Komentarz do artykułu Biomechaniczna analiza biegu na 10tys

[yacool]

na jutubie jest kiepski materiał z biegu z Berlina na 10000. Nie da się dużo z tego wycisnąć. Animacja na siedniu klatkach pozostawia niestety wiele do życzenia. Na razie wrzucam jedną. Za jakiś czas wstawią kolejną.

[Adam Klein]

Do myślenia daje mi prowadzenie stopy. Siłowe jej podciąganie starcza mi na 400m. Potem dwójka puchnie w oczach. Tak się nie da. Nie tędy droga.
A jeżeli chodzi o potęgę ud, to odsyłam do człowieka od brony - Artura Pelo. (5000m - 14:41, 10000m - 30:10). Wczoraj byłby kilka razy dublowany.

Jacek - ale kto mówi o podciągnięciu siłowym stopy?
I nie temu dwugłowy ma mu służyć ale mocnemu odbiciu - resztę robi za siebie układ kostno-mięśniowy.
Przecież Bekele nie stara się podciągać stopy, to jest u niego naturalny ruch.
Czym spowodowany ?

- dużą siłą odepchnięcia, odbicia
- dużą dynamiką wyrzutu uda do przodu

Rozumiem, że Ty uważasz, że oni tam stają na stadionie i puszczają Bekele, Sihine i innych, rejestrują na DartFish czy innym i co chwila ich "tuninguja":

- Kennenisa, udo wyżej
- Kennenisa, teraz za wysoko
- Kennenisa, teraz udo dobrze ale stopa za nisko
- Kennenisa teraz udo dobrze, stopa ok ale tułów za bardzo do przodu.

Tak sobie to wyobrażasz ?

A jak Micah Kogo w wieku 20 lat pobiegł kilka lat temu zupełnie znikąd 26:35 na dyszkę to też uważasz, że ktoś z nim siedział i nad techniką z Dartfishem pracował?

[Jurek z Lasu]

Do myślenia daje mi prowadzenie stopy. Siłowe jej podciąganie starcza mi na 400m. Potem dwójka puchnie w oczach. Tak się nie da. Nie tędy droga.

Cały myk polega, moim zdaniem, na sile odbicia i wykorzystaniu siły bezwładności wahadła tylnego. Wahadło tylne jest prowadzone z dużym luzem co na pierwszy rzut oka jest trudne do wychwycenia. Szybciej można do tego dojść na własnym treningu. Też próbowałem na siłę walić w pośladki - to bez sensu. Najlepiej wychodzi Mi to na przebieżkach, zwracam wtedy dodatkowo uwagę na luźne prowadzenie barków i ramion - kiedy jesteś spięty na górze - nogi nie pobiegną luźno. Żeby biec w taki sposób dłuższy dystans trzeba mieć dużą siłę odbicia (sławna tutaj moc) i zgrać to z luźnym prowadzeniem góry. Bieganie podbiegów tempem run zwracając uwagę na tą technikę to dla Mnie priorytet.
Pozdro...

[Jurek z Lasu]

- dużą dynamiką wyrzutu uda do przodu

Dodałbym za Adamem że faza przejścia z bezwładnego wahadła tylnego do ataku nogi do przodu musi być dynamiczna ale co najważniejsze płynna. Nie można rwać tej fazy bo stracimy rytm co jest największą bolączką każdej techniki.

[yacool]

Ja się może za bardzo doczepiłem tego podciągania stopy. Już luzuję.

Najważniejsza jest rzeczywiście płynność ruchu. Mocne wybicie, słabe wybicie czy wręcz brak wybicia (do czego przekonuje Romanov) musi być wkomponowane w ruch, a nie stanowić momentu kulminacyjnego w każdym cyklu. Tego o czym pisze Jurek trzeba doświadczyć na własnym treningu. Zachęcam do eksperymentowania. Do biegania siłowego, do biegania luźnego, w dół, w górę, z wiatrem i pod wiatr. Na trawie, na asfalcie, na tartanie, na boso. I co najważniejsze - zachęcam do biegania świadomego. Pełna kontrola nad tym, co się robi i jak się to robi potrafi dać więcej satysfakcji niż kolejna porcja kilometrów klepanych dla podbicia statystyk w dzienniczku.

Jeżeli zaś chodzi o strofowanie najlepszych, to nie odważyłbym się na podobne sugestie. Ja tylko zauważam różnice i pewne ułomności w ruchu. Daleko mi jednak do serwowania recept na poprawę techniki biegu. Wychodzę z założenia, że już samo przedstawienie tych różnic zwiększa poziom uwrażliwienia każdego, kto czyta moje posty i ogląda animacje. I takiego efektu właśnie oczekuję.