Plan maraton laik

[małymiś]

Bylon, a Ty kiedy pobiegniesz maraton?

[Piotr-Fit]

Ania OZ

warto zrobić sobie także badania: usg i ekg serca, badania krwi. Skarżyński poleca także RTG płuc.

Będziesz miała spokojną głowę

[małymiś]

Skarżyński jest lekarzem medycyny? czy po prostu: zna się?

[Bylon]

Myślę, że za kilka lat, bliżej dziesięciu. Ewentualnie kilkanaście.

[KrzysiekJ]

Tak sobie myślę, że to oczekiwanie na pierwszy start w maratonie zależy też od aspiracji.

Jeśli ktoś ma ambicje na debiut z przytupem (jak np. Łukasz Oskierko, który w tamtym roku wykręcił 2:31, a aktualnie w Warszawie był chyba 8 w klasyfikacji generalnej) to te parę lat musi nad sobą popracować.

Czasy między 3 a 4 godziny, zdrowy, z zadbanym ciałem i niezbyt zaawansowany wiekiem osobnik płci męskiej powinien bez problemu osiągnąć po kilku miesiącach biegania.

W każdym razie mnie by skręciło z ciekawości, gdybym miał czekać dwa lata lub więcej. Obawiam się nawet, że znużyłoby mnie trenowanie do imprezy tak bardzo oddalonej w czasie.

[Bylon]

A sądzisz, że ja trenuję teraz DO maratonu, który będę biegł za wiele lat?
Nie, je teraz trenuję do 3 km, 5 km, trochę do średnich dystansów, z myślą o krótszych triathlonach, czasem pobiegam jakieś sprinty (których biegać totalnie nie umiem, ale i tak je pobiegam), czasem coś z myślą o dyszce, chociaż w niej się jeszcze nie czuję.
Ale to wszystko zaprocentuje, kiedy już będę maraton chciał lecieć. Liczę na to, że mój debiut - choć nie wierzę, żeby był to szczególnie imponujący wynik - będzie szybszy, niż jakikolwiek maraton biegany w ogóle u wielu (wiadomo, tylko części) amatorów. Wychodzę z założenia, że jak ma się potężne podstawy szybkościowe (MD, 3 km, 5 km, dycha), to maraton po prostu musi pójść lepiej, niż u tej samej osoby, która pół życia spędziła na robieniu charakterystycznej, bo skrajnie wytrzymałościowej, wytrzymałości maratońskiej.
Ale z drugiej strony mnie kręci wynik, śrubowanie wydolności. Rozumiem przy tym świetnie Twoje, Krzyśku, zdanie - jeśli komuś zależy na samym przebiegnięciu, to przecież nie ma zakazu wystartowanie trochę bardziej z marszu. Ale nawet to bardziej z marszu powinno być bezpieczne. A aby takie być, powinno być poprzedzone przyzwyczajeniem aparatu ruchu do bardzo długiego, nieprzerwanego biegu. Tego w kilka miesięcy od zera nie zrobimy.

[axe]

To ja tylko nieśmiało, bo sie nie znam...ale chyba nie do końca "potężne podstawy szybkościowe", a nawet "dobre wyniki szybkosciowe" na krótszych dystansach przekładają się na długie dystanse. Co prawda wspomniałes o 3km, 5km, a nawet 10km, ale nie raz już nawet czytałem o ludziach, którzy mają niezle wyniki w HM, z kalkulatorów wychodzi im fajny wynik w maratonie...a jakoś w praktyce szału nie ma. Oczywiście zyczę Ci, abyś nie potwierdzał reguły...no i na pewno dłuższe przygotowanie na krótszych dystansach "nie zaszkodzi"...tylko niekoniecznie pomoże.

--
Axe

[małymiś]

zdarza sie najlepszym: http://spam/36-pzu-maraton-warszawski-relacja/

[axe]

O to, to właśnie!

--
Axe

[małymiś]

tu jest mistrz .

5:15

https://www.youtube.com/watch?v=yVsvjjKc3fc

no dobra może nie mistrz: to się jednak ogląda lepiej:

https://www.youtube.com/watch?v=8Y5P5GZ6mbs

[Bylon]

Panowie, to chyba oczywiste, że jak się ma za mało wytrzymałości, żeby tę szybkość z piątki, dychy wykorzystać, to na nic się ta szybkość nie zda. Ale jak się potraktuje przygotowania do maratonu na serio i porządną wytrzymałość zrobi - to już ta szybkość na pewno pomoże.
...zresztą dowiemy się za kilka(naście) lat.

[99np]

Witam Każdy kiedyś zaczyna i jak ma ochotę przebiec maraton to niech zacznie realizować plan przygotowujący do takiego dystansu których jest mnóstwo dla początkujących i średniaków itp . I jak się chce tak na 100% to nie ma co biegać w zawodach na 10 km czy półmaratonu i patrzeć jakie są czasy i czy się da pokonać taki dystans ponieważ to że ktoś przebiega 21 km to nie znaczy że przebiegnie pełen dystans maratonu . I to cała filozofia

[KrzysiekJ]

99np:
Wszystko prawda. Ale warto pobiegać na krótszych dystansach, chociażby po to żeby z zawodami się trochę "otrzaskać".
Jak pobiegłem swoją pierwszą dychę, to cały dziki byłem. Stanąłem gdzieś na samym końcu i później przez pierwszy kilometr zajmowałem się jedynie dryblingiem między tymi którzy człapali sobie w relaksującym tempie.
No i warto poczuć klimat na wyścigu. Na mnie to bardzo działa i dostaje niezłego kopa.
Do tej pory przebiegłem dwa maratony i oba źle - właśnie dlatego że pierwszą połówkę lecę dużo szybciej niż możliwości i rozsądek pozwalają (pewnie za sprawą adrenaliny, ale biegnie mi się tak dobrze, że trudno mi się powstrzymać), do trzydziestego zgodnie z założeniami, a końcówka do bani.
Mam nadzieję, że do trzech razy sztuka. W przyszłym roku wezmę chyba słuchawki, nie będę się oglądał na nikogo i postaram się wreszcie biec równym/rozsądnym tempem.

[f.lamer]

to miłe z waszej strony że nie dajecie zginąć osieroconemu przez założycielkę wątkowi