Kulawy, na orientacji na Cytadeli byłem 6 minut za tobą. Nie wiem jak wtedy jadłeś, ale ja leciałem na standardzie - 3 jajka sadzone na maśle. Wiadomo, to przepaść na tak krótkich zawodach, ale też jestem biegaczem znacznie słabszym.
Na niskich węglach jechałem ostatnio też orientację Złoto dla Zuchwałych pod Bydgoszczą. Na trasie rowerowej 100km. Jakby nie jedna kompromitacja z nawigacją (zapomniałem o punkcie i musiałem wracać) przyjechałbym na dość mocno obsadzonych zawodach na 5-6 miejscu ze stratą 20-30 minut, a tempo miałem spokojnie porównywalne ze zwycięzcą, tylko robiłem na punktach często drobne błędy na parę minut. Ale przejechałem w sumie 8h praktycznie na jednym tempie, bez żadnej straty wydajności i na litrze picia, dopiero pod sam koniec zaczęło mnie suszyć.
Akurat do orientacji, długości i tempa na tych zawodach lchf jest moim zdaniem świetne.
Ale w typowo sportowych zawodach i wynikach, czy to mtb, czy biegowych niestety lchf nie ma skoku. Taka jest prawda, nie rozwinie się maksymalnych intensywności bez węglowodanów.
Ale już lchf/paleo na treningach i doładowywanie węgli przed cięższymi treningami i przed zawodami to jest kombinacja która może mieć przyszłość i u mnie się dobrze sprawdza.
Poprawia metabolizm tłuszczu na każdym poziomie wysiłku, więc oszczędza glikogen, zwiększa trójglicerydy wewnątrzmięśniowe, które są "szybkim" tłuszczowym paliwem i zmniejsza ścianę na odcięciu. Jak jadę w grupie, to czuję że mi się kończy glikogen, ale towarzysze generalnie tego nie zauważają - bo tempo się praktycznie nie zmienia. Takich zgonów, jakie czasem miałem na długich maratonach mtb na węglach, od roku nie miałem wcale.
Czyli lchf jako jedyny sposób żywienia w sporcie moim zdaniem nie (chyba że na ultra czy orientacjach, na 24h wyścigu rowerowym też bym się nie wahał, a kusi mnie spróbować w tym roku), ale jako jeden ze środków do polepszenia wydajności jak najbardziej.
Tak ja to widzę.
Pisząc "w sporcie" przy zakładaniu wątku miałem bardziej na myśli takie znaczenie, jakie nadaje dr Jakub Czaja pisząc, że sportowiec musi jeść dużo węglowodanów
. Czyli sportowiec bardziej w znaczeniu amatorskim. Akurat wpis Karoliny pokazuje, że jak najbardziej się da.
Klanger, to nie jest tak jak być może myślisz, że coś się świadomie robi, może poza świadomym lekkim obcięciem porcji na początku.
Później je się po prostu według głodu. Jak się ma duże zapasy tłuszczu, to głód jest mniejszy, bo organizm korzysta bez przeszkód z tego źródła i pobiera z niego część potrzebnych kalorii. Na diecie redukcyjnej na węglach zmusza się organizm żeby korzystał z tłuszczu mimo przeszkód, a na tłuszczowej sam korzysta, bo usuwa się przeszkody w postaci wysokiego poziomu insuliny.
A jak zapas tłuszczu się zmniejszy, to apetyt rośnie. Ponieważ je się według apetytu, to je się więcej.
Ja się nie mogę nadziwić zapisując co jem, jak dobrze wartość kaloryczna która jest mi potrzebna do zaspokajania glodu odpowiada temu co rzeczywiście spaliłem.
Jak spalę na treningu 1000kcal, to jem te 1000kcal dodatkowo. Jak spalę 3000kcal, to jestem dokładnie o te 3000kcal głodniejszy. I tak to działa.
A kawa, co kawa? Prawie każdy pije kawę na lchf, bo prawie każdy w ogóle pije kawę
.
Objawy odstawienia są takie jak zawsze - 3 dni bólu głowy i senności, i na tłuszczu i na węglach. Potem mija i można już kawy nie pić. Czuje się człowiek tak jak zawsze. Próbowałem parę razy.
The faster you are, the slower life goes by.
a poważnie to myślę że to naprawdę dobra droga, fajnie że jest sporo osób z takimi doświadczeniami i że dzielicie się tu nimi..
zobaczymy jak pójdzie połówka w Warszawie no i Orlen Maraton. 
