Sam trening tak monotonny jak wszystkie ostatnie. Trzymam się w pulsie, tempo mam w d..., ale przynajmniej biegnę niezmęczony. Tj. nie jestem zmęczony biegiem, bo cały ciężki dzień daje się jednak organizmowi we znaki. I to się też czuje w biegu - niby pod górkę leciutko, prawie płasko, a u mnie tętno sporo ponad 160 przy tempie 7:25?!
Co jest? Ano zmęczenie organizmu po długim i nerwowym dniu. Organizmu, który jeszcze kwadrans temu nieśmiało prosił "Chrzańmy trening, jest mecz i wygodne łóżko!", a teraz musiał dreptać poboczem? 
Jakbym tak policzył moje treningi, to większość wypadała rano, choć był taki okres (kwiecień), że zmieniłem się w night runnera i bardzo to sobie chwaliłem. Jednak tak na co dzień, to ja raczej ranny ptaszek jestem, a 7 rano to dla mnie już przedpołudnie
Ponieważ jednak Mikołajkowy startuje o 21, wypada organizm przyzwyczaić do wysiłku wieczornego, raz na jakiś czas, może to tętno przestanie wariować.Generalnie wariowało nie tak długo, pierwsze 2km zdarzały się przy wyniku 171bpm, mimo, że się straaaaasznie wlokłem. Potem tętno spadało, tempo nie rosło, po 5km zrobiłem zawrotkę na stacj BP i już było z górki
W sumie wyszło to (z 5 przebieżkami na koniec) 10,8km średnim tempem 7:00 na tętnie 157bpm. A następny tren w czwartek rano.
W sumie to nawet lepiej, bo zawsze trochę nieplanowanej siły. Bieg, jak zwykle ostatnio, na tętno, z nieprzekraczaniem 80% HRmaxa. Trochę się nie udało na największych górkach, ale generalnie wyszło dobrze i to bez częstego kontrolowania zegarka. To cieszy, bo uczę się nareszcie 'czytać' organizm. Biegłem, biegłem, trochę czas gonił, więc poleciałem tyle, żeby lekko przebić kilometraż z zeszłego tygodnia. I przebiłem - o 300 metrów 
Trzeba się było chwalić po, a nie przed 
Ale przynajmniej już ponad tysiąc w 2013 roku zrobiony... Dobre i to...
