Komentarz do artykułu Rozterki biegacza (część I)

[f.lamer]

nie dramatyzuj, ryszard.
bo w tym co ty piszesz również nie chodzi o bieganie, a o brak komunikacji i respektowania potrzeb obu stron w związku.

tak, mam dwójkę dzieci. tak robiłem właśnie długie wybieganie gdy mniejsze z nich płakało przez zapalenie ucha i tuliła je żona. to coś zmienia?

[SirM]

nie dramatyzuj, ryszard.
bo w tym co ty piszesz również nie chodzi o bieganie, a o brak komunikacji i respektowania potrzeb obu stron w związku.
tak, mam dwójkę dzieci. tak robiłem właśnie długie wybieganie gdy mniejsze z nich płakało przez zapalenie ucha i tuliła je żona. to coś zmienia?

A ja się zgadzam z mniej więcej z Ryszardem.
Tu nie chodzi o dramatyzowanie, brak komunikacji czy respektowanie potrzeb - jak to ująłeś.
Doba nie jest z gumy. Jak masz rodzinę, dzieci i pracę to masz stosowne obowiązki, które musisz wykonać.
Przy odpowiednio małej ilości wolnego czasu, dołożenie do tego systematycznego biegania przeważnie generuje
różne problemy - przynajmniej tzw. logistyczne, gdy się sporo obowiązków przestawia, by wcisnąć 1-2h na bieganie.
A potem się np. okazuje, że żona nie może odebrać dziecka, w czasie gdy właśnie miałeś wyjść na trening, albo w pracy coś cię przetrzymało i skonsumowało część czasu. i tak można wymieniać.

[f.lamer]

Tu nie chodzi o dramatyzowanie, brak komunikacji czy respektowanie potrzeb - jak to ująłeś

czyli o co, o bieganie?
jak nie będę biegał to mi planu dnia nic nigdy w kosmos nie wywali?
wystarczy nie biegać żeby się w związku świetnie dogadywać? żeby się obowiązkami dzielić? żeby sobie czas dobrze organizować?
prosz...

[saper]

Tez mi sie wydaje ze najgorzej z czasem jest gdy sie pojawiaja male dzieci. Kto tego nie przezyl ten w ogole nie ma wyobrazenia o tym co to znaczy brak czasu. Do 2-3 lat jest doslownie przechlapane. Pozniej robi sie lepiej i wtedy trzeba miec drugie dziecko zeby w tym lepiej nie zasmakowac po pozniej ciezko sie znowu zdecydowac. Moje juz maja 7 i 5 i juz jest niezle bo zajmuja sie same soba. Mysle jeszcze ze dwa latka i jak beda mogly zaczac zostawac same w domu to juz bedzie luzik. Tak wiec trzeba po prostu przetrwac jedna dekade .

[nobello]

Przy 2 dzieci idzie systematyczne pogodzić, ciężko ale idzie. Mam dwoje dzieci, jedno 2,5 a drugie 1 miesiąc i moje treningi wyglądają tak że po położeniu starszego dziecka i poczekaniu aż zaśnie dopiero zbieram się do biegania, najgorzej jak jest długie wybieganie to wracam do domu ok 24:00 Czasami uda mi się wyjść rano ale to bardzo rzadko i tak trening zaczynam ok 5:00.

[operaus]

nie dramatyzuj, ryszard.
bo w tym co ty piszesz również nie chodzi o bieganie, a o brak komunikacji i respektowania potrzeb obu stron w związku.

tak, mam dwójkę dzieci. tak robiłem właśnie długie wybieganie gdy mniejsze z nich płakało przez zapalenie ucha i tuliła je żona. to coś zmienia?

Nic nie zmienia, pod warunkiem że gdy wróciłeś z wybiegania zająłeś się dzieckiem, a żona wyszła na fitness, rower, do kolezanki czy gdzie tam jeszcze miała ochotę.

[SirM]

czyli o co, o bieganie?
jak nie będę biegał to mi planu dnia nic nigdy w kosmos nie wywali?
wystarczy nie biegać żeby się w związku świetnie dogadywać? żeby się obowiązkami dzielić? żeby sobie czas dobrze organizować?
prosz...

