Rolli
"Przykład: jeżeli udowodnimy ze piłeczka odbije sie od ziemi, jeżeli spadnie z 2m wysokości to możemy wynieść wniosek, ze z 3m wysokości tez sie odbije, chyba ze z badania kontrolne wykażą ze z wysokości 4m sie nie odbije"

Nie, takiego wniosku nie możemy wyprowadzić.
1) Jeśli udowodnisz coś o piłeczce na wysokości 2m (nazwijmy ją p2m)... to nic nie wiemy o czymś innym.
2) Dlatego aby możliwa była wiedza o p3m, konieczne są prawa (np. fizyki) bo one mają postać a) dużej kwantyfikacji i b) wyrażone są formalizmem matematyki.

Aby cokolwiek rozumieć na poziomie teorii, konieczna jest znajomość prawa, które ta teoria wyraża oraz wiedza o zmiennych formalizmu. Zatem dopiero prawo powszechnego ciążenia i wiedza o masie Ziemi i kulki pozwoli Ci wywnioskować, że z 3 metrów kulka spadnie na dół, oczywiście dodatkowo przy szeregu założeń izolujących eksperyment.

3) Jeśli kulka z 3m zachowa się inaczej to falsyfikujemy teorię. Problem jest albo formalny, albo materialny bo:
A) albo problem leży w błędnie założonym prawie opisującym zachowanie kulek w określonych warunkach
B) albo problem leży w wiedzy o kulce lub Ziemi
C) albo warunki eksperymentu są błędnie opisane np. pomylenie związków przyczynowych z koincydencją lub pominięcie (braki poznawcze) zmiennych ukrytych.

Może to jest nieintuicyjne ale problemy metodologiczne są o wiele ważniejsze niż suche dane. Niestety warstwa metodologii jest najczęściej marginalizowana bo odbiorca dyletancko zakłada, że prymitywna weryfikacja wystarcza.

Jest jeszcze inny i głębszy problem - przemycanie poglądów filozoficznych do nauki. Bardzo często robią fizycy i biolodzy. Bo czymże jest mówienie o rzeczywistości realnej zanim nastąpi kolaps funkcji falowej? Czymże jest mówienie, że udowodniło się nieistnienie zmiennych ukrytych... jak nie filozoficzną szarlatanerią? To samo dzieje się w kosmologii.

Zdaje sie, za wyciąganie wniosków myli sie trochę z dowodem?

Pokusa by systematyzować i upraszczać, to pierwszy gwóźdź do trumny każdej metody.

Kenijska technika biegu nie istnieje jako skodyfikowany system. Wachlarz biomechanicznych możliwości skutecznego przemieszczania się jest tam nawet większy niż w Europie, która de facto skupia się na problematyce lądowania na pięcie lub na śródstopiu. To tak zaprząta, a przynajmniej zaprzątało głowy, że nic poza tym nie było ważne. Wciąż można znaleźć w necie burzliwe dyskusje o tym jak należy lądować, co i tak nie przynosi żadnego efektu, który dałby cień szansy na rywalizację z Kenijczykami. To samo dotyczy wzorcowej pracy rąk, wzorcowego ułożenia głowy, tułowia, miednicy. Ale co z tego? Keniole biegają na różne sposoby i wygrywają z nami.
Stąd łatwo o wniosek, że technika biegu jest nieważna. Jeżeli jesteś Kenijczykiem, który biega w Europie. to sposób w jaki się poruszasz nie ma większego znaczenia, bo do złojenia jest tylko mzungu.
Rzecz wygląda inaczej jeżeli chcesz dostać się do kenijskiej reprezentacji. Tu poziom jest tak kosmiczny, że w zasadzie zdobycie powołania zwalnia z konieczności potwierdzenia swojej formy na MŚ i IO razem wziętych, w których chodzi o pożal się Boże uczestnictwo, laury ew. medale. Bo przecież nie o wyczyn.
Jeśli ktoś szuka odpowiedzi na pytanie, czy istnieje wzorcowa technika biegu, to powinien jechać na kenijską wieś i spędzić tam tyle samo czasu ile stracił na jałowym studiowaniu pubmedu. Do tego potrzebna jest jednak determinacja i otwarta głowa, bo tamten świat jest tak inny, że szukanie odpowiedzi jedynie w bieganiu, będzie taką samą stratą czasu jak tworzenie treningu uzupełniającego na bazie wyników badań jogerów.

Wyciąganie wniosków, tak jak Deter napisał, polega na założeniu popartym przez badanie i prawa natury, fizyki, matematyki itd. Jezeli n>1 mozna tez wyliczyć prawdopodobieństwo tego wniosku z wyników badania.
Jednak, Deter żąda udowodnienia wniosków. A to juz jest potwierdzenie hipotezy, czyli dowód a nie wniosek.

Rolli, ale to jak wyciągasz wnioski i w szczególności ich poprawność zależy właśnie od Twojej znajomości prawa natury, fizyki, matematyki itd. Jeżeli z tym jest słabo, to i z wnioskami może być słabo. Wniosek może być poprawny lub nie, więc o jakim prawdopodobieństwie mówisz? Nie ma czegoś takiego jak "prawdopodobieństwo wniosku". Liczy się prawdopodobieństwo zdarzeń, a nie wniosków. Jeśli chciałbym zrobić badanie ile procent ludzi jest rasy białej i zaprosiłbym swoich znajomych albo pierwszych lepszych ludzi z ulicy, to wyszłoby mi, że prawie 100%. Błąd metodologiczny polega zatem na wybraniu próby do badania. Ty robisz dokładnie ten sam błąd, zakładając, że badanie na pierwszych lepszych 10 biegaczach musi również automatycznie przenieść się na grupę reprezentującą zupełnie inny poziom sportowy.

Ty na prawde idziesz na BBL i zadasz żeby wszyscy najpierw pojechali do Kenii i poznali "prawdziwe życie"?

A skąd taki pomysł? Amatorzy powinni biegać dla przyjemności, a nie dla wyniku. A poznanie prawdziwego życia bez cudzysłowu, jest pięknym doświadczeniem. Może właśnie ty powinieneś spróbować zamiast siedzieć przed kompem.

....wole iść na mój stadion i trenować tych, którzy chcą robić wyniki, bez widzimisię....