A gdyby tak murarz, dzięki temu miał większą satysfakcję z pracy, poczucie sensu, że robi coś istotnego i potrzebnego?

A gdyby bieganie było nie tylko przestawianiem nogi itp. ale szansą na coś więcej?
To od nas zależy, czy pchamy życie z dnia na dzień bezrefleksyjnie aż do śmierci, czy jednak chcemy mieć w nim jakiś sens, doświadczać go i myśleć.

M.in. to nas różni od innych zwierząt, które przestawiają nogę za nogą...

Dzięki Magda za inspirujące ujęcie tematu, skłania do myślenia.

Nie ma takiego. Przecież to "bieganizm"

No właśnie - to nie "tylko bieganie". Jedni porównają to do religii, inni do filozofii życia - zależy, jakie wartości uznają za istotne. Tekst dobry, choć ciężki - nie dałem rady całego na raz przeczytać.
A murarze i ich satysfakcje - nie idźcie w tą stronę

Jestem pewien, że wielu z was miało takie odczucia ale nie kazdy potrafi tak to nazwać.

św. Eliud

Osobiście nie czuję potrzeby przeczytania kolejnego, ciezkostrawnego niczym kwasnica, produktu zakopianskiego. Dobrze, że mam znajomych, którzy nie mają tego we krwi.

ten sam temat, ale 3 podejście - najpierw Marta, potem Ola, teraz Magda.

Trzecie i zdecydowanie najlepsze, choć ciężkie - bo pisał to filozof i tekst jest gęsty znaczeniowo.

gdyby to była pierwsza publikacja na ten temat, to super. ale że trzecia... rozumiem zmęczonych.

czekam na kolejne i ponawiam sugestię - Kuba, proś felietonistów, żeby w pierwszym starciu nie walili z najcięższego działa.

Dlaczego ten sam temat? Temat: "bieganie" ?

nie, raczej: zbyt poważne podejście do biegania (Marta: wrzuć na luz, Ola: nie udawaj zawodowca, Magda: bój się Boga)

Zmienne te święte. Kiedyś był św. Haile.

patronem sportowców jest Święty Hubert, choć ma dość szeroki zakres opieki. Rzeczywiście szczególnie ultrasi górscy jak najbardziej mogą modlić się ze Świętym Krzysztofem.

Skąd wiadomo, że nie ma Może ma
A może jest profesjonalistą i chce wykonać fachowo swoją robotę, nie myśli więc "o niebieskich migdałach" i sensie istnienia, swojego i tegoż muru właśnie, którego pierwszą warstwę położywszy udał się na zasłużoną przerwę śniadaniową.....

Nie popadajmy w skrajności. Ground control

... na pewno "męczennik". Bo jak by miało być inaczej dla biegaczy ultra.

Chyba Kuba z felietonu Magdy za dużo nie zrozumiałeś, wyłapałeś tylko słowo Bóg...

Ja to bym przeczytał jakiś lekki felieton o tym jak to zajebiste jest bieganie. Felieton niech by napisała jakaś fajna dziewczyna, która argumentowałaby zajebistość biegania poprawą jędrności swojego ciała którą to jędrność udowadniałaby serią zdjęć. Dla kobiet mogłaby być wersja męska takiego felietonu. Lekko miło i przyjemnie tak, żeby poprawić sobie humor przy porannej kawie.

Kuba słusznie zauważył, że felietony ostatnio były w podobnym tonie. Gdybym był niebiegający i trafiłbym na nie to pomyślałbym, że Ci biegacze to jakich chora społeczność. Niewyluzowani, niszczący swoje zdrowie, zapatrzeni w wyniki i traktujący swoje hobby z religijną czcią pomyleńcy Już się zastanawiam czy to całe bieganie ma sens... Dawać mi tu te jędrne dziewczyny!!! JUŻ!!!