Forum Bieganie.pl

Skomentuj artykuł Andrzej 140 minut - wywiad

Fajna rozmowa. Trzymam kciuki, chociaż to jest naprawdę duze wyzwanie, te 140 minut.

Fajna rozmowa, ale po łebkach. Brak mi bardziej szczegółowych pytań o trening i kontekst w jakim się ten trening odbywa.

Choć z drugiej strony pewnie wszystko jest na blogu...

Mój ulubiony portal biegowy + blog biegowy idealnie

jorge.martinez pisze:Choć z drugiej strony pewnie wszystko jest na blogu...

Andrzej często robi wpisy nie tylko dotyczące porad czy relacji z biegów, ale zdaje też raport jak mu idzie. Raporty to właśnie artykuły gdzie znajdziesz info o akcentach etc.

75 msc Ten NS
https://www.online.datasport.pl/results ... 1_OPEN.pdf

Jak dla mnie bardzo inspirujące. Nie znałem wcześniej tej historii, ani bloga, a szkoda. Od dzisiaj pozycja obowiązkowa

Andrzej był kiedyś bohaterem (razem z Grześkiem Gronostajem) jednego z naszych materiałów: TRENING SYNCHRONICZNY

Adam Klein pisze:Andrzej był kiedyś bohaterem (razem z Grześkiem Gronostajem) jednego z naszych materiałów: TRENING SYNCHRONICZNY

Dla takiego świeżaka jak ja, bardzo fajny i interesujący materiał. Adam, czemu takie ciekawe filmy są niepubliczne? Co tam jeszcze kanał bieganie.pl skrywa?
Szkoda swoją drogą, że jest tak zaniedbywany.

off top.
Kiedyś był niepubliczny, bo nie mielismy żadnego interesu, żeby był publiczny. YouTube służył tylko jako serwer na filmy. Teraz większość filmów jest pewnie upubliczniona a te które nie są, nie są bez jakiejś specjalnej przyczyny.
Ale wszystko jest tutaj: https://bieganie.pl/?cat=94

Fajna rozmowa, serio miło się czyta i szczerze kibicuję. Szukuj się na te 2:20 bo czekam, żeby z kimś pobiec. Samemu trudno :D

Przy okazji - super blog! Dobra robota!

No i na koniec, z tymi kontuzjami u mnie to nie tak źle. 10 lat biegałem bez, zabiły mnie przygotowania na 100 km i trzy ciężkie lata treningu pod Wingsy. Aż w końcu coś tam puściło. Z drugiej strony uważam, że nie ma co się szczypać i walczyć o swoje nawet coś ryzykując. W moim przypadku mógłbym pwnie spokojnie być w pierwszej 10 na MŚ na 100 km, ale wolałem trenować z nadzieją o medalu, bo raczej tylko to mnie interesowało. I nie żałuję. Tak samo Andrzej pewnie wolałby już złapać kontuzję trenują do 2:20 niż skońćzyć karierę z jakimś 2:22 (jak to brzmi, "jakimś" ) wiedząc, że jednak trenował na hamulcu.

Powodzenia i do zobaczenia gdzies na zawodach!

PS - Oskier też już zdrowy, więc może nie tak długo będzie nas trzech

Fajny wywiad. Ogromny szacunek. Mocno utożsamiam się z podejściem do życia i biegania. Nie zgadzam się jednak z tym, że zwiększenie zapasu prędkości nic nie da. Przykład Oskiera jest uważam bardzo słabym argumentem bo od momentu pracy nad zapasem prędkości pobiegł jeden maraton, którego nie ukończył. To jest żadna weryfikacja, wiedząc czym jest maraton. Po drodze zrobił PB na 5, 10km i w półmaratonie, później kontuzja. Lepszym kontrargumentem jest jednak to, że większość naszych czołowych maratończyków odbija się od ściany przez lata bo nie mają właśnie zapasu prędkości. Ich rekordy życiowe w Maratonie są w większości koresponencyjnie lepsze od wyników na krótkich dystansach. Później przez lata próbują przebić głową mur i dziwią się, że nadal stoi. To po prostu nie ma prawa się udać. Życzę jednak, żebym w tym przypadku się pomylił.

Ciekawy wywiad, oby więcej takich. Bieganie na wysokim poziomie amatorskim wymaga wielu wyrzeczeń, o których często się zapomina. Wiedzą o tym tylko zainteresowani i ich najbliżsi. Oczywiście nie mam zamiaru narzekać, sami to wybieramy i chcemy to robić. Właśnie gdzieś tam - przynajmniej ja - szukamy spełniania ambicji i satysfakcji.

