Dlaczego biegasz?

[sredniak]

bo trzeba cos robic

[Michalski Paweł]

Ale się temat rozwija....
A co powiecie na historię 100% prawdziwą?
....było tak - ubiegły rok, Poznań, po maratonie wracam z kolegami do domu a tu idzie Pan. Na oko ze 45 wiosen, na drugie oko - proletariusz. Chwilę gaworzymy i Pan opowiada - "....a ja to zacząłem biegać, bo założyłem się z kolegą o flaszkę(!), że maraton przebiegam na luzie. Było strasznie, ledwo ukończyłem - ale tak się zaczęło...". Dodam, że kiedy spotkaliśmy się był to 25 maraton przemiłego Pana i zrobił wtedy życiówkę ok 3:25''

[anka0706]

Na początku chodziło o zrzucenie zbędnych kilogramów, a potem z przyzwyczajenia;p Pokochałam ten sport i źle się czuje, gdy z jakiś przyczyn nie mogę pobiegać. To coś w rodzaju nałogu. Zresztą bieganie sprawia, że zapominam o wszystkich problemach i całym bożym świecie:) Jest ucieczką od zwykłeaj codzienności. Warto też dodać,że kiedyś nienawidziłam biegać.

[Shashlyk]

A dlaczego nie biegac?

[Michalski Paweł]

Wybacz Shashlyk, ale trudno twoje pytanie uznać za odpowiedź na pytanie "dlaczego biegasz". Może jesteś lepszym biegaczem (mam nadzieję) niż retorykiem....pozdrawiam.

[Shashlyk]

Przepraszam Michale, że nie spełniłem Twoich oczekiwań w wyraźnie Twoim temacie...

Jeżeli wolisz oficjalną formę, oczywiście.
Biegam, bo nie widzę przeciwwskazań, bo jest to dla mnie naturalne.

[Friend]

Bieganie jest lekiem na całe zło !

[olusl]

Biegam, chodź może nie do końca powinnam.
Boli ale robię to dalej.
Mam ochotę czasem to rzucić, ale to daję mi siłę by żyć, nic nie daje takiej satysfakcji.

[Michalski Paweł]

Piszcie, piszcie. Fajnie poczytać co Was kręci w bieganiu.

[JarStary]

Chcesz zwierzeń?
Proszę:

Jak byłem jeszcze w szkole to byłem totalną ciapą : jak graliśmy w piłkę to wybierali mnie ostatniego (i jeszcze się kłócili w której drużynie mam przeszkadzać) wiedziałem jedno, że może dryblować, dośrodkowywać i inne takie nie potrafię ale zabiegać wszystkich byłem zdolny, więc już mnie chciałem żeby mnie wybierali tylko biegałem - wszyscy byli zadowoleni . Tylko okazało się, że nie jestem sprinterem więc też nie bardzo było się czym chwalić. Z łuku strzelałem tylko dobrze na treningach więc też wolałem biegać, I tak biegałem - trochę uciekając przed swoją ciapowatośią - nic z tego nie uciekłem . Potem praca, rodzina, brzuszek i nagle myśl żeby trochę zmienić wygląd. Dieta, brzuszki itp. i nagle myśl pobiegać i tak się zaczęło. Biegałem, aź się kontuzji nabawiłem i znów brzuszek . I tak dwa lata zmiana pracy i... mam czas na bieganie. Więc biegam już od dwóch lat bo bardzo to lubię samą czynność nie potrafię tego wytłumaczyć. Lubię słuchać oddechu - wiem, że żyję, patrzeć jak zmienia się wszystko w koło, słuchać ptaków i ludzi co komentują: ale cieniak wolno biega, albo: Panie ale ma Pan wytrzymałość. To, że mogę pomyśleć o wielu rzeczach i to, że w ogóle nie myślę tylko biegnę. I już mi nie przeszkadza, że brzuszek teraz po kontuzji większy - nie przeszkadza w bieganiu.
Jednak najbardziej podoba mi się to, że wiem, że mogę to robić - bez wykrętów i okłamywania siebie, że ini patrząc na biegnącego grubasa mogą zrobić to samo.




Pozdrawiam melancholijnie

[Michalski Paweł]

Dobra historia.

[Nagor]

Biegam, aby sprawdzić granice swoich możliwości.

[Michalski Paweł]

A jakie masz piękne tereny do biegania, zazdroszczę.

[Michalski Paweł]

Nie poddajemy się, piszcie. Dlaczego biegacie?

[Krzysztof Janik]

Biegam bo.... to kocham i sprawdzam kiedy mi się znudzi