Od 104 kg do maratonu

[Adam Klein]

Od 104 kg do maratonu

[gasper]

Od 104 kg do maratonu

a jak u bohatera w tym roku z formą?

[juancruz]

Ten cwicze szybkosc i glowny dystans to 5km. I juz nie 7:30/km, ale okolice 5:10/km...

Zona sie cieszy, bo trening trwa ~40 minut a i ja chyba wole konkretny wysilek niz dluuugie bieganie...

Ale, tak jak napisalem, beda kolejne maratony, ale jeszcze nie w tym roku

[lejek]

Cześć,


gratulacje za WYTRWAŁOŚĆ!!!!


Pozdrawiam,
Lejek

[lone]

Oczywiście gratuluję wytrwałości, ale historia ta jest kolejnym przykładem zjawiska, którego nie rozumiem. Już sam tytuł "Od 104 kg do maratonu" ukazuje maraton jako cel ostateczny, który ma potwierdzać przynależność do pewnej elity. Autor pisze, że biegając 5 km w 26:40 już myślał o maratonie. Dlaczego akurat o maratonie, a nie np. o bieganiu 5 km w 15 minut? Czy człowiek biegający maratony czuje się lepszy od innych? Pytam bez żadnych podtekstów, serio interesuje mnie co stoi za takim sposobem myślenia. Dla jasności: nigdy nie ważyłem 104 kg, nigdy też nie przebiegłem maratonu, jestem po prostu ciekawy.

[Kshysiek]

Słowo MARATON jest po prostu magiczne. Człowiek zwany maratończykiem ma w społeczeństwie specjalną rolę. Ktoś dziwny, kogo się podziwia, ktoś o supermocach Maraton jest takim krańcowym wyzwaniem. Ostatecznym sprawdzianem wytrzymałości.
Np. Jak się pokona 100km to na ludziach takiego wrażenia nie robi (jak miałem 18 lat to się porwałem na taki dystans i udało się).

Ale co ja tam o sobie...

Bardzo sympatyczny i inspirujący tekst. Gratulacje!
Gratuluję też decyzji o nie brnięciu w coraz to więcej długich biegów, tylko przejście na dyszki. Poprawianie tempa jest tak samo warte szacunku jak wydłużanie dystansu.

[joanna1012]

Słowo MARATON jest po prostu magiczne

magiczny jest dystans, to jest coś co kręci, czaruje - bo z jednej strony jest wyzwaniem z z drugiej jest realny do osiągnięcia (dla mnie 100 km w tej chwili takie nie jest) można się do niego przygotować bez specjalnych poświęceń ze strony życia rodzinnego - ale przygotowanie się wymaga dyscypliny i samozaparcia - w dodaktu do końca nie wiadomo czy się uda ... bo kontuzja, bo psyche nie wytrzyma i inne
i to coś co się czuje na mecie - endrofiny/adrenalina i poczucie satysfakcji - nie do opisania
ale można to zobaczyć z boku wystarczy stanąć na mecie i popatrzeć na wbiegających - na większości twarzach nie ma zmęczenia tylko satysfakcja -
to jest właśnie magia

[F@E]

Podobnie jak ze mną tylko ja szedłem ze 108 kg do 73,5kg, wytrenowanie niesamowite wtedy miałem, gratuluje wytrwałości w dążeniu do celu, na przekór otyłości !!! :D

pozdro

[Ciawaraz]

Hmmm Nie wiem czy ja byl bym zadowolony z maratonu kolo 5 h moim zdaniem na najwiekszy szacunek zasluguja ludzie ktorzy biegna maraton Ponizej 3h czas 5 h to takie truchtanie miejscami nawet pewnie marsz czas ponizej 3H to prawdziwa walka I ciagly dosc szybki bieg do takiego dystansu nalexy sie solidnie przygotowac I naprawde wiele poswiecic , dlatego najstarszy maraton na swiecie ma taki prestiz Bo Nie kazdy moze w nim wystartowac Nie ma tam ludzi przypadkowyxh

[Eddie]

Tekst ciekawy i na pewno inspirująco chociaż temat "odżywiania" na tydzień przed maratonem mnie lekko zaskoczył Ładowania w siebie dzień w dzień piwa przed startem trochę rozmija się z moją definicja "ładowania węgli"

[Nom]

Podobnie jak ze mną tylko ja szedłem ze 108 kg do 73,5kg, wytrenowanie niesamowite wtedy miałem, gratuluje wytrwałości w dążeniu do celu, na przekór otyłości !!! :D

pozdro

Gdybym jeszcze "nawyków żywieniowych" (jak to mawiasz w dziale z dietą) pilnował solidniej to mógłbym powiedzieć to samo. Z tym, że ja zaczynałem ze 110kg, teraz oscyluję około 85kg... chyba za bardzo lubię cukry i to te proste
Na szczęście otyłość, to tylko jeden z elementów, który mnie motywuje. Na moje szczęście kasze uwielbiam

Trochę poza tematem to było, a odnośnie tekstu to chłopie śmigaj dalej. Dzieci będą dumne z Taty. I podoba mi się podejście, że nic na siłę, jeszcze przyjdzie czas na kolejne maratony. Powodzenia.

[lefar]

@juancruz
Chciałbym Ci zadać pytanie co do Twojej wkładki 1.5cm, ja mam krótszą nogę o 0.5cm i wkładka ta sprawia, że mi but spada, więc powiedz mi jak to możliwe, że przy Twojej wkładce 1.5cm dobrze Ci się biega?
Używasz wkładki tylko na piętę czy na całą stopę?

Pozdrawiam.

[juancruz]

lefar: uzywam wkladki zwyklej od "starszego" buta biegowego. Wkladka pod cala stope. But nie spada. Wkladka ta ma kilka mm, bo nie zalecono mi wyrownywania calosci - noga ma "sama" pracowac nad wyrownaniem balansu (pierwsze 2-3 treningi bylo dziwnie, bo but jakby chcial sie zsuwac, ale to kwestia przyzwyczajenia)

Fakt, ze krotsza noga jest podatna na przeciazenia/lzejsze kontuzje, ale przez to prawie codziennie robie rozciaganie i dbam o miesnie nog od samej miednicy az po stopy. Choc nie moge zlikwidowac tego, ze mam bardzo umiesniona lydke w krotszej nodze a miesnie uda na "normalnej" nodze

[fotman]

Usain Bolt też ma 1cm różnicy w długości nóg.
W takim razie nie jest to chyba duży problem dla biegacza.

[Qba Krause]

Ciawarez: tym tokiem myślenia można przesuwać granicę w nieskończoność, totalnie bez sensu. Dać z siebie wszystko i ukończyć w 5 h to dla mnie większa sprawa niż będąc wytrenowanym na 3h lekko przebiec w 4h.

Dla autora wielkie gratulacje i serdeczne pozdrowienia.