Mam nadzieję, że to 140 minut jest do zrealizowania. Jeżeli zdrowie pozwoli, to także będę starał się dołączyć do tego zaszczytnego grona. Myślę, że my (amatorzy) potrzebujemy wyniku, który udowodni nam, że to jest możliwe. Andrzej powodzenia!

qamil pisze:Fajny wywiad. Ogromny szacunek. Mocno utożsamiam się z podejściem do życia i biegania. Nie zgadzam się jednak z tym, że zwiększenie zapasu prędkości nic nie da. Przykład Oskiera jest uważam bardzo słabym argumentem bo od momentu pracy nad zapasem prędkości pobiegł jeden maraton, którego nie ukończył. To jest żadna weryfikacja, wiedząc czym jest maraton. Po drodze zrobił PB na 5, 10km i w półmaratonie, później kontuzja. Lepszym kontrargumentem jest jednak to, że większość naszych czołowych maratończyków odbija się od ściany przez lata bo nie mają właśnie zapasu prędkości. Ich rekordy życiowe w Maratonie są w większości koresponencyjnie lepsze od wyników na krótkich dystansach. Później przez lata próbują przebić głową mur i dziwią się, że nadal stoi. To po prostu nie ma prawa się udać. Życzę jednak, żebym w tym przypadku się pomylił.

Moim zdaniem zwyczajnie ludzie trochę to mylą. Ja mogę powiedzieć, że w USA są setki beigaczy z zapasem prędkości z 10 km czy półmaratonu na mega maraton, a im nie wychodzi. Zwyczajnie, chcesz pobiec dobrze maraton, periodyzuj trening, zadbaj zarówno o wytrzymałosć tempową, szybkościową jak i hamską wytrzymaość Jak to wszystko zgrasz, mądrze zaplanujesz, wszystko wykonasz, nie złapiesz kontuzji i nie zwariujesz, masz szansę na dobry wynik od 5 km do maratonu. A nawet delej

Jest wiele dróg w to samo miejsce, ale do 2:20 każda bardzo wyboista

Bartek Olszewski pisze:Fajna rozmowa, serio miło się czyta i szczerze kibicuję. Szykuj się na te 2:20 bo czekam, żeby z kimś pobiec. Samemu trudno :D

Jak się zbiorę i poprawię o 1h39 to bym się chętnie podpiął do grupy Bartek, jak już jesteś to gratuluję zbliżającego się powiększenia rodziny

Bartek Olszewski pisze:

qamil pisze:Fajny wywiad. Ogromny szacunek. Mocno utożsamiam się z podejściem do życia i biegania. Nie zgadzam się jednak z tym, że zwiększenie zapasu prędkości nic nie da. Przykład Oskiera jest uważam bardzo słabym argumentem bo od momentu pracy nad zapasem prędkości pobiegł jeden maraton, którego nie ukończył. To jest żadna weryfikacja, wiedząc czym jest maraton. Po drodze zrobił PB na 5, 10km i w półmaratonie, później kontuzja. Lepszym kontrargumentem jest jednak to, że większość naszych czołowych maratończyków odbija się od ściany przez lata bo nie mają właśnie zapasu prędkości. Ich rekordy życiowe w Maratonie są w większości koresponencyjnie lepsze od wyników na krótkich dystansach. Później przez lata próbują przebić głową mur i dziwią się, że nadal stoi. To po prostu nie ma prawa się udać. Życzę jednak, żebym w tym przypadku się pomylił.

Moim zdaniem zwyczajnie ludzie trochę to mylą. Ja mogę powiedzieć, że w USA są setki beigaczy z zapasem prędkości z 10 km czy półmaratonu na mega maraton, a im nie wychodzi. Zwyczajnie, chcesz pobiec dobrze maraton, periodyzuj trening, zadbaj zarówno o wytrzymałosć tempową, szybkościową jak i hamską wytrzymaość Jak to wszystko zgrasz, mądrze zaplanujesz, wszystko wykonasz, nie złapiesz kontuzji i nie zwariujesz, masz szansę na dobry wynik od 5 km do maratonu. A nawet delej

Jest wiele dróg w to samo miejsce, ale do 2:20 każda bardzo wyboista

Oczywiście, że lepszy wynik na krótszym dystansie nie zapewnia sukcesu w Maratonie.
Według mnie to jest tak:

Zapas prędkości nie zapewnia lepszego wyniku w Maratonie ale brak zapasu prędkości w pewnym momencie zapewnia stagnację.

Oczywiście można próbować piec wszystkie pieczenie na jednym ogniu ale to chyba bardziej dotyczy niższego poziomu. No ale to tylko takie moje przemyślenia i wnioski z tego co widzę na naszym podwórku. Życzę Wam obu połamania 2:20

Dobry wywiad, ale nowych wpisów na blogu nie zastąpi

Wiem, że okres bardzo intensywny, ale skromna notka raz na tydzień (niech będzie, raz na 10 dni) ucieszyłaby wiernych czytelników...