Wzrost: 164
Waga :77 (docelowo 65)
Wiek: 32 lata
Moja przygoda z aktywnością zaczęła się 4 miesiące temu. Musiałam schudnąć, więc przeszłam na dietę i zaczęłam ćwiczyć fitness. Waga poleciała w dół,mięśnie zaczęły się kształtować, kondycja się poprawiła,ale....brakowało mi świeżego powietrza.
Zazdroszcząc mężowi, który zaczął biegać, postanowiłam maszerować, i w końcu poczułam to coś.....zmęczenie mięśni, dotleniony organizm i endorfiny!
Przez 10 dni maszerowania zastanawiałam czy spróbować ....potruchtać. I tak posiłkowana wzrastającym podziwem dla męża i sąsiada (którzy przygotowują się do maratonu
)rozwijała się myśl....spróbuj. Spróbowałam i wsiąkłam!!! Pierwszy trucht 3 min na 2 marszu odbył się na początku lutego. Trzy tygodnie z planem PUMY, przeplatane fitnessem i pływaniem pozwoliły mi przetruchtać 10 minut bez odpoczynku. Pracuję nad wydolnością organizmu, chudnę i modeluję sylwetkę i
CHCĘ BIEGAĆ!
Do 10 marca przetruchtać 5 kilometrów bez odpoczynku.
Przebiec z mężem 10 km
Przebiec z sąsiadem 20 km
Plan na obecny tydzień:
PN: basen
WT: trucht - 5 km 8 min/ 2 min
ŚR: godzina fitness z Mel B.
CZW: trucht - 5 km min/2 min
SO: trucht - 5 Km 8 min/2 min
N: trucht - 5 km 8 min /2 min
Jestem otwarta na wskazówki, podpowiedzi i komentarze.
), zapanowałam nad oddechem i po prostu truchtałam. W połowie trasy wysiadły baterie w mp.3 więc byłam tylko ja, ulica... auta na ulicy, piesi, psy za płotem...jednym słowem - tłok. 
).
Jest to pierwszy miesiąc w którym zaczęłam uczyć się truchtać.
km
), znów asfaltowa droga i znalazłam się pod bramą skąd wyruszałam, po sprawdzeniu na telefonie, że zaliczyłam 4 kilometry potruchtałam jeszcze drogą leżącą nieopodal rodzinnej posesji, obszczekana przez psy dawnych sąsiadów, szczęśliwa, zakończyłam niecałymi 5 kilometrami i wpadłam do mamy na herbatkę i ochłonięcie przed wizytą w pracy.
(koniecznie muszę poszukać takich z możliwością założenia uchwytu za ucho i muszą być regulowane, bo dużą to mam tylko d.... a uszy jakieś małe 
) potruchtałam. 
), 
, kawałek trasy przeszłam i wróciłam dokładnie tą samą trasą, tylko, że tym razem lekko z górki. Byłam świadkiem jak zza rzeki wstawało słońce...leniwie, jeszcze nie całkiem rozbudzone, więc zirytowane i pomarańczowe....
Postanowiłam, że następny bieg postaram się zrobić w całości, ewentualny marsz zrobię na koniec ( a przecież jak będę widziała w oddali dom, to przetruchtam resztę też - taką mam nadzieję 
) i wybiegłam na drogę wzdłuż wału lekko pod górkę i z wiatrem od czoła 
, ale nic....truchtam sobie wolnym tempem...i moim oczom ukazał się lekko zamazany samochód (nie założyłam okularów, stąd ten rozmazany widok 
Warunki sanitarne są koszmarne, ale na szczęście już latem odbędzie się modernizacja.
(czyli zalew i las), gdzie jest ciszej i spokojniej.
)
Mam nadzieję, że w poniedziałek.
)