A przeczytaj jeszcze raz to co napisałem i nie wyciągaj błędnych wniosków, bo ja kompletnie takich spraw ww. nie poruszałem.
Kluczowe słowa to "Doba nie jest z gumy", a przy odpowiedniej ilości obowiązków nie jest prosto wszystko pogodzić.
Mi zdarza się wychodzić pobiegać dopiero o 22:00 . Można oczywiście poskracać sen do 3-4h, ale ja już nie potrafię dobrze wypocząć i się zregenerować gdy śpię poniżej 5,5-6h.

Zakładam oczywiście dobry układ w rodzicie i zrozumienie dla biegacza, bo jeżeli jest inaczej to stanowi to kolejne utrudnienie.

[blink]

Żony i dzieci przeszkadzają! Już wiadomo dlaczego tak drastycznie spadł przyrost naturalny a coraz większą popularnością cieszą się, coraz bardziej jałowe, związki partnerskie...
Wszystko zaczyna się powoli składać do kupy. Jeśli jakąś specustawą nie zabronią biegania to dobrze tego nie widzę.

[f.lamer]

czyli o co, o bieganie?
jak nie będę biegał to mi planu dnia nic nigdy w kosmos nie wywali?
wystarczy nie biegać żeby się w związku świetnie dogadywać? żeby się obowiązkami dzielić? żeby sobie czas dobrze organizować?
prosz...

A przeczytaj jeszcze raz to co napisałem i nie wyciągaj błędnych wniosków, bo ja kompletnie takich spraw ww. nie poruszałem.

serio nie pisałeś o problemach z utrzymaniem ustalonego planu dnia? o podziale obowiązków z żoną nie wspomniałeś?
w takim razie ja nie wiem o czym pisałeś. ale nie trudź się już tłumaczeniem mi tego.

[WojtekM]

wyrozumiała żona, tiaaaa
a pomyślcie o tych, którzy są sami z dzieckiem. dopóki nie podrośnie trzeba wtedy liczyć na wyrozumiałość dziadków, którzy posiedzą przy dziecku, kiedy zaśnie wieczorem lub przyjdą rano o 5, kiedy się jeszcze nie obudzi - wtedy jest czas na trening :D

[SirM]

serio nie pisałeś o problemach z utrzymaniem ustalonego planu dnia? o podziale obowiązków z żoną nie wspomniałeś? w takim razie ja nie wiem o czym pisałeś. ale nie trudź się już tłumaczeniem mi tego.

Taaa, widzę, że czytanie ze zrozumieniem, od początku do końca, zamiera nie tylko u gimnazjalistów.
No, ale przecież wszyscy inni dramatyzują, bo ty akurat realizujesz swoje potrzeby biegowe, bez względu na to co się dzieje :P
EOT.

[f.lamer]

a pomyślcie o tych, którzy są sami z dzieckiem.

jest jeszcze jogger, bieganie do i z pracy, system wizyt - rewizyt u znajomych z przedszkola.

[fotman]

Cytując przedmówcę: doba nie jest z gumy.
Rodzinie trzeba poświęcić czas. Wracając z pracy ok. 17:30, czas dla dzieci jest mocno ograniczony.
W dzień powszedni trening to dla mnie godz. 21:00. A i tak często-gęsto odbywa się on kosztem domowych obowiązków.
Temat jest delikatny.

[gocu]

Wracając z pracy ok. 17:30, czas dla dzieci jest mocno ograniczony.

Aha. "Idąc na spacer padał deszcz".

[WojtekM]

jest jeszcze jogger, bieganie do i z pracy, system wizyt - rewizyt u znajomych z przedszkola.

ktoś może musi jechać do pracy samochodem, aby odwieźć dziecko do przedszkola, a po pracy szybko je odebrać. ktoś może mieć zbyt daleko do pracy, aby biegać. ktoś może pracować jako przedstawiciel i auto to jego biuro itp etc.
ktoś może nie chcieć podrzucać wiecznie dziecka na "wizyty-rewizyty", bo wtedy dzieciak widzi rodzica tylko w aucie itp etc. (chociaż niektórym to nie przeszkadza).
to nie jest tak, że na siłę szukam problemów, ale życie różnie się układa.
oczywiście można się trochę nagimnastykować zawsze i wykroić czas (w trakcie dnia lub nocy) dla siebie, ale pewne priorytety muszą być jednak jasne.