Forum Bieganie.pl

kogucik pisze:(...) zależy mi na jakimś ustronnym miejscu na moje pierwsze próby (...)

W całej Silezji może być z tym kłopot gdy się ociepliło. Możesz biegać wcześnie rano lub późnym wieczorem.

Jakie jest dobre miejsce? Każde w którym można spacerować. Niedawno sama przechodziłam przez ten etap. Czułam się strasznie niezręcznie, ze swoimi "nieumiejętnościami". Też mieszkam w mieście. Kupiłam sobie słuchawki i "biegnąc" starałam się odciąć do tego co wokół. Przecież to moje zdrowie, moje życie, więc jak ktoś z boku ma z tym problem, to jego sprawa. Ludzie chodzą, ćmochają papierochy i tego się nie wstydzą, a ja mam się wstydzić tego, że uczę się biegać? Wielu ćwiczy co najwyżej kciuki wysyłając wiadomości, a mnie ma krępować to, że ruszyłam się z kanapy? To nie mnie powinno być głupio.

Powtarzałam sobie to wiele razy. Tak, zdarzyły się sytuacje gdy ludzie patrzyli, a i takie w których komentowali. Ku mojemu zdziwieniu wszystkie komentarze były przesympatyczne. Czasem zapraszałam do dotrzymania mi towarzystwa. Raz się jeden chłopak skusił na moją propozycję i ... wyszła z tego cudowna rozmowa. Zdaje się,że na swoim blogu o tym pisałam.

Nie jest wstydem uczyć się, wstyd jest nic nie robić. Pozdrawiam serdecznie, głowa do góry i dumnie do przodu.

Jak będziesz biegać "tam, gdzie ludzie", to masz szanse spotkać innych biegających...jak Cię ktoś biegnący z naprzeciwka pozdrowi i się uśmiechnie (pamiętaj, żeby robić to samo), to na pewno poczujesz się miło...dlatego jeśli masz w okolicy kawałek parku, gdzie "jest szansa na innych biegaczy" to sugeruję zacząć w takim miejscu, na pewno nikt z biegających nie będzie na Ciebie krzywo patrzył, nawet jeśli biega od lat...każdy kiedyś zaczynał.

Powodzenia!

--
Axe

Ostatnio z koleżanką biegliśmy tutaj:
https://www.endomondo.com/users/3304985 ... 1102936487
Trasa jest spoko, bo nie ma spalin, choć wokoło drogi i bloki. Ludzie dookoła to wbrew pozorom zaleta a nie wada, bo gdyby człowiekowi się coś stało a będzie sam, bez komórki, to lepiej, aby ktoś był, nawet obcy. Cała pętla to jakieś 38km, ale można skrócić i zrobić połówkę, albo półtorej, albo dwie pętle. O 6:00 rano jest jeszcze pusty parking przy przejeździe pod drogą nr. 88 (ul.Murckowska), mniej więcej w połowie pomiędzy startem a metą pokazanego biegu. Jeśli koleżanka nie zrezygnuje, to w Poniedziałek znowu o 6:00 (pojutrze), zapraszam. Ostatnio biegłem w tempie 7:30 min/km więc naprawdę ślimacze.

marcingebus pisze: Ostatnio biegłem w tempie 7:30 min/km więc naprawdę ślimacze.

Pragnę delikatnie zauważyć, że dla osóbki, która dopiero chce zacząć się uczyć biegać, takie tempo jest czasem marzeniem, przy czym pierwsze wyjścia to raczej są marszobiegi, żeby krzywdy sobie nie zrobić.

Ja dzisiaj też biegłam z kimś, kto co prawda już ciut biegał, ale to były pojedyncze epizody. Biegłyśmy razem po leśniej ścieżce biegowej z prędkością ok 8:20, 8:40, z dwoma przystankami, ale widziałam tę iskierkę radości w oczach koleżanki i chęć powtórki.

To prawda, że razem fajnie się biega. Zazdroszczę trasy. Bardzo fajna.
Co do tego odludzia, to masz rację. Kiedyś "puściłam się w las". Trafiłam na miejsce, gdzie noga ludzka rzadko bywa. W pewnej chwili zaczęłam się zastanawiać, co to by było, gdybym np, skręciła nogę. Nikt by mnie tam nie znalazł, a przynajmniej nie szybko. Telefon miałam,ale jak wyjaśnić komuś gdzie jestem. Przecież wkoło wszystkie drzewa są takie same. Od tego czasu wolę widzieć na swojej trasie spacerowiczów.

Bianka16 - zainstaluj sobie jakąś aplikację, która pokazuje współrzędne.
Jak je podasz na 112 to sobie poradzą.
Możesz użyć też takiej aplikacji:
https://play.google.com/store/apps/deta ... 51422ad817

Oczywiście, oby nigdy nie było takiej potrzeby.

Wysłane z mojego SM-G950F .

Dzięki Keiw, nie miałam pojęcia, że taka apka istnieje. Już ją zainstalowałam. Będzie bezpieczniej.

Bianka16 pisze:Jakie jest dobre miejsce? Każde w którym można spacerować. Niedawno sama przechodziłam przez ten etap. Czułam się strasznie niezręcznie, ze swoimi "nieumiejętnościami". Też mieszkam w mieście. Kupiłam sobie słuchawki i "biegnąc" starałam się odciąć do tego co wokół. Przecież to moje zdrowie, moje życie, więc jak ktoś z boku ma z tym problem, to jego sprawa. Ludzie chodzą, ćmochają papierochy i tego się nie wstydzą, a ja mam się wstydzić tego, że uczę się biegać? Wielu ćwiczy co najwyżej kciuki wysyłając wiadomości, a mnie ma krępować to, że ruszyłam się z kanapy? To nie mnie powinno być głupio.

Powtarzałam sobie to wiele razy. Tak, zdarzyły się sytuacje gdy ludzie patrzyli, a i takie w których komentowali. Ku mojemu zdziwieniu wszystkie komentarze były przesympatyczne. Czasem zapraszałam do dotrzymania mi towarzystwa. Raz się jeden chłopak skusił na moją propozycję i ... wyszła z tego cudowna rozmowa. Zdaje się,że na swoim blogu o tym pisałam.

Nie jest wstydem uczyć się, wstyd jest nic nie robić. Pozdrawiam serdecznie, głowa do góry i dumnie do przodu.

O! dobrze napisane