. Nie udała mi się tylko Cracovia i to przez kontuzję. Do niej szło ładnie i po sznurku.Ogólnie ciekawa analiza, ale aż tak głęboko bym nie wchodził. Głowa jest po prostu trochę zaskoczona, że te 4'06" dzisiaj czy ta dyszka w 38'13" weszły "stosunkowo" łatwo. Jednak ostatnie dwa miesiące nie biegałem takich treningów. Tylko LOW i HI na zmianę. Mam jeszcze 4 tygodnie i myślę, że ta pewność nadejdzie. W przyszły piątek robię 18 km TM, a za dwa tygodnie 21 km na połówce w Wieliczce. Po nich będę mądrzejszy.
Dodatkowo, jak łamałem trójkę w 2016, to czułem ten spokój ale wtedy szło to do bólu szablonem: Wiedziałem, że ten mój autorski plan świetnie działał. Teraz trochę więcej kombinuję, próbuję innych rzeczy i to też może być przyczyną.
Co do treningów, to z wyjściem nie mam problemu, tu na prawdę leci automatem. Czasem mam problem na początku, jak dzień wcześniej wieczorem przesadzę z browarem
. Chociaż, tu też zauważyłem, że organizm co raz lepiej z tym sobie radzi. Jak to Rolli mawia, większy "stres", to lepsza reakcja organizmu 
Reasumując - jeżeli nie będzie kontuzji i warunków jak na moim ostatnim występie w Rzeszowie, to wszystkie znaki wskazują, że życiówka będzie
Nawet, jakby głowa nie do końca w to wierzyła, to rozpiska międzyczasów na dłoń i lecę zadaniowo z "klapkami" na nogach.
To się musi spinać by cel był motywacyjny, ambitny ale i realny.