Komentarz do artykułu Z młodości do maratonu

[KRZYSIEKBIEGA]

A gdzie tam masz, że opada? Każdemu da się zrobić zdjęcie w takim momencie, że będzie miał piętę na dole ale to jeszcze nie znaczy, że na niej wyląduje.

Do forum są podpięte dwa artykuły, dlatego być może nie widzisz tej fotki. Jak będziesz miał dłuższy biegowy staż i bacznie poobserwujesz zawodników to zauważysz że jest kilka sposobów lądowania..

[Przemekimaraton]

Krzysiek na podstawie samego zdjęcia trudno jednoznacznie stwierdzić na jaką część stopy wyląduje biegacz.

Na youtube.com są filmy pokazujące, że wielu biegaczy tuż przed lądowaniem stopy najbliżej ma pietę, ale w ostatnim momencie zmieniają ułożenie stopy i lądują całą stopą bądź na śródstopiu.

A nawet jeśli dany zawodnik biegł lądując na pięcie... wiele osób tak biega (nawet przyzwoici zawodnicy) - więc nie wiem czemu się dziwisz

[Qba Krause]

pewnie dlatego, że chodzi o Grzegorza Gajdusa.

[maly89]

Ja w maratonie zadebiutowałem w tym roku, w przyszłym już mam opłacone 2 starty, ale generalnie ostatnio się sporo nad tym zastanawiałem i moje wnioski są takie, że lepiej będzie dla mnie jak skupię się na krótszych dystansach. Chciałbym maksymalnie wyśrubować swój rekord na 10km i wtedy dopiero zająć się na poważnie życiówkami w maratonie. Tak jak zauważył autor felietonu - szybkość traci się... szybko. Później zostanie nam już tylko wytrzymałość i o dobrym wyniku w biegu na 10km można zapomnieć.

[Lisciasty]

Bieganie stało się coraz powszechniejsze więc coraz ciężej jest się masturbować swoją elitarną wspaniałością więc ludzie się napinają jak mosty w Warszawie, tworząc jakieś bzdurne kryteria w sytuacji gdy istnieje jedno limit czasu wyznaczony przez organizatora.

Toczka w toczkę jak dyskusja na grupie motocyklowej na której się udzielam :] Kiedyś motocykl to było coś, teraz każdy
pierwszy lepszy ciołek kupuje, jeździ i psuje opinię :P
Tak samo jak z ilością jednośladów, ilość biegaczy będzie rosnąć; jak dla mnie im więcej ludzi biega tym lepiej,
a że komuś do motywacji potrzeba wymyślonych kryteriów to komu to szkodzi? Ważne że biega i ruszył dupę,
społeczeństwo nam wolniej będzie tyć, enefzet będzie prosperował itepe :]

[Balon]

Idąc za słowami wieszcza "w maratonie, to nie zaszczyt być turystą amatorem".
Wychodzę z założenia, że dzisiaj samo pokonanie maratonu nie jest wyczynem.

[Qba Krause]

a kiedyś było?

[KRZYSIEKBIEGA]

Krzysiek na podstawie samego zdjęcia trudno jednoznacznie stwierdzić na jaką część stopy wyląduje biegacz.

Na youtube.com są filmy pokazujące, że wielu biegaczy tuż przed lądowaniem stopy najbliżej ma pietę, ale w ostatnim momencie zmieniają ułożenie stopy i lądują całą stopą bądź na śródstopiu.

A nawet jeśli dany zawodnik biegł lądując na pięcie... wiele osób tak biega (nawet przyzwoici zawodnicy) - więc nie wiem czemu się dziwisz

na pewno większość, ale ci z najwyższej półki lądują tak jak Gebrselassie, przeglądnij film, zdjęcia z jego udziałem ...

Nawet takiemu laikowi jak ja udało mi się zwalczyć ten problem i staram się lądować na śródstopiu (zobacz zdjęcia mojego profilu na tej stronie)

[Tomasz Peisert]

Dyskusja jest bardzo cenna w tym przypadku, bo to dosyć złożona kwestia. Przestrzegałbym tylko przed licytowaniem się na zasadzie - a ja słyszałem o 13latku co pobiegł tyle i dalej biega, 9latku co trójkę złamał, itd, bo niedługo ktoś sypnie przykładem, że gdzieś w Meksyku niemowle pokonało maraton w 4h a teraz biega 2:30 czyli dobrze na tym wyszło
Pamiętajmy o tym, że nigdy niewiadomo jakie sukcesy by osiągał tak człowieczek, gdyby rządni sukcesu dorośli nie wywierali presji i nacisku na pokonanie maratonu w tak wczesnym wieku. Może wtedy wynikowa przyszłosć Wesleya nie oscylowała by koło 2:30 ale 2:00, kto wie...

Tu chodzi o pewną generalizację, która chyba w 99% przynosi więcej pożytku niż szkody.
I nie dotyczy to juz tylko wspomnianego przeze mnie aspektu maratońskiego zamulenia, ale również nauczenia się biegania na wysokich prędkościach tak by maraton nie był później tempowym zaskoczeniem.

[Przemekimaraton]

na pewno większość, ale ci z najwyższej półki lądują tak jak Gebrselassie, przeglądnij film, zdjęcia z jego udziałem ...

Nawet takiemu laikowi jak ja udało mi się zwalczyć ten problem i staram się lądować na śródstopiu (zobacz zdjęcia mojego profilu na tej stronie)

Co to znaczy, że na pewno większość? I ta większość stanowi 51, 75 czy 99%? Skąd masz te dane?

Nie ma pamiętam dokładnie który, ale jeden z maratończyków z najwyższej półki, jedną nogą ląduje na śródstopiu, drugą na pięcie (był ostatnio tutaj na forum taki filmik).

Żeby nie było: sam jestem zwolennikiem biegania z lądowaniem na śródstopiu... ale to nie oznacza, że mam nie widzieć tego, że wiele osób (nawet czołowych zawodników) biega lądując na pięcie.

[infomsp]

To jednak niebywały paradoks, ponieważ nie żałuję. I choć możliwe, że teraz nie borykałbym się z prozaicznym z pozoru złamaniem trójki, bo debiutowałbym zapewne z lepszego pułapu, to jednak gdy pomyślę o tym wszystkim co przeżyłem, o ludziach których poznałem i rozpierającej mnie dumie z ukończenia każdego maratonu to po prostu nie czuję straty.

Ja bym na tym zakończył artykuł.

Moim zdaniem inne jest podejście do bieganie sportowego, "na wynik" a inne do biegania amatorskiego. Bycie maratończykiem można rozpatrywać zarówno w aspekcie czysto technicznym przebiegnięcia 42 km. Z naciskiem na bieg, bo część "teoretyków" będzie jeszcze udowadniać, że metoda marszobiegu, to już nie daje zaliczenia. A można to ująć pod kątem takim: kim się stajesz po przebiegnięciu maratonu. Maratończykiem się stajesz jak zmieniasz swoje życie. Do tego potrzeba jednego maratonu, dwóch, trzech, a może codziennych treningów w deszczu, śniegu i wietrze. Tych dwóch podejść nie da ująć w ramach jednej definicji. Do obu środkiem jest bieganie, ale inaczej traktowane.

[piotrek90]

No właśnie. Ja biegam samotnie, w deszczu, w mrozie, ogólnie kiedy inni w życiu by nie pomyśleli o bieganiu w takich warunkach. Czyż to nie jest właśnie prawdziwa idea maratonu?

Ze smutkiem stwierdzam, że dalsza popularyzacja idei maratonu doprowadzi do tego, że ideał sięgnie bruku. Coś co niosło ze sobą jakieś przesłanie, filozofię, w epoce kultu masowego, stanie się jak wyjcie po hamburgera do McDonalda.

[Qba Krause]

ale co to znaczy? bo się posługujecie jakimiś hasłami ale co się pod nimi kryje?

co to za idea maratońska? ta antyczna, grecka, czyli bieg po śmierć? czy olimpijska? czy jeszcze inna? i dlaczego ta idea miałaby sięgnąc bruku? bo coraz więcej ludzi biega maratony?

no sorry ale to już przesada

[f.lamer]

dalsza popularyzacja idei maratonu doprowadzi do tego, że ideał sięgnie bruku. Coś co niosło ze sobą jakieś przesłanie, filozofię, w epoce kultu masowego, stanie się jak wyjcie po hamburgera do McDonalda.

ależ dalej będziesz mógł sobie w tym deszczu i mrozie zasuwać.
przeszkadza ci że inni będą biegli obok ciebie?
tą wyjątkowość i elitarność ci zabierają, tak?

[szymon_szym]

No właśnie. Ja biegam samotnie, w deszczu, w mrozie, ogólnie kiedy inni w życiu by nie pomyśleli o bieganiu w takich warunkach. Czyż to nie jest właśnie prawdziwa idea maratonu?

Jestem pod ogromnym wrażeniem twojego treningu. Wiesz, chodzi o to, że nie jest łatwo tak biegać. Przede wszystkim zawsze, jak ktoś cię mija musisz przechodzić w marsz (bo przez moment nie będziesz biegł samemu). Poza tym pogoda nas nie rozpieszcza, więc mrozu masz zaledwie dwa-trzy miesiące. I jak zrealizować dłuższy plan? Kolejną zmorą są przelotne deszcze - zaczynasz trening, a tu wychodzi słońce. I trzeba wracać, bo to nie jest już prawdziwa idea.

Ze smutkiem stwierdzam, że dalsza popularyzacja idei maratonu doprowadzi do tego, że ideał sięgnie bruku. Coś co niosło ze sobą jakieś przesłanie, filozofię, w epoce kultu masowego, stanie się jak wyjcie po hamburgera do McDonalda.

Obawiam się, że już za późno! Na próżno cytujesz klasyków. Dla mnie przebiegnięcie maratonu już teraz jest jak wyjście po hamburgera. Robię to równie często