Moderator: infernal
Początek pod wiatr i na 4.km już miałem powoli dosyć, ale po zmianie kierunku, gdzie dodatkowo zasłoniły mnie zabudowania, tempo poszło grubo poniżej 3:30 
Na szczycie chmury i dość chłodno. Zbieg drogą jubileuszową, czerwonym i następnie żółtym. W dolinie Łomnicy na kamieniach musiałem uważać, bo bardzo dużo turystów kierowało się w górę, więc nie cisnąłem na maksa. Ogólnie bardzo fajnie wyszło, zmęczyłem się, ale na przyjemnie Niestety, nie ma lekko, żeby dobrze biegać po górach, trzeba biegać w górach. Ja mam do tego mało okazji, dlatego cierpię Nie spodziewałem się jednak, że będzie aż tak bolało... A w perspektywie jeszcze był półmaraton. Planowałem go pobiec treningowo w tempie maratonu, choć ostateczne tempo chciałem regulować już na trasie. Było bardzo gorąco i już po kilku kilometrach zaczęło mnie ścinać. Mało cienia pośród pól, nie czułem za bardzo wiatru i po prostu mnie zagotowało, tym bardziej, że robiło się pod górkę. Tempo spadało a ja czułem się naprawdę źle. Po 8,5km, u progu prawdziwego podbiegu, była już bomba. Myślałem tylko o tym, żeby już lecieć w dół. Jakoś dowlokłem się na szczyt górki i tam odżyłem. Tam wiało, co orzeźwiło mnie na tyle, że miałem znowu ochotę na bieganie. Zbieg nie wyszedł jakoś rewelacyjnie, bo mięśnie bolały przy każdym kroku, ale przyzwoicie. Na końcu biegu udało się wrócić na tempo w okolicach 3:50. Trening zrobiony, choć dużym kosztem w tym upale. No i dodane kolejne 200m przewyższeń Finalnie 11. miejsce i 3 w kategorii, a przeciez tylko robiłem trening 
Mięśniowo byłem zniszczony. Czwórki ledwo dawały radę przy zwykłym easy. To były dwa bolesne treningi. Tempowo - truchtanie, ale nogi nie chciały przesuwać mnie do przodu. Dodatkowo bardzo gorąco... Cały tydzień z założenia mam lekko odpoczynkowy. Dużo wolnego, mało kilometrów. HR~143 !! Tempo 3:30 - na luzie i już na 3.km wiedziałem, że zamiast dwóch odcinków biegnę to w jednym kawałku, tyle, że może skrócę do piątki. Tempo chwilowe było prawie cały czas 3:25, a ja frunąłem... Nawet nie czułem tego ciepła w cieniu lasu. Nic mi nie przeszkadzało. Ostatni kilometr jeszcze się rozpędziłem zamykając 5km w 17:08 (sic!) i dobijając mocnym tempem jeszcze 250m do 18:00. Przerwa 3 minuty i już byłem gotowy na kilosa. Usatysfakcjonowałoby mnie 3:15, ale kiedy na połówce było tempo na 3:10 postanowiłem docisnąć do końca. Tu już było spore zmęczenie na koniec, ale takie fajne Super trening wyszedł. Na szczęście w sobotę było już ok, zresztą nie musiało, bo to miał być tylko trening. Długi long zrobiony na zawodach. Tak też się czułem, zero spiny, nawet jadąc na start o 6:30 rano dopiero się zastanawiałem czy ja wszystko wziąłem. 
Na wejściu już ZONK, bo okazało się, że parking najbliżej mety jednak będzie nieczynny... Przeglądałem FB dzień wcześniej i jakoś tego nie zakodowałem. Nie tylko ja. Większość samochodów jechała pod start i była zawracana na parking leżący 1 km dalej. Postanowiłem, że nie będę się już wracał do auta. Ten kilometr przetruchtałem w ramach rozgrzewki. Pakiet, kibelek, trochę sprawności na rozruszanie. Nawet dwie leniwe przebieżki zrobiłem, ale wszystko jakieś takie oszczędne, żeby nie tracić sił, bo już robiło się ciepło. Plan był na 3:30 czyli tempo w okolicach 4:30 z założeniem, że jak będzie totalny upał to mogę jednak zwolnić na końcówce. Gdzieś około 10km (chyba?) zobaczyłem przed sobą Pawła. Doganiałem go z każdym kilometrem i 2 km przed pierwszym punktem już byliśmy razem. To mi pasowało, wolałem trochę dystansu pobiec razem, pogadać Do 16km wypiłem cały litr izotonika, zatankowanie wody na kolejny etap zabrało mi 1min20s. Kiedy opuszczałem punkt wpadł na niego Paweł, czyli miałem 2 min przewagi, bo tyle spędziłem na punkcie. Ledwo ruszyłem, ledwo odbiegłem kawałek i... kuku. Bukłak, jeszcze nie do końca zaciśnięty, wypadł mi na ziemię. W piasek. Ustnik cały w piasku. 3-sekundowa decyzja: nie cofam się by go przemyć. Musiałbym cofać się ze 150m - nie ma sensu. Raz, że kolejny punkt już za kilka kilometrów, to jeszcze chciałem spróbować przemyć ustnik po odkręceniu nakrętki. Póki co jednak biegłem dalej i po chwili zaczął się chyba najtrudniejszy moment biegu. Złapała mnie mała niemoc, tempo spadło, zrobiło mi się ciężko. Czułem kryzys. Jedynym plusem było to, że udało się przemyć ustnik w jeziorku, obok którego przebiegałem. Kilka kilometrów męki i prób samomotywacji. Na 34km wrzuciłem w siebie żel z kofeiną wizualizując jego cudowne efekty Pomogło. Cukier Czyni Cuda, serio! Kryzys odpuścił. Na małym zbiegu do punktu - w końcu odżyłem. Inna sprawa, że ten odcinek był lekko pod górę, czego wtedy nie czułem, a zobaczyłem dopiero po fakcie po zgraniu danych z zegarka. Na 5km wypite kolejne 0,5l wody. Na punkcie tyleż coli i dotankowanie litra wody na ostatni etap. I arbuzy 2min pit stopu wyszły. Wybiegając z wodopoju rywala nie widziałem, więc co najmniej tyle miałem przewagi. Czułem się wtedy całkiem ok, choć wiedziałem, że ten ostatni odcinek może się dłużyć. 
) i aż 45minut nad trzecim. To dużo. Jak widać poziom tego kameralnego biegu nie jest wysoki. Najważniejsze, że długi long zrobiony, w zdrowiu, ze zwycięstwem i z dobrym samopoczuciem. Zmęczenie w zasadzie takie jak po normalnym longu 35km, trochę czułem nogi, ale bez tragedii. Jak na ten upał wyśmienicie, dobrze że tak dużo piłem. Tydzień na około 91km. W lesie, w cieniu, pomimo temperatury jest nawet znośnie. Nastawienie bardzo dobre, lekko wyposzczony miałem ochotę na bieganie. Po trójce rozgrzewki przeszedłem od razu do akcentu. Celowałem w 12km w granicach 3:45-50. Od początku szło dobrze, lekko, mimo, że nogi pamiętały jeszcze o wtorkowych przysiadach. Szóstka po 3:44, ja pozytywnie nakręcony i już wiedziałem, że będzie dobrze. Byłem już mokrusieńki od potu, ale zrobiło się pewne, że to dobiegam do końca na dobrym tempie. Można powiedzieć, ze dopiero się rozkręcałem... Od 7km wyglądało to tak: 3:37/3:30/3:36/3:31/3:35/3:42. Wow! Biegowy dzień konia. Szybkie kilometry zrobione bez dociskania, jakoś same nogi tak szły... Tętno na tych mocnych kilometrach powędrowało na 180, ale średnia wyszła 170, więc wszystko gra. Samopoczucie świetne, bardzo fajnie się to latało. Mógłbym jeszcze kilka kilometrów wycisnąć. Zmęczenie, całkiem spore, wyszło dopiero wieczorem. Chyba ponownie łapię formę. Idealnie, bo za 3 tygodnie Chojnik. W sumie przez weekend wyszło chyba ze 30km pieszo. Głowa od rana trochę ciężka... Ale tragedii nie było i po południu już było ok poza tym, że jednak czułem się trochę podmęczony. Do pobiegania był jednak ostatni mocny akcent przed Chojnikiem, więc motywacja była. Początek z kilkoma przerwami, bo musiałem przebić się przez kilka świateł w okolice stadionu i tam, w Lasku Marcelińskim obiegałem już dalej dwie duże pętle. Nogi ładnie rwały się do biegu, bo już pierwsza siódemka w easy była żwawa, a na ostatnim, siódmym kilometrze tego segmentu byłem na chwilowym tempie poniżej 4:20/km. Najs! Później wszedłem na maraton pejsa. Co prawda GPS trochę się w lesie gubił i pokazywał różne rzeczy, ale wyszło na moje i średnio po 3:45/km. Byłem już na końcu tej części podmęczony, bo szykując się, rozpędzając na ostatnią dwójkę 14. kilometr był już w 3:35. Została końcówka - mocno. tutaj już wybiegłem z lasu na asfalt, żeby było łatwiej zasuwać, ale niestety mocno wiało. Mimo to kilosy w 3:27 i ostatni w 3:23. Zmęczenie mocne, ale jeszcze ze sporą rezerwą. Komfortowo, rzekłbym nawet przyjemnie. Polubiłem Trening biegany z plecakiem i bukłakami. Ostatnie konkretniejsze bieganie przed Chojnikiem. W tygodniu będą już tylko dwa luźne wyjścia easy. Zdrowie ok. Kompletuję, szykuję sprzęt i żarcie na zawody. to polecam: