Dziś wizyta na expo. Pogoda przepiękna, sama przyjemność spacerować nad jeziorem. Na bulwarach mnóstwo biegaczy z pomarańczowymi workami. Szybko i sprawnie odebrałam numer (nikt nawet nie sprawdził, czy ja to ja
). Z tyłu numery przyklejony chip. który trzeba oddać na mecie. Startuję z 6 strefy, czyli będę mieć na starcie 20 minut spóźnienia. 
Półmaraton w tym roku to również Czempionat Szwajcarii, znów mam szczęście biegłam już w Czempionacie Alzacji na 10km i w połówce. 
Z numerem ruszyłam po pakiet i techniczną koszulkę z długim rękawem. Fajnie, że zrobili XS, niemniej dla mnie wciąż workowate. A wyglądają tak:
Expo nie takie znów duże, na stoiskach buty i ciuchy głównie dla facetów.
Ale w sumie mi się podobało:-Na stoisku Brooks mieli nową linię Pure, jako przedpremierę, bo w Szwajcarii wejdzie oficjalnie na wiosnę. Ucięłam sobie pogawędkę z panem przedstawicielem (na początek go nieźle zestresowałam zagadując po angielsku - jakoś tak z automatu, po przejściu na francuski było już miło). Powiedział mi trochę o założenaich projektu - że but ma tak zrobioną piętę, żeby przesunąć punkt lądowania z krawędzi trochę w przód, pod centrum pięty. W zasadzie buciki były po jednej sztuce na wystawie, ale przypadkiem 38 i się uśmiechnęłam o pomierzenie. Buty są dziiiiiwne. Ale to opiszę gdzieś osobno.
-Zahaczyłam o stoisko z kompresją i pan mnie odział najpierw w opaski, a potem w skarpety kompresyjne. W ramach testu mogłam się w nich powłóczyć na expo. Lidle to są kompresyjne tylko z nazwy
Fajne uczucie, aż sama noga chce się od podłoża oderwać. Tylko po chwili cisnęło w okolicach kolana, są chyba kapkę za długie. Niemniej intensywnie myślę i może jutro wrócę. Po opaski...po skarpetki...albo jedno i drugie.-Poznałam świetnego młodego podologa, który też uważa, że co za dużo buta na nodze to niezdrowo. Chyba się polubimy i mam zaproszenie "na przegląd" po półmaratonie.
Przechadzam się dalej po centrum miasteczka, dopinguję chwilę ostatnich maratończyków przebiegających nieopodal. Mijam wejście do kościoła, są plakaty, że serdecznie zapraszają każdego, jest wystawa na temat "każdy inni wszyscy równi", poczęstunek, a przede wszystkim możliwość zebrania myśli/modlitwy/medytacji. Odpływam na kwadrans i bardzo dobrze się po tym czuję. Wracam na główny plac, zaliczam kolejkę do toitoi, pierwszy strzał startera zastaje mnie w środku przybytku, ale mój blok na 20 minut "opóźnienia", więc spokojnie. 
Pogawędka itp. A potem weszłam do domu i jestem z Wami.
. Motywacja gdzieś głęboko pod podłogą. Pokręciłam się jeszcze niecałe dwa kółka i żwawo pobiegłam do domu, chociaż przez ponad 10' było pod górę. Pod domem czułam, że jeszcze bym mogła biec i biec. No nic, trzeba się cieszyć, że 45-50' biegania zaliczone. Jedyny pozytywny akcent to niesamowita przyjemność z biegu w Hyperspeedach, po kilku tygodniach w Green Silence na okrągło z wkładkami ortopedycznymi ta swoboda i elastyczność były ekstra.
Po odcinkach chwila truchtu/marszu i grzyby, na sztucznej murawie, którą okala bieżnia. Zrobiłam dwa razy krótszy bok boiska w tempie na 3, potem się zaczęłam chwiać. Powrót truchtem, nie wiem czy easy bo pod górę. 