Bo życie nasze jest zbyt krótkie...

[Wuj Phyll]

Zdecydowałem się na niewiele mówiący tytuł tematu, ale mam nadzieję, że postaram się wam przybliżyć mój punkt widzenia.

Otóż moim zdaniem nasze życie jest zbyt krótkie, by osiągnąć dobre w porównaniu z naszymi fizycznymi możliwościami czasy w maratonie i ultra (szczególnie 100km) a biorąc pod uwagę dystans 10km
Mam nawet koncepcję dlaczego tak się dzieje:
czasy światowej czołówki na 10km (poniżej 26:30) wróżą maratony po 2:02:30 albo i mniej. Dlaczego zatem tak nie jest?

Winowajcą jest moim zdaniem zbyt krótki czas naszego życia. Maksymalną szybkość osiągamy w latach 23-28 a w kwiecie wieku utrzymujemy się w latach 27-30. Maraton współcześnie łączy szybkość i wytrzymałość, co przy tak krótkim okresie wysokiej sprawności fizycznej sprawia, że nie ma szans, by mógł on dorównać proporcjonalnie czasom z bieżni (szczególnie 10km). W momencie, kiedy jesteśmy najszybsi brakuje nam wytrzymałości, którą buduje się całymi latami. Kiedy jednak mamy odpowiednie zdolności wytrzymałościowe zaczynamy zbliżać się do starości i wytracamy szybkość. Dlatego właśnie sądzę, że dystanse od maratonu wzwyż są konkurencją, na przeszkodzie rozwoju której stoi właśnie długość naszego życia.

Popatrzmy na 100km
- oficjalny rekord wynosi o ile pamiętam 6:13h a nieoficjalny 6:03. Współczynnik zwalniający 6.42% każe nam myśleć, że ktoś, kto ma w maratonie czas 2:15 będzie biegać 100k w czasie niższym od 5h 40min.
Sprawdzają się tutaj moje słowa- przez lata największej szybkości nie jesteśmy w stanie wykształcić odpowiedniej wytrzymałości

Takie życie...

Zgadzacie się ze mną?

[bebej]

- przez lata największej szybkości nie jesteśmy w stanie wykształcić odpowiedniej wytrzymałości

Takie życie...

Zgadzacie się ze mną?

Ale o co ci chodzi? Szybkosc to nie jest wytrzymałosc - to cechy antagonityczne - wiec musze sie zgodzić - nie mam wyjscia. - zycie nawet gdyby było wieczne to i tak kaszana.

[Nagor]

E tam, a taka Chinka w wieku 19 lat leci w okolicach 2:20. Życie jest zbyt krótkie, to fakt, ale czy dotyczy to akurat maratonu? Zobaczysz jak niedługo będą biegać Kenijczycy. To po prostu kwestia treningu od początku ukierunkowanego na mocne bieganie maratonu.

[Wuj Phyll]

Bebej- przyznasz jednak, że najlepsze osiągi, jeżeli chodzi o szybkość osiąga się w bardzo wąskim wiekowo zakresie. Wytrzymałość to cecha, którą można utrzymywać na wysokim poziomie o wiele dłużej- przykład, Haile, uczestnicy Badwater Marathon mający często powyżej 50 lat.
Jeżeli przesunąć by próg o dziesięć lat- najlepsze lata przypadałyby na wiek 34-38 lat. Wtedy moim zdaniem pokryłoby się to w większym stopniu z wytrzymałością, a haile spokojnie biegałby poniżej 2h.


Nagor, ja nie twierdzę, że wyniki staną w miejscu, ale stawiam tezę o istnieniu bariery w fizjologii człowieka- w latach największej szybkości nie da się osiągnąć największej wytrzymałości

Z drugiej strony- mówisz o treningu od początku ukierunkowanym na maraton, czego przykładem jest Wanjiru. Słyszę często jednak opinie, że droga długasa maluje się tak

Średnie (choćby na niskim poziomie)-----> dłuższe (3km-10km)----> maraton.

Czyżby ten schemat był błędny?

Inaczej- czy jeżeli zależy mi na bieganiu maratonów mógłbym rozpocząć ich trenowanie już teraz?

[Nagor]

Inaczej- czy jeżeli zależy mi na bieganiu maratonów mógłbym rozpocząć ich trenowanie już teraz?

Oczywiście, że tak, w tej chwili tak zaczyna wyglądać na świecie trenowanie maratonu. Tylko trening do maratonu to, wbrew pozorom, nie jest po prostu wolne bieganie w dużej ilości. Najlepsi maratończycy świata stosują np. sprinty maksymalne.

Nie wyklucza to też startów na bieżni na krótszych dystansach. Po prostu cel treningu od początku jest jasny i trening odpowiednio się układa w tym kierunku. Schemat, o którym mówisz, poza Polska już dawno leży w koszu na śmieci. Kiedyś do maratonu szli Ci, którzy byli za słabi w krótszych biegach, teraz idą Ci, którzy mają talent zarówno szybkościowy, jak i wytrzymałościowy i od początku trenują z myślą o maratonie. Dzięki temu są w stanie robić kosmiczne wyniki.