Forum Bieganie.pl

Hej,
ostatecznie udało mi się osiągnąć zakładany cel na ten rok czyli przebiegnięcie dystansu 10km. Jestem jednak obecnie odrobinę zmartwiony ponieważ obserwuję że mój czas biegu na danym dystansie się wydłużył.
Zaczynałem na początku lutego od marszobiegów(Plan treningowy dla początkujących 10-tygodniowy z Bieganie.pl ) by gdzieś w połowie sierpnia zacząć biegać dyszki. Jednak sugerując się stravą mój najlepszy czas na dystansie 5km to 23:46 czyli 4:45 /km, statystycznie moje tempo biegu wynosi 5:40 /km. Obecnie jednak przebiegam dystans 5km w czasie 28 do 29 minut. 10 km pokonałem wczoraj w pełną godzinę, gdzie wcześniej potrafiłem ją pokonać w 58 minut!! Obecnie jednak biegam trzy razy w tygodniu i zawsze na początku nowego tygodnia biegam te najdłuższe dystanse by w pozostałe dwa dni skupiać się na przebiegnięciu 7km. Waga od lutego do teraz czyli 25.08 zjechała mi z prawie 84 kilogramów do 73 kilogramów. Czytałem o tym że wiele osób poleca fartleki oraz inne zabawy biegowe, ale ja raczej skupiam się na tym by przebiec dany dystans jednostajnym tempem. W zasadzie logicznym wydaje się że powinienem biec raczej szybciej skoro schudłem i biegam już od jakiegoś czasu, ale zastanawiam się czy mogę coś robić nie tak? Sytuacja wygląda odrobinę tak jakbym początkowo budował tą kondycję następnie znalazł się na szczycie i zaraz potem nastąpiłby spadek.

edit: mój wzrost przy wadzie 73 kg to 179cm.... choć nie wiem czy to przydatna informacja.

Generalnie to próba diagnozy przy tej ilości danych jest jak wróżenie z fusów.

Może to kwestia pogody (większość lata było chłodne, ale w sierpniu sporo dni to było 25C+, co w połączeniu z "mocnym" słońcem ogromnie wpływa na wyniki).

Może chroniczne zmęczenie (w końcu nie stosujesz periodyzacji, choć nie masz dużej objętości to jednak nawet obecna się kumuluje w czasie).

Może niedobory elektrolitów (sód >> potas > magnez) / odwodnienie które "wychodzi" głównie latem.

Może to dieta - sporo chudniesz więc jesteś na sporym deficycie, może masz ciągle wyrąbane zapasy "cukru" prawie do zera.

Obstawiam że przyjdzie październik i magicznie staniesz się szybszy. Natomiast jedno jest pewne, takie człapanie kilometrów jednym tempem jest po prostu bezproduktywne, nawet wychodząc 3x w tygodniu. Zacząłbym od przeczytania książki, czy to Danielsa (Running formula) czy Pfitzingera (Faster road racing) czy Gallowaya - powinieneś liznąć nieco teorii (jakie są typy treningów, dlaczego je stosujemy, jak często, w jakich intensywnościach i PO CO) i dodać jakieś akcenty szybkościowe.

Wychodząc sobie poczłapać 3x w tygodniu bez ładu i składu będziesz się stawał szybszy ale znacznie wolniej niż przy inteligentnym planie.

Sednem problemu prawdopodobnie nie jest to, że robisz coś „źle”, ale to, że Twój trening osiągnął plateau. Twoje początkowe postępy wynikały z budowania nowej bazy sprawnościowej i „wczesnych postępów”. ​​Teraz Twoje ciało zaadaptowało się do obecnego planu treningowego i bez nowych bodźców Twoja wydajność ulegnie stagnacji, a nawet spadnie z powodu zmęczenia. Skupienie się na bieganiu określonego dystansu w stałym tempie jest świetne dla budowania wytrzymałości, ale nie sprawi, że będziesz szybszy. Wyobraź to sobie jako samochód, który po autostradzie jedzie tylko 100 km/h. To świetne, ale nie poprawi Twojej prędkości maksymalnej ani efektywności zużycia paliwa, jeśli nie będziesz zmuszony biec szybciej lub nie nauczysz się oszczędzać energii, biegając wolniej.

No i widać, że ejaj nigdy nie prowadził samochodu, bo by wiedział, że akurat setka autostradą skutkuje superniskim zużyciem paliwa. A że się nie da długo tak jechać (bo ciężarówki), to inna sprawa.