomiany zapał", więc nie dziw się, że nie pieję z zachwytu nad twoimi postami, skoro wiem, że to nieprawda i jest to osąd bardzo krzywdzący. nie formułujesz tych sądów na podstawie wiedzy, bo jej nie masz w tym zakresie, więc na czym innym bazujesz, jeśli nie na złośliwości i nieżyczliwości? wyjaśnij mi, bo może się mylę.
jestem początkujący, może robię to niezdarnie, może chaotycznie, może za bardzo chcę i w wielu sprawach jestem nieprofesjonalny, ale właśnie dlatego się tu zalogowałem, licząc na support ze strony zawodowców, empatyczny, ale merytoryczny, krytyczny również, jak najbardziej jestem na to otwarty, ale poparty argumentacją i wyjaśnieniem ciągów przyczynowo-skutkowych. nie myl mojej postawy z aprobatą dla pochlebstw, bo mi na nich naprawdę nie zależy. krytykuj, jeśli uznasz, że jest co krytykować, ale od samej krytyki ciekawsze jest jej uzasadnienie i ono mnie najbardziej interesuje.
, że autor wątku niedługo zapyta się co to złamanie zmęczeniowe. Piszczel już pobolewa, a każdy trening to jakaś straszna orka. Nie życze tego oczywiście, ale przestrzegam